در بهار، زمانی که درختان شروع به سبز کردند و گل ها را شکوفا کردند، من از ورشو دیدن کردم. برای مدت طولانی من آماده شدم، من بررسی ها را خوانده ام و کمی ترسیدم که او را درک نمی کنم، احساس نمی کنم. معلوم شد که بیهوده است. با وجود عدم تمایل من برای شهرهای مدرن، ورشو من را فتح کرد.
اگر چه این یک مگاپولیس است، در سایت های توریستی، حتی در شب، ترسناک نیست. لهستانی ها - مردم شاد، عشق به راه رفتن تا صبح، اما کاملا تهاجمی نیست. من به دو شب و یک سال و نیم به ورشو اختصاص داده شدم، بنابراین مجبور شدم همه چیز را ببینم. اگر موزه ها در برنامه ها وجود داشته باشد، من توصیه می کنم حداقل 3 روز در اینجا صرف کنید.
البته، من طرفدار سفر مستقل هستم و دوست ندارم برای یک دسته با یک راهنمای بروم، اما پس از آن تصمیم گرفتم گشت و گذار آزاد (چند گونه در اینترنت) را بگیرم. واقعا کاملا رایگان است، ما توسط مکان های بزرگ رانده شدیم، به افسانه ها و حقایق جالبی گفتیم. درست است، به زبان انگلیسی. من در روز اول در بازبینی رفتم، و روز بعد سه ماهه ی یهودی بسیار آموزنده است.
علاوه بر مکان های بزرگ توریستی، تصمیم گرفتم که دانشگاه ورشو را کشف کنم، بنابراین از داخل صحبت می کنم. من بیش از چندین ساختمان راه می رفتم، به مخاطبان نگاه کردم، در اتاق ناهار خوری و اتاق خانمها بود. برداشت های عالی - شما با دانشگاه خود مقایسه می کنید، سال تحصیلی را به یاد می آورید. علاوه بر این، هیچ کس به مربع نگاه نمی کند، قسم می خورم، گارد حتی به من لبخند زد. درست است، وجدان به من اجازه نمی دهد که عکس بگیرد.
به خصوص به نظر می رسد به جای به کف دست ورشو نگاه کنید. بله، مستقیما در میان سرمایه، یک درخت نخل واقعی واقعی رشد می کند. این تاسف است که برف وجود ندارد، و پس از آن عکس ها بیشتر سرگرم کننده بود. بازگشت به برنامه های من، این نماد ورشو بود - یک آژیر بر روی زمین بود. من آن را پیدا کردم، اما پس از آن در چند مکان من مجسمه خود را ملاقات کردم، معلوم می شود که آن را در یک نمونه واحد نیست.
شهر زیبا، زنده است، کمی مرده است، اما قطعا ارزش بازدید. از آنجا که من وقت نداشتم تا از موزه ها، کلیساها و استادیوم ورشو بازدید کنم، مجبور خواهید شد دوباره بروم.
