به دلایلی، همه چیز، توصیف مناظر جنوا، فراموش کردن (یا نمی دانم) در مورد یک نقطه مهم.
جنوا واقعا دارای تاریخ غنی و غنی از اشیاء معماری و هنر است. علاوه بر این، در سال 2004، آن را به عنوان پایتخت فرهنگی همه اروپا تعریف شد. این یک واقعیت است
اما در حال حاضر به طور مستقیم به موسیقی مرتبط است به طور ناخودآگاه محروم شده است.
اما جنوا نه تنها برای کریستوفر کلمب است. در این شهر، در 27 اکتبر 1782، یک پسر متولد شد، که به مقصد تبدیل شدن به بزرگترین و بی نظیر ویولن استاد - nikolo paganini !
خیابان Garibaldi (از طریق Garibaldi) به طور قانونی به عنوان خیابان زیبای خیابانی شناخته شده است. در اینجا یک خانه است، سپس یک کاخ لوکس است. و در سال 2006 آن را به عنوان یک سایت میراث فرهنگی جهانی یونسکو ذکر شد. من در مورد تمام کاخ ها نمی گویم، جزئیات بیشتری را در خانه شماره 9 متوقف خواهم کرد. این Palazzo Doria Tourcy است. و این کاخ این هدف اصلی سفر ما به جنوا بود.
کاخ Doria Tourcy این در سال 1565 ساخته شد. در ابتدا، او یکی از آن کاخ های ژنو بود (همه آنها سه نفر)، آپارتمان های آن به مهمترین مهمانان جنوا، بازدید از شهر با بازدید های رسمی - پادشاهان، امپراتور و پدران رومی.
از وسط قرن XIX و تا کنون در اینجا واقع شده است شهرداری جنوا . علاوه بر این، (که مهم است)، چند ساختمان ساختمان در واقع به موزه ارائه شده است، واقع در همسایه Palazzo Bianco. مهمترین نمایشگاه و غرور موزه، ویولون معروف است که نیکولوئو پیگانینی بازی کرد " کانن "(" ایل کانن "). از سال 1851 ذخیره می شود. ویولن محترم او در یک اتاق نسبتا کوچک اشغال می کند فقط ساختمان های شهرداری شهر.
اما مسیر ویولن Paganini بیرون آمد. من فکر می کنم دانستن یک ظرافت، بنابراین شما می توانید از Genoa بروید، بدون دیدن این مورد منحصر به فرد ...
بنابراین. ما در آخر هفته به ژنوم افتادیم. ساختمان شهرداری برای دسترسی آزاد بود. رایگان است. حیاط بسیار زیبا است: بسیاری از ستون ها، پله های زیبا، تعداد زیادی از مجسمه ها، جالب از نقطه نظر هنری از یک برج ساعت. همه چیز در رنگ های سفید و صورتی ساخته شده است. دوست داشتني. اما هیچ کس وجود ندارد! و از هیچ کس دیگری بپرس
ما در اطراف پله ها، راهرو ها و طبقه ها در جستجوی ویولن راه می رفتیم. ما از طریق شیشه در اتاق جلسه نگاه کردیم. ولی! من ورودی درست را پیدا نکردم تمام درب های داخل شهرداری بسته شد. من فقط از طریق کلید سوراخ یکی از درها برای دیدن کتیبه مدیریت شدم، به این معنی که ویولن Paganini در آن اتاق ذخیره شد. و درب بسته است
تصمیم گرفتیم که ما "با موفقیت" وارد یک روز بی گناه شد، جمع آوری شد تا ترک شود. در خروج، من به مغازه سوغات شهرداری رفتم. به طور تصادفی به طور تصادفی، از فروشنده، متوجه شدم که هر روز می توانید ویولون را ببینید. فقط برای رفتن به اول آمده است Palazzo Bianco ، این یک ساختمان همسایه است. و در حال حاضر وجود دارد، حرکت در امتداد گالری موزه، به تدریج به اتاق مناسب می رسد.
کمی بعد، ما متوجه شدیم که همه چیز به دلیل این واقعیت است که Palazzo Bianco نیز مالکیت شهرداری است، بسیار گیج شده است. و از پایان قرن نوزدهم، کاخ به تدریج به یک گالری هنری تبدیل می شود.
ورود به موزه به ما هزینه 8 یورو را به ازای هر نفر. در خارج، این کاخ با یک نما مشخص شده سفید بسیار قابل توجه نیست. اما در اینجا واقعا یکی از جدی ترین مجموعه های نقاشی های جنون است. ما تصاویری از هنرمندان معروف (و نه خیلی) هنرمندان ایتالیایی و هلندی را دیدیم که از جمله لوک کامبیا، ورونی، فیلیپو لیپی، آندره Sezynino، یانا پروست، Josa Wang Kleve، و همچنین "مجدالن" آنتونیو کانوا. اما تصویر Caravaggio این مرد به برخی از نمایشگاه ها در ایالات متحده منتقل شد.
در سالن های دیگر، موزه مجموعه ای از سکه ها و محصولات را از سرامیک ارائه می دهد، چند نامه از کلمبوس و دیگر نمایشگاه های جالب زیادی وجود دارد.
مسیر ساخت شهرداری بر روی سقف پالازو Bianco عبور می کند، از جایی که در تمام شکوه آن قابل مشاهده است Palazzo Rosso (از خیابان به نظر می رسد ساده است). سالن های او همچنین می توانند آثار برجسته نقاشان ایتالیایی را تحسین کنند.
اما بیایید به شهرداری بازگردیم.
در اینجا ما آخرین سالن موزه را وارد می کنیم. در اینجا فقط ایجاد با شکوه کار و سپس به هر کسی که هنوز یک استاد مشهور ویولن Bartolomeo Giuseppe Gwarnery، del Jesu نیست. معروف " کانن " احتمالا در سال 1743 ساخته شد.
ویولن در سال 1802 به Paganini توسط یک بازرگان خاص پاریس ارائه شد که نام آن در تاریخ حفظ نشد. صدای این ویولن هفده ساله Paganini فقط شوکه شد. "کانن" همراه با Paganini تمام زندگی خود را همراه بود و ابزار مورد علاقه استاد بود، با وجود این واقعیت که او مجموعه ای نسبتا بزرگ از ویولون آسیا و استرادیاری بود. Gwarnery Paganini از ویولن شگفت انگیز خود بازدید کرد، و پس از مرگ او، ویولن نام "بیوه Paganini" را دریافت کرد.
در حال حاضر یک بار در سال، ویولن به دقت موزه را از نمایشگاه برای پخش نوازنده ارزشمند از این به دقت حذف می کند. اغلب، این افتخار توسط برندگان رقابت Paganini افتخار دارد.
به هر حال، به طور قابل اعتماد شناخته شده است که Antonio Stradivari خود را به کار del Jesu غرقید. او اشاره کرد که ویولون های خود را بیش از ابزارها Guuseppe Guarnerty با نرمی و درخشندگی، اما در عین حال آنها به وضوح به آنها را در قدرت صدا به طور واضح پایین تر از آنها. مثل این.
همچنین در سال گذشته یک ابزار دیگر از Paganini وجود دارد - ویولون ژان باتیستا ویلیام، اهدا شده به استاد در سال 1834 Camillo Sivori. موارد دیگر مرتبط با زندگی بزرگ نیکولو پگانینی وجود دارد. خیلی تاثیرگزار.
و، به نظر من، ویولن Paganini مستحق توجه بیشتر توجه و احترام نسبت به حتی چندین آکواریوم جنوا است!
علاوه بر این، خانه اپرا را می توان از اشیاء جدی فرهنگی Genoa متمایز کرد - Teatro Carlo Felice . این در سال 1824 آغاز شد. در نزدیکی چشمه در میدان فراری واقع شده است. پس از بمب گذاری در جنگ جهانی دوم، تقریبا به طور کامل نابود شد، بعدا بازسازی شد. در یک منطقه کوچک در مقابل تئاتر، یک بنای تاریخی Giuseppe Garibaldi، قهرمان ایتالیا وجود دارد. اما برج (Torre) در نزدیکی تئاتر اپرا به تازگی، در سال 1990 متصل شد.
جنوا همچنین شامل یکی از بزرگترین دانشگاه های ایتالیا است.