من می خواهم ملاحظات استراحت را در جمهوری تایوان به اشتراک بگذارم (این موضوع این است که چگونه روسیه و اکثر کشورهای سازمان ملل متحد تایوان را توسط قلمرو چینی در نظر می گیرند)، اگر شما در تایپه آورده اید، به استراحت بروید.
ساکنان پایتخت خود را به شمال شرق می روند اگر آنها نیاز به تعطیلات روزانه، و به جنوب غربی، اگر زمان و خلق و خوی برای استراحت در کویل کامل وجود دارد. در اولین مورد، این یک تاره یا Yeliu است - مکان ها زیبا هستند، اما با استفاده از آن به طور ضعیفی مرتبط است. من به شما شاعر می گویم، چرا تایوان سوار به جنوب.
برای 300 کیلومتری جنوب تایپه، شهر دومین شهر بزرگ جزایر - Kaohsiun، بندر اصلی کشور است. یکی دیگر از 100 کیلومتر جنوبی، منطقه رفت و آمد مکرر پارک ملی کانتین است. رفتن به Kaosiusa از Taipei بهتر است در یک قطار با سرعت بالا: سه صد کیلومتر آن را کمی بیش از یک ساعت، هزینه یک بلیط به یک ماشین استاندارد بدون رضایت تضمین شده (اما آنها تقریبا همیشه) - حدود 40 دلار است در یک جهت
چه کاری باید در Kaohsiung انجام دهید: از آنجا که این یک شهر بزرگ پورت است، جو در شهر کاملا رفت و آمد مکرر نیست، اما بسیار مثبت است. شهر غنی و مرفه است، با امکانات بی پایان برای خرید.
گردشگران اجباری هستند در آسمان خراش شرکت کنند 85 اسب بخار - تا سال 2004 (قبل از خدمت به آسمان خراش هوا نور تایپه 101) این بالاترین ساختمان در جزیره بود.
مکان مورد علاقه شهروندان استراحت یک راه آهن رها شده راه آهن و انبارهای قدیمی در اسکله است. چرند؟ - در کل: تلاش های مقامات شهرستان، این دو سایت، واقع در کنار درب، به یک مرکز بزرگ هنر مدرن تحت آسمان باز تبدیل می شوند. با این حال، ریل های قدیمی تمیز نکردند، پیشنهاد می کردند آنها را به عنوان یک عنصر طراحی منظر درک کنند. در حال حاضر هر آخر هفته هزاران نفر از ساکنان Kaohsius بر روی ریل های قدیمی قرار می گیرند که با گیاهان به گروه های هوا و حباب های صابون متصل می شوند، برای نصب فلز یا بامبو، برای تماشای مواجهه موقت (در نمای خیابان Google، بر اساس درخواست Kaohsiung Art Piers، شما هنوز هم می توانید برخی از تاسیسات را از ظروف پیدا کنید - خنک، اما در حال حاضر در آن مکان ها، متاسفانه، بدتر از آن وجود ندارد) و کودکان را بر روی قطارهای الکتریکی مینی.
با تعطیلات ساحل در Kaohsiung "همه چیز دشوار است": دسترسی آزاد به دو سواحل - در محوطه دانشگاه Sun Yatsen و در جزیره سیجین (Qijin) وجود دارد، اما آنها از شن و ماسه آتشفشانی هستند. شن و ماسه تمیز، اما سیاه و به نظر می رسد بد: مرطوب به عنوان سیاه و سفید خیس، خشک مانند خاک. بدون عاشقانه! هیچ پرچم شنا در سواحل وجود ندارد، اما اگر شما به شنا بروید، هیچ کس شما را مجازات نخواهد کرد - این فقط یک هشدار است که سواحل "وحشی" هستند، هیچ نجات دهنده ای وجود ندارد. خود تایوان نمی سوزاند، زیرا آنها در اصل حمام نمی کنند - آنها به زانو در آب می روند، Selfie آن را به ساحل می رساند، با هوا دریایی نفس می کشد.
اگر می خواهید در شن و ماسه زرد به دنبال آن هستید، باید به سمت جنوب، در کنتین (یک بلیط اتوبوس حدود 10 دلار به یک طرف، زمان در حدود 2.5 ساعت) پیش بروید. واقعا "راست" شن و ماسه، یک دسته از هتل های کوچک و یک استراحت معمول رفت و آمد مکرر، - به آماتور، اجازه دهید بگوییم؛ در Kaohsiung شخصا خیلی بیشتر دوست داشتم، اما ذهنی است.