من قبلا چندین بار در تلاش بودم، بازدید کردم، مانند مراکز تفریحی، و فقط به ساحل رفتم. من در آن زمان زندگی کردم، من دور از شهر اودسا نبودم، اما واقعا سواحل اودسا را دوست نداشتم، زیرا همیشه بسیاری از مردم آنجا وجود دارد، و من عاشق تعطیلات آرام و آرامش بخش هستم.
یک بار، دوستان من و من تصمیم گرفتند به جایی به عنوان ساحل دریا با چادر بروند و با اقامت شبانه باقی بمانند، ما چهار نفر داشتیم. به دلایلی، در آن زمان همه ما تصمیم گرفتیم که ما به خرابی برویم.
خیلی طولانی ما به دنبال یک ساحل بودیم، که می توانست توسط یک ماشین رانده شود و شب را با چادرها حل کند، اما هنوز هم آن را پیدا کردیم. هر روز سواحل بی گناه کرکره ها با پایگاه های مختلف پر شده و شاید از یک طرف، خوب است، اما هنوز هم می خواهم بخشی از این مکان زیبا و آرام باشم تا باقی بمانم.
این مکان بسیار زیبا بود، بسیاری از مردم وجود نداشت. در شب ما آتش را شکستیم و کباب ها را ساختیم. روز از خورشید لذت برد و سعی کرد اردوگاه بسازد. ما یک چادر داشتیم، دو برابر کردیم، بنابراین ما در آن خوابیدیم و شوهرم، و دوستانمان در ماشین صرف کردیم. من هنوز به یاد داشته باشید که یک نظم فوق العاده، Tucci شروع به ضخیم شدن کرد، باد منفجر شد، سر و صدا دریا فقط جذاب بود، جو کامل بود!
اوت بود، بنابراین آب در دریا به اندازه کافی گرم بود و علاوه بر تمیز، جلبک ها در ساحل وجود نداشت. در شب، دوش قوی شروع شد، کمی سرد بود و چادر ما ضد آب نبود، بنابراین در شب ما کمی مرطوب، اما هنوز هم تعطیلات ما را خراب نکردیم. در صبح ما یک نظم به همان اندازه زیبا را دیدم، اشعه های خورشید بسیار زیبایی در آب کریستال روشن بود. من به یاد داشته باشید که چقدر عاشقانه بود تا در امتداد ساحل روکش با یک دوست عزیز، زمانی که هیچ روح وجود ندارد، راه برود. پس از یک رعد و برق در ساحل، بسیاری از خرچنگ های کوچک رز، که سعی در پنهان کردن تنها در خانه های ساخته شده است. در سختی من هنوز هم این واقعیت را دوست دارم که سواحل تمیز هستند، زباله ها عملا کافی نبود، خوب بود که در شن و ماسه راه بروم و بسته های چیپس یا سیگار سیگار را پیدا نکنیم.
بدون استراحت کمتر در شوک در خانه، راحت تر، اما همچنین بسیار بستگی به فردی که او دوست دارد بیشتر.