برای اولین بار من در سال 2009 به صوفیه رفتم بدون "آموزش نظری" و کتاب های راهنمای. من مجبور شدم در حال حرکت باشم چند روز در یک دوست در یکی از اتاق های خواب شهر باقی ماند. در نگاه اول، مناطق مسکونی پایتخت دشوار است از شهرهای ما متمایز باشد: ساختمان های غم انگیز، جاده های بد، حتی مردم به نحوی لباس های ما لباس پوشیدند! قبل از اینکه لحظه ای به مرکز صوفیه نرسید، نمی توانستم از احساس آزار دهنده دیجا خلاص شوم. در مرکز معبد الکساندر نروسکی، من به یک تاکسی رسیدم (حدود 2 دلار). این جالب ترین چیز را در اینجا شروع می کند: در 20 دقیقه من از شهر استاندارد پس از شوروی به یک شهر اروپایی دنج و به خوبی نگهداری کردم. معبد الکساندر نروسکی - یک ساختار معماری با شکوه با یک گنبد بزرگ سبز طلایی در میدان مرکزی واقع شده است. در داخل معبد، فضای غیر قابل توصیف: سالن های بزرگ با ستون، ساخته شده در سایه های کوچک، خاموش. من به خدمات کلیسا رسیدم و از آواز سحر آمیز کر لذت بردم. از معبد در تمام جهات، جاده ها از بین می روند، بر اساس آن شما می توانید به تمام توجه اشیاء بروید: کلیسای سنت نیکلاس، موزه ملی علوم طبیعی، کمی قدیمی، اما داشتن مجموعه عظیمی از نمایشگاه ها در چند طبقه، دانشگاه ملی کلام مقدس. من خوش شانس بودم، من به ساختمان اصلی دانشگاه با معماری های خوشمزه، پنجره های بزرگ، ستون ها، لوستر سلطنتی و مدل سازی رانده شدم. فضای بسیار دلپذیر که در مرکز صوفیه برگزار می شود، با یک کافه کوچک مینیاتوری از قهوه و شیرینی های تازه بویایی کرد. قیمت دسر و قهوه بیش از 3 دلار نیست. روز بعد، من به باله در تئاتر ملی اپرا و باله رفتم، که همچنین در مرکز، Boulevard Dudukova واقع شده است. رقصنده های زرق و برق دار، روشنایی زیبا و مناظر، و موسیقی ارکستر برای مدت طولانی در گوش ها صدا می شود. من واقعا دوست داشتم صوفیه، ساکنان آن مهمانخانه ای هستند و آماده کمک به همه چیز هستند. انگلیسی واحدهای را می داند که من هرگز در راه ندیده ام، اما بلغاری مشابه روسیه است، هر کس من را درک کرد. سفر به صوفیه یک گزینه خوب برای چند هفته آخر است!
