رستوران ها در Hambantote خیلی زیاد نیستند. آسان تر است که بگوییم آنها تقریبا هیچ نیستند. اما، اگر این، با هر هتل خود احترام، هتل رستوران خود را دارد - اگر چه این قابل فهم است. در هر صورت، در اینجا بهترین گزینه ها هستند:
رستوران سبز جید
(Road Levaya، نزدیک ساحل Peacock Hotel 4 *)رستوران واقع در نزدیکی نمک نمک مخزن، در ساحل، مهمانان خود را یک پاسیو زیبا و جداول زیر سقف ارائه می دهد. با توجه به اینکه شهر اغلب به اندازه کافی داغ است، بسیاری از سالن را با تهویه مطبوع ترجیح می دهند. رستوران بسیار دنج است که توسط سبز احاطه شده است، با پنجره های بزرگ انتقال نور طبیعی. توالت تمیز است، که خوب است، اما به طور کلی، پاکیزگی در سالن گاهی اوقات ایده آل نیست (اما همه چیز خیلی ترسناک نیست، زیرا شما زمان فکر می کنید). کارکنان به ارمغان می آورد و دوستانه، قیمت ها کافی است. همانطور که برای غذا - و عمدتا Srilaskaya و بسیار عالی است - بر اساس برنج و کاری. هر دو دسر فوق العاده (به عنوان مثال، پنیر کیک) وجود دارد. به طور کلی، این احتمالا تنها "رستوران معقول" است که شما در حال سفر در این شهر هستید، به جز کسانی که در هتل های مجاور هستند. به هر حال، رستوران بسیار زود باز می شود، که تنها انتخاب آن را برای پرندگان اولیه می سازد."آشپزخانه کاش"
(جاده Hambantota، پس از رودخانه Wolo Ganga، 100 متر از غرب Cargills شهرستان غذا)نه چندان بسیاری از رستوران ها را نمی توان نه تنها در شهر یافت، بلکه همچنین در مسیر بین تانگاللا و هامانتوتا یافت. بنابراین، این رستوران دنج در Ambalantote، 6 کیلومتر از مرکز Hambantoty به غرب، محل مورد نظر برای هر مسافر است که گرسنه بود و به طور تصادفی در این لبه ها به پایان رسید. خارج از رستوران معمولی است، با دیوارهای شیشه ای، جداول چوبی و صندلی های چوبی، تقریبا بدون عناصر دکور. اما بزرگ او به علاوه این است که شگفت آور تمیز، و یک Wi-Fi وجود دارد. آشپزخانه کاش رستوران و شیرینی سازی است، جایی که می توانید غذاهای محلی بخورید. انتخاب ظروف به اندازه کافی بزرگ است و تقریبا همه چیز با برنج خدمت می شود، همانطور که باید باشد. البته، گونه های برنج، همچنین بسیار: برنج قرمز، سامبا برنج، انواع مختلف برنج سرخ شده.
به عنوان مثال، Birini (یک ظرف برنج دوم - اغلب باسماتی - و ادویه جات ترشی جات با اضافه کردن گوشت، ماهی، تخم مرغ یا سبزیجات). رشته فرنگی نیز وجود دارد. ظروف در یک سبک بوفه خدمت می کنند. به عبارت دیگر، شما می توانید برنج قرمز یا برنج سفید و یکی از انواع مختلف کاری، از جمله ماهی و مرغ را انتخاب کنید. تقریبا 400 روپیه می توانند به طور بی نهایت غذا بخورند (اگر چه این بی نهایت است، البته، هیچ کس خورده شده است - به عنوان یک قاعده، به اندازه کافی یک بخش به طور کامل وجود دارد)، اما شما همچنین می توانید حدود 250 روپیه را برای دریافت یک بخش بزرگ پرداخت کنید. بوفه همچنین شامل دسرها (به عنوان مثال، شما باید طعم واتالاپان، پودینگ از شیر نارگیل یا شیر تغلیظ شده، آجیل های گیاهی، تخم مرغ، و ادویه های مختلف، از جمله Cardamom، Cloves و MuTMEG). "آشپزخانه کاش"، به طور کلی، "رستوران خود خدماتی" محسوب می شود، اما کارکنان همیشه آماده کمک هستند و به طور کلی آنها بسیار دوستانه رفتار می کنند.
و من همچنین دوست دارم به طور جداگانه در مورد یک ظرف جالب، محبوب در Hambantote بگویید. دقیق تر، درباره شیرینی های نامیده می شود Kalu Dodol. . این یک ظرف شیرین است، چیزی شبیه به یک لانه یا یک لامپ (مانند قهوه ای شیرین قهوه ای تیره قهوه ای تیره قهوه ای تیره). این دسر از "شکر طبیعی" نخل شراب ساخته شده است (آن را نامیده می شود "جگرکی" و آن را تبخیر ساده از آب در دمای پایین، به لطف که قند تمام ویتامین ها و مواد معدنی مفید را حفظ می کند) یا شکر معمولی، آرد برنج و شیر نارگیل را حفظ می کند.
سایر اجزای مانند cashews، cardamom و کشمش را می توان به صورت اختیاری اضافه کرد. به طور کلی، اعتقاد بر این است که ظرف آن را به جزیره مهاجران مالایی از اندونزی آورده شده است. همچنین ظهور شیرینی در جزیره به پرتغالی مربوط می شود، که در قرن های شانزدهم و هفدهم، سریلانکا را اشغال می کنند. و آنها شیرین را مانند این آماده می کنند: شکر خام خام و شیر نارگیل مخلوط و پخته شده در یک ظرف بزرگ، در حالی که مایع کاهش می یابد.
پس از آن، آرد برنج و سایر اجزای اجزای موجود در ظرف پستان قرار می گیرند، و هر کس دوباره به دقت مخلوط می شود تا زمانی که مخلوط به درستی سقوط نکند. سپس آن را به سینی منتقل می شود و آن را در سرما قرار می دهد (قبل از تغذیه خوراک به قطعات). به طوری که شیرینی معلوم شد واقعا خوشمزه و ملایم است، طبخ آن حداقل نه ساعت نیاز دارد. تعجب آور نیست که بسیاری از خانواده ها دسر پخت و پز خانه را ترجیح می دهند ترجیح می دهند.
اما این غم انگیز است - به تازگی، هنگام پخت و پز، مواد تشکیل دهنده مصنوعی هنگام تهیه کالا داول استفاده می شود و "ریال" را به Kalu Dodol در دستور العمل های سنتی پیدا می کند پیچیده تر می شود.
همراه با سایر آب نبات های سنتی، این دسر معمولا در طول جشن سال نو Singhalese تهیه شده است. به طور کلی، Hambantota برای کل Sri Lanka توسط تولید این شیرینی شناخته شده است، و گاهی اوقات شهر نامیده می شود "پایتخت Kalub Dodol" . تولید این آب نبات منبع اصلی درآمد برای بسیاری از مردم در منطقه است. به طور طبیعی، شما به راحتی می توانید Cala dodol را در اکثر نقاط کشور خریداری کنید، اما در همه جا به روش های مختلف آماده شده است. Dodol (فقط Dodol، که در مورد یکسان است) یک ظرف SRI لانکا منحصر به فرد نیست. نسخه های مختلف شما می توانید از کشورهای آسیایی دیگر مانند سنگاپور، مالزی و اندونزی لذت ببرید. و البته، Dodlama مالزیایی و Srilasky متفاوت است.
در این شهر کیوسک های متعددی وجود دارد که این دسر را به فروش می رسانند. وجود دارد، به عنوان یک قاعده، انواع مختلفی از Kala Dodol با قیمت های مختلف ارائه می شود. بیشتر در تهیه مواد تشکیل دهنده، شیرینی گران تر استفاده می شود. کیلوگرم دسر می تواند فقط حدود 400 تا 500 روپیه هزینه کند. Kala Dodol، ساخته شده با اضافه کردن جگر، قهوه ای، و برش صاف است. Kala dodol با شکر تقریبا سیاه است و او به عنوان dodol با jaggerie نرم نیست. به علاوه، تفاوت طعم احساس می شود.
