احتمالا، هر یک از ما یک کارتون در مورد ماداگاسکار در دوران کودکی تماشا کردیم، جایی که، علاوه بر شخصیت های اصلی، لمک های کرکی با چشم ها مانند مهره ها، با پاهای بزرگ و سرعت مانند پانچ، انعطاف پذیری مانند یک گربه وارد شده به بازی. ما برای دیدن این ماداگاسکار افسانه ای از حداقل چشم نگاه کردیم. من اعتراف کردم، من در مورد آن رویایم، حتی بیشتر از دیدار از جشنواره کانسیکی. اما او، و رویا دیگری به واقعیت تبدیل شد.
برای یک هفته، ما موفق به بازدید از جزیره Nusi-Be، برای دیدن پایتخت ماداگاسکار - Antananarivo، برای دیدن دیگو سوارز و بازدید از پارک ملی آنکارانا. جالب هست؟ سپس از شما دعوت میکنم تا از دوران کودکی خود رویا کنم
ماداگاسکار داستان پری یا واقعیت شدید؟ آشنایی با جزیره Nusi-be
پس از بررسی کارتون یک بار، من عاشق این کرکی شدم. و هنگامی که من مجبور شدم به Antananariva بروم، من بدون تفکر موافقت کردم، زیرا من فرصتی برای بازدید از شهرهای دیگر ماداگاسکار داشتم. در سر فورا یک جزیره زیبا و دریا از جاذبه ها، مردم محلی، سواحل لوکس و تن از میوه ها را در بازارها نقاشی کرد. در حقیقت، همه چیز بسیار سخت تر است: مرز گدایی با لوکس، و آنقدر قابل توجه است که آن را ترسناک می شود. بله، و علی رغم این وضعیت، کاملا کل جمعیت محلی، که آنها مجبور بودند با خیرخواهی مواجه شوند! و آنها اعتقاد ندارند که آنها در کنار چهره زندگی می کنند. و من متاسفم، پس از این سفر به محیط اطرافم نگاه کرد و متوجه شد که همه چیز باید از ماداگاسکار بازدید کند و نه یک افسانه ای با لموراس که در اطراف درختان پوشیده شده است و به طور ناخوشایند در اطراف روستا پوشیده شده است
و حداقل به صرف شب و غرق شدن به زندگی مردم محلی با سر خود را، پس زندگی آنها به نظر می رسد به بهشت است!
در Antananarivo، ما در روز جمعه پرواز کردیم، مذاکرات تنها سه شنبه منصوب شد، بنابراین تیم ما زمان برای استراحت داشت و برای یک جلسه کاری آماده شد. این تصمیم ما تصمیم گرفتیم روز دوشنبه انجام دهیم و به همین دلیل در هتل مستقر شد، با داشتن نقطه، به دنبال پایتخت ماداگاسکار در سفر گشت و گذار بود، ما تصمیم گرفتیم در مورد آن ببینیم. nusi-be این به عنوان چیزی زرق و برق دار و خیره کننده، با زیرساخت های عالی، سواحل شیک، کمی از هتل و یک زندگی گران قیمت توصیف شده است. چرا به نظر نمی رسد اگر زمان و امور مالی وجود داشته باشد؟!
ممکن است به چندین روش به NUSI برسید، اما ما پرواز هواپیمایی را از پایتخت، گران قیمت، اما صرفه جویی در زمان انتخاب کردیم.
هزینه بلیط در هر دو جهت 160 یورو منتشر شد. این هتل ما را به همکار ما از AntananariVo توصیه کرد، او همچنین مسیر را برای دیدن و خیلی بهتر از آن آماده کرد. ما در "مانگا" حل و فصل کردیم
یک اتاق خوب، دنج و زیبا، اعداد در 4_H نبود، بنابراین من مجبور شدم 2 را برای دو نفر حذف کنم. از ناراحتی - در اتاق تخت جداگانه نیست، بلکه یک تخت دو نفره است. هزینه زندگی در 35 یورو برای روزهای 2 ساعته منتشر شده است. مزیت چند ماشین قهوه در طبقه اول بود و توانایی خود را برای ساخت قهوه، ما از پیشنهاد استفاده کردیم و خود را در جاده ساخته ایم.
آنها دوچرخه های اجاره ای را برداشتند، در جزیره سوار شدند (با هزینه 7 یورو).
و این بود که من توسط چنین تعریف شدید ثروت و فقر سکوت کردم. ساحل، که در آن هتل ها قرار گرفته اند، مرکز - زرق و برق دار، شنی زیبا ساحلی با پیشنهادات مختلف (کافه ها، کافه ها، گردشگری آب - غواصی)
و چنین ناخوشایندی در خروج جزیره، اما توجه، محلی (نه همه، حقیقت) صرفا لباس پوشیدنی و خندیدن در تختخواب است.
و این غم و اندوه فلور را رقیق می کند و جانوران: Lemurries و Lizards از انواع مختلف.
مارمولک سبز، به هر حال، موفق به گرفتن یک عکس در هتل ما)
ما موفق به بازدید از بازار محلی، من واقعا می خواستم میوه های عجیب و غریب. گفتن یک چیز، و دیدن تصویر واقعی، فراموش کرده اید چرا آنها آمدند. اما چند عکس هنوز باقی مانده است.
نگاه دقیق: بازار، جدول، و کودک به صورت مسالمت آمیز زیر میز است. زنان با آنها تجارت می کنند، زیرا شما ترک نمی کنید. راست به عنوان در کیف. فقط تفاوت این است که سوسک ها در اطراف فرزندان ما خزنده نیستند!
برای محلی - این هنجار است، و برای ما این شوک است!
سپس ما یک تاجر را با هزاران بطری مشاهده کردیم، که در آن مخلوطی از سبزیجات برای دخالت در برنج وجود داشت (آنها غذاهای سنتی دارند و به عنوان یک قاعده، این سس ها تیز هستند)
ما پس از تماشای صحنه سکوت با کودک، به هتل رفتیم و خرید نکردیم.
در راه آنها یک طوطی قهوه ای بزرگ را دیدند، خرچنگ را ترک کرد.
بله، در مورد خرچنگ، گرفتن عکس!
بپرسید چرا آنها در یک تن از خاک هستند؟ این روش با ساکنان محلی مطرح شد. در حالی که در گلدان، خرچنگ تازه باقی می ماند. هنگامی که شما خرچنگ ها را وزن می کنید، کمی پایین تر از قیمت به دلیل وزن.
توده احساسات، شام، عکس ها و خواب را مشاهده کنید.
باید بگویم که هوا تمام 2 روز راضی است. من حتی توانستم خرید کنم (دمای آب حدود 21 درجه بود) و حمام آفتابی در ساحل (25 درجه حرارت).
مسیر برنامه ریزی شده بزرگ بود، زمان زیادی برای زمان و گرفتن حمام های آفتابی در آنجا وجود نداشت.
باز هم، خروج و شهرهای جدید در مسیر.
Antsirana و Ankarana. diego_saires.
اگر یک معضل دارید: شما می توانید در ساحل آویزان شوید یا به پارک ملی بکشید و رزرو کنید، من به شما توصیه می کنم که بکشید. یک ذخایر زیبایی فوق العاده ای، چنین فلور و فون شما را نمی بینید.
در Antsijnan، ما موفق به بازدید از قدیمی ترین پارک ملی در ماداگاسکار. آنها چیزی را در شباهت استالاکتیت ها، نهادهای طبیعی دیدند. ورود به پارک هیچ لذتی ارزان نیست، اما ارزش آن است (قیمت 68 یورو است).
- پروانه های رنگارنگ جالب در درختان، ما دقیقا ملاقات نخواهیم کرد!
تغذیه در یک کافه، ما به پارک ملی Ankarana رفتیم.
ممکن بود انواع مختلفی از Lemurrhikov، فلور نادر و فون، و یک تمساح بزرگ را ببینید.
و پارک Ankarana توسط کانیون های بزرگ و جنگل ها شگفت زده شد، و متاسفانه هیچ عکس وجود ندارد، اما آنها غارها را زده، شوک خفاش بود. حتی یک مسیر با مطالعه Mies فرار وجود دارد، خوب، من متاسفم، من از آنها می ترسم، بنابراین این سفر به من پایان یافته است، بدون داشتن زمان برای شروع!
اگر چه تمام بقیه همکاران من رفتند و الهام بخش بودند)
پس از بازدید از پارک ملی، ما به هتل رفتیم، بسیار غیر استاندارد، 8 خانه ی ییلاقی با یک یخچال و یک فن، که پایین آن را پایین می آورد، تا حدودی کم است که من مجبور به خم شدن یا ضربه سر آن هستم. هتل "Ankarana Lodge" نه تنها گروه های گردشگران را در مسیر، به خوبی، مسافران مستقل متوقف می کند. این هتل به طور مستقیم در پارک است و مزیت آن طوطی ها و لامو است که به شما در تراس می آیند. عکس های فوری من فقط از تراس انجام دادم از لحاظ غذا، آنها عمدتا توسط غذاهای محلی ارائه می شوند. بسیار خوشمزه، اما بسیار گران است. و اگر شما خیلی تیز نیستید، بلافاصله به کارکنان هشدار می دهید. بنابراین، شام در 4_x به ما 69 یورو هزینه کرد، راهنمایی ها وجود داشت. برای راهنمایی، من مجبور شدم پول را برای کوچک تغییر دهم.
در روز دوشنبه، در شب ما برنامه ریزی شده بود که در حال حاضر در پایتخت، و بنابراین ما تصمیم به قدم زدن از طریق دیگو سوارز. ما یک ماشین در زره داشتیم، اما در راه ما تعدادی از وسایل نقلیه بودجه و مینی بوس خصوصی را روی پل ملاقات کردیم.
دیگو سوارز زیبایی خاکریز را زد
بازار در دیگو سوارز شبیه به بازار در جزیره نصیقی بود
تاکسی بسیار گران و وحشتناک برای ما، که واقعا در شاخ شهر است.
سفر ما به پایان رسید، من واقعا می خواستم از پارک ملی به طور معمول بازدید کنم، اما در زمان کار نکردم.
antananarivo
به هتل تنها در اواخر شب به هتل بازگشت، و به جای آماده شدن برای یک جلسه کاری، توسط یک فنجان قهوه نشسته بود تا بحث های سفر 3_ روز را مورد بحث قرار دهد. و هر یک از ما کاملا متفاوت و مبهم است.
تصمیم گرفت بعدا به این مسئله بازگردد، اطلاعات را هضم می کند.
در Antananarivo، ما 3 روز داشتیم. جلسات کاری، پروژه ها، زمان کافی و ما در حال حاضر منتظر روز خروج، برای پیاده روی در شهر دوباره، نشستن در کافه در حال حاضر دوست داشتنی.
و این روز آمد شهر در یک جلسه روز و در طول یک شب دیدار بیش از حد متفاوت است، اما چنین رنگارنگ و روشن است. جمعیت محلی پاسخگو است، در کافه و رستوران ها بسیار خوشمزه هستند. اما خیلی کمبود لمک های کرکی!
کاخ ها، پارک ها، تپه ها - من به اینجا می روم. نقاشی های دیواری بسیار تحت تاثیر قرار گرفته و نقاشی های باستانی در کاخ ها.
بازار زوما
من این "جاذبه" را به طور جداگانه برجسته کردم، زیرا این فقط یک بازار پر سر و صدا نیست، بلکه یک بازار بزرگ باز دریایی و قدیمی ترین در جهان است. هزاران بازرگانان با محصولات نادر به اینجا می آیند و اگر تصمیم به خرید گیاهان نادر، محصولات از Emeralds - شما نیاز به یک گواهی از یک بازرگان، به منظور عدم وجود مشکلات در آداب و رسوم و نه به خوب نیست.
اگر امور مالی شما پس از یک سفر طولانی یک عاشقانه را آواز خواند، نه مشکل - فقط در اطراف زوم، که مناسب است، به عنوان یک قاعده، در خیابان مرکزی Antananarivo راه رفتن.
و صرف وقت در بازدید از کاخ ریاست جمهوری و باغ گیاه شناسی - برداشت های فراموش نشدنی!
خروج و برداشت
کمی بیش از 7 ماه گذشت، و من هنوز هم چشمگیر هستم. من می خواستم ماداگاسکار را خیلی ببیند و خیلی مبهم نسبت به او برای بازگشت به او. بله، البته، پایتخت های پایتخت و توریستی لوکس بی سابقه ای هستند! اما 5 کیلومتر برای لوکس بیشترین و نه خوردن است، و مردم آن را مانند آن زندگی می کنند، و آنها به کسی نیاز ندارند. توصیه - به جای، بله، چه چیزی نیست. به خصوص نامزدهای ما، نگاهی به زندگی پشت خط، من مطمئن هستم که آنها نگرش نسبت به زندگی خود را تغییر خواهند داد.
او من خودم برگشتم هنوز آماده نیست، حتی به دمرو، که در آن آنها فقط در عشق افتاد!
