برداشت ها در مورد هر سفر، از کوچکترین چیزها جدا می شوند، بنابراین پاریس را دوست ندارم. معماری شهر زیبا است، اما هر زمان که معلوم شود که من در پاریس سرد، با جمعیت های ابدی خود از مردم، خیابان های کثیف، پیشخدمت های ناخواسته، با تعداد زیادی از اتومبیل ها، با اسپرسو بی مزه، با خیابان های پر سر و صدا، با خیابان های پر سر و صدا، نه ، البته مکان هایی وجود دارد که آرام و آرام هستند، اما تعداد کمی از آنها وجود دارد. من در مسکو تمام زندگی ام زندگی کردم و به پاریس وارد شدم، من به یک مسکو تبدیل شدم، هیچ کنتراست.
و با موزه های پاریس من خوش شانس هستم اولین بار در پاریس برای تعطیلات سال نو بود، من نمی توانستم به موزه های اصلی رسیدم، آنها در تعطیلات دوم در ماه مارس بسته شدند، من هنوز توانستم به موزه های توریستی اصلی پاریس برسد، از همه بیشترین علاقه به مرکز J. Pompidou، او مکان های غیر معمول و خنده دار بود. موزه دالی - من تمام این بوم ها را در نمایشگاه های دیگر دیدم. و حتی قبر جیم موریسون، در گورستان در هر لاززه - یک ناامیدی مداوم، من کار جیم را از 15 سالگی دوست داشتم، اما در 35 سالگی، دیدم بقایای پارسی شده از سنگ قبر، ناامید کننده بود، نباید به نظر نرسد گورهای بزرگ مردم. در گورستان بسیار گورستان، بسیاری از سنگ های قیمتی زیبا و کریپت ها، خود محصول هنر معماری است، و بسیاری از مردم ارزشمند بر روی آن وجود دارد، اما غم و اندوه من، من را به لذت بردن از آن نیست.
و هنگامی که من می خواستم درایو، من اجاره Lieborghini را گرفتم، برای سفر به "در دایره بزرگ"، رانندگی ماشین 150 یورو، اجاره اتومبیل در هر گوشه ای وجود دارد (این یک میلیونر نیست که در اتومبیل های ورزشی قرار گرفته است، و ماشین های نورد)، پس از آن همراه به طور مداوم کاهش یافته است، اجازه نمی دهد که در یک ماشین ورزشی سرعت بخشید، و زمانی که من Samely Ferrari را برای اجاره در فلورانس گرفتم، همراه با ایتالیایی به من فریاد زد: "فشار" را فشار داد وقتی که 150 کیلومتر در ساعت بود سرعت سنج، و من علیه نبودم.
باد های سرد، هر زمان که من را از خاک های پاریس و از پارک های پاریس بیرون بیاورند، از Megapolis به سمت جنوب فرانسه تعقیب می شود، باران از خیابان های شهر رد شد.
غذا. من به یاد نمی آورم که در آن یک بیانیه شنیده ام، اما ... فرانسوی ها قادر به تهیه سس ها هستند و ایتالیایی ها غذا هستند.
اما پاریس سال نو دیزنی لند بسیار خوشحال بود - من یک مرد بزرگسال هستم، احساس می کنم مثل یک پسر که به جهان ماجراهای سقوط کرد. هیچ عکس از جاذبه های شدید وجود نداشت - بسیار خنده دار بود.