در کاخ Topkapi و Harem میزبان در سرزمین خود در پایان ماه ژوئیه 2013، همراه با دوست و دوست خود. پرواز از اوکراین. در ابتدا توسط خدمات مدرن شگفت زده شد. یک بلیط به کاخ Topkapi هزینه 25 لیرا ترکیه (آن برابر با 100 hryvnias، یا 13 دلار) بود. سیستم جالب است: شما یک بلیط به قصر را به سمت قصر فروختید، به مترو بروید، اسکن کنید (اگر نمی دانید چگونه کارگران موزه کمک خواهند کرد)، پس از آن می آیند و لذت می برند. این قلمرو بزرگ است و در یک روز مدیریت دشوار است. دوست دختر من جولیا دوست داشت که عکس بگیرد، تقریبا هر جسم، بنابراین ما مجبور بودیم دو بار از کاخ دیدن کنیم. درست است که تیراندازی در تمام اتاق ها مجاز نیست. من در مورد "سنگ زیر آب" اضافه خواهم کرد. ما در یک تور از دو ساعت بعد از ظهر رفتیم: در استانبول در صبح یک فریزر وحشتناک. جولیا در شادی شروع به عکسبرداری کرد. تا کنون به هارم رسیده است (و آن را در Topkapi قرار داده شده است، لازم است برای پرداخت 15 لیتر به طور جداگانه، و یا 60 UAH.، و یا حدود 8 دلار)، معلوم شد که در حال حاضر 5.30 PM، و بلیط فروش تا 5 بعد از ظهر. جولیا گفت که بدون دیدن حرم، به خانه نمی رود. روز بعد، ما با بلیط های دیروز آمدیم و سعی کردیم به کارکنان مجتمع موزه توضیح دهیم که ما دیروز در Tophapy بودیم، ما فقط باید به هارم نیاز داشته باشیم، آنها می گویند، برای ورود به پول پول نمی گیرند. اما کارکنان موسسه فرهنگی کسب و کار خود را می دانند: ما 25 لیرا دوباره پرداخت کردیم تا به کاخ برویم. اما این بار، با توجه به اشتباه دیروز، بلافاصله به ورود به هارم رفت و یک بلیط خریداری کرد. آنها سه ساعت دوباره در قلمرو مجتمع قرار داشتند، نه کمتر. به هر حال، آنها کتابخانه سلطان را پیدا کردند که قبلا مورد توجه قرار نگرفتند. من مطمئن هستم که من در روز سوم چیزی جدیدی پیدا خواهم کرد.
ما به ما ثروتمندترین آپارتمان ها، مجموعه ای از سلاح ها، نقاشی ها، نقاشی های لوکس روی دیوارها و یک معماری شگفت انگیز شدیم. فقط در این زمان، فیلم در مورد Roxolane رفت، و ما به نظر می رسید ناخواسته به قرون وسطی نقل مکان کرد. مجموعه موزه در قلب استانبول قدیمی در سلطاناهمت قرار دارد. ما در یک هتل در نزدیکی زندگی کردیم، و به همین دلیل آنها به پا رفتند. شگفت زده شد که تعداد کمی از روس ها، اغلب خارجی ها (یک زن از کانادا) و سالمندان را ملاقات کردند. ما یک راهنمای را سفارش دادیم، برای خود رفتیم، اما بسیاری از خارجی ها به هدفون رفتند و به متن گشت و گذار گوش دادند.
در قلمرو طبیعت شگفت انگیز پیچیده. مغازه ها با غذا و سوغاتی، کافه های کوچک وجود دارد. بنابراین شما نباید غذا را با شما مصرف کنید، هرچند ما با بسته های کوچک رفتیم که در آن میله های آب و شکلات گذاشته شد. ما ما را بدون هیچ مشکلی از دست دادیم. هنوز هم کتاب فروشی را شگفت زده کرد. من کتاب های مربوط به ترکیه را دیدم (به هر حال، بسیار ارزان تر از فرودگاه)، در مورد موزه خود. بسیاری از سوغات با تصویر Roxolane. کارکنان به زبان انگلیسی به زبان انگلیسی صحبت می کنند، اما هیچ کس در روسیه نمی فهمد.
من همچنین طبیعت فوق العاده، رنگ های بسیاری و سبزی را دوست داشتم. فروشگاه، اگر خسته هستید توالت، با این حال، بسیار مرتب نیست، اما قابل قبول است. هیچ کس برای شما نمی رود و تماشا نمی کند که شما آن را لمس کنید. نشانه هایی برای نمایش در هر دو در ترکی و انگلیسی.
البته، برای بازدید از چنین مکان گران است. در حافظه من یک کتاب در مورد هارم و Topkapi به زبان انگلیسی خریدم. من به شما توصیه می کنم از مجموعه موزه به افرادی که در هنر شناخته شده اند، اما نه به کودکان. آنها به عنوان دختران و مردم گروه سنی بزرگتر جالب نیستند.
