ما در ویتنام ما را به طور خود به خودی جمع آوری کردیم. دوستان ما و داستان آنها در مورد زندگی آلوده بودند. ما در یک دیدار کوتاه تصمیم گرفتیم، مجتمع Nha Trang ما را با قیمت، بررسی و بوفه برای صبحانه جذب کرد. بلافاصله می گویم که ما تغذیه کافی با سر خود داریم، در ویتنام همه چیز بسیار خوشمزه است و گران نیست. مردم محلی خود را رنگ آمیزی، درست در پیاده رو در صبح بخیر جداول و صندلی های پلاستیکی، کوچک، مانند کودکان و خوردن آن، مواد غذایی متنوع. در چنین "کافه" شما می توانید کارگران معمولی و کارکنان را در لباس های کسب و کار ملاقات کنید، و حتی اتومبیل های محترم با چنین مکان هایی پارک شده اند. بنابراین ما سعی کردیم و ما، غیرمعمول، میگو ها را در یک Klyar و سوپ مرتب کردیم، بسیار خوشمزه بود. ما گفته شد که در اینجا شما می توانید سوپ را از خون اردک امتحان کنید، این امر ظریف ترین ظرافت های محلی است، اما چقدر آنها پرسیدند، آن را پیدا نکردند. گفته شده است که این ظرف به علت آنفولانزای مرغی ممنوع است و می تواند صاحب کافه بسیار جریمه شود که این سوپ را به فروش می رساند. اما ما هنوز هم می خواستیم Exotics و ما به روستای Serpentine رفتیم، مارها به طور خاص برای رستوران هایی که دوست دارید، وجود دارد. ما یک مار را برای 40 دلار خریداری کردیم، بلکه برای ما آماده شد، قلب و خون ما غذا خوردیم، مسافرین همکار ما، چسبیده به روستا بود. ما سوپ و رول ها را رول می کنیم، خوشمزه، اما دیگر نیازی نیست. در خیابان آنها گلدان های پخته میوه را در فنجان به فروش می رسانند، بسیار خوشمزه و تغذیه ای با موفقیت، من شام را جایگزین کردم.
ما بر روی موتورسیکلت نقل مکان کردیم، برای 6 دلار در روز برداشتیم، با این مرد به ما گفت که در صورت تصادف، از تصادف متا فرار می کند، و او خود را دوچرخه سواری می کند، زیرا این برای او سودمند تر است، اگر ما باقی بمانیم و ما چیزی را اثبات خواهیم کرد. جنبش Nha Trang بسیار طوفانی است، مانند جریان یک آبشار، بنابراین شما باید بسیار توجه داشته باشید.
ما در هتل در خط ساحلی سوم مستقر شد، اتاق ها بزرگ و راحت هستند، یک آشپزخانه کوچک وجود داشت و شما می توانید چیزی را در آنجا بخورید، یک بازار محلی در این نزدیکی قرار داشت، شما باید وقت خود را برای انجام دادن داشته باشید، در اینجا صبح شروع به کار کرد -5 ساعت، ویتنامی بسیار سخت و سخت کار می کند. مزایای این مکان این است که 1 و 2 ساحلی مجاورت جاده، جنبش، سر و صدا و سر و صدا، از آنجا بهتر است.
ساحل به خوبی پرورش داده شده، شن و ماسه سفید، امواج قوی، اما شما می توانید شنا، قبل از رفتن به طول 15 دقیقه. در این ساحل، ما به ندرت حمام کردیم، عمدتا عجله کردیم و جایی که آنها محل خوبی را دیدند، آنها آنجا ماندند و وقت خود را صرف کردند، در برخی سواحل که می توانید به طور کامل آزادانه بروید و برای ورود به دیگران، آنها خواستار هزینه بودند، آنها مجاز به خوردن با نوشیدنی ها و غذا. تقریبا در همه جا یک کافه و کافه وجود دارد، بنابراین شما کسانی را که در پشت ساحل به دست می آورند کسب می کنید. شما می توانید مکان را در دوش جستجو و پیدا کنید. آنها خواندنی که دریا به گونه ای است، اما تصور می شود که تصور در آن به برج، اما بهتر از تایلند در پاتای، که مطمئنا است.
طبیعت ویتنام بسیار زیبا است، بله، خاکی آسیایی وجود دارد، اما زیبایی مکان ها فوق العاده ای نیست و توریستی نیز تمام رنگ ها، رشد می کند و سبز است. ما به شهر دالات سفر کردیم، جاده به مدت طولانی سفر کردیم. 3. در راه دیدن دیدگاه های شگفت انگیز از کاشت های قهوه، صخره ها و کوه ها، جاده ها زیبا و کمی افراطی هستند. به نظر می رسد در ویتنام نیز به نظر می رسد، Musangi و قهوه Luvak وجود دارد، همانطور که در بالی در اندونزی، آن را کشف برای ما تبدیل شده است. ما قبلا به فروشگاه رفتیم و قهوه و چای را خریداری کردیم. در پارک بود، جایی که مردم بر روی میله ها سوار شدند، به نظر می رسید، متهم به مثبت شد، تبدیل نشد. از آبشار بازدید کرد، با خنک بودن نزدیک او خوشحال شد. آنها وارد ارکیده های بسیاری در یک گلخانه ویژه شدند، شوهر من از آن پشیمان شد، چون من "آویزان"، درگیر در پرورش این رنگ ها در خانه و موضوع برای من سوختگی است. Dalat خود را در یک سبک استعماری فرانسوی، زیبا و نسبتا تمیز ساخته شده است. از دست رفته به جزء فروس که تقریبا کل شهر قابل مشاهده است، دیدگاه با شکوه باز می شود. ما عالی هستیم و از همه چیزهایی که می خواستیم دور می شویم، بنابراین ما هنوز خواهیم آمد.
پس از بقیه، یک احساس نه یکپارچگی باقی ماند، ما در مورد ویتنام بسیار کمی آموختیم، من هم می خواهم حتی با یک برنامه گسترده تر نیز وجود داشته باشد.