این موزه ارزش دیدن همه را دارد. قرار گرفتن در معرض آن در مورد نکات کلیدی جنگ جهانی دوم می گوید. در ورودی، مجسمه ای از یک زن با یک سرباز در آغوش خود (سالن حافظه و غم و اندوه) و بیش از آنها گل های شفاف مانند هزاران اشک وجود دارد. بلافاصله برای یک راه جدی تنظیم شده است.
تالار مشاهیر با یک ستاره قرمز بزرگ زیر گنبد باعث شد بسیاری از احساسات در من. در دیوارهای سفید با نامه های طلا، اسامی قهرمانان اتحاد جماهیر شوروی از دست رفته، در مدال ها، قهرمانان شهر هستند. هنگامی که شما هزاران نفر از اسامی افرادی را می بینید که شاهد آزادی ما بود، احساس افتخار برای کشور و اجداد خود به سادگی سرریز می شود. نور بسیار سبک و هوا، یک شخصیت بزرگ یک سرباز در مرکز - همه این باعث می شود تا سالن بسیار مهیج باشد.
سخت ترین برای من نمایشگاه در مورد هولوکاست بود. چکمه های کودکان من نمی توانم به زودی فراموش نخواهم کرد. شواهدی از ظلم و ستم انسان را بسیار دشوار است.
موزه چند دیورس. اثر همه ما برای ما "بلوک لنینگراد" بود. فضای اطراف آن توسط پرونده های خاطرات دختر که خانواده را در طول جنگ از دست داده است، صادر می شود. دیورام های باقی مانده صحنه های نبرد را نشان می دهند، و این در مورد زندگی سخت لنینگراد در محاصره است. من فکر می کنم پس از آن ایستاده است.
این موزه برای هر سنی. این فقط گذشته کسی نیست، این داستان ماست. من فکر می کنم هیچ خانواده ای در روسیه وجود ندارد که در آن قهرمانان این جنگ وجود نداشته باشند. اطمینان حاصل کنید که کودکان را کاهش دهید. اجازه دهید آنها را بدانند که جنگ وحشتناک است.
ما در ساختمان موزه اصلی بودیم، هزینه بلیط 250 روبل بود. هنوز هم در معرض قرار گرفتن در معرض خارج از منزل وجود دارد، اما به دلیل آب و هوای بد ما به آن رسیدیم. موزه راه رفتن روزانه کار می کند.
این کار نخواهد کرد تا به اطراف برسد، آماده باشید که نیمی از روز را صرف کنید.