جزایر گیلی (در اندونزی "تیگ گیلی" یا "Kepulauan Gili") یک مجمع الجزایر از سه جزایر کوچک است - Gilie Travangan، Gilieno و Gili-Air نه چندان دور از ساحل شمال غربی جزیره اندونزی لومبوک قرار دارد.
این مأموریت ها یک مقصد تعطیلات محبوب و گردشگران در سراسر جهان هستند. در هر جزیره چند استراحتگاه وجود دارد، معمولا شامل مجموعه ای از ییلاقی با یک استخر کوچک و رستوران است. اکثر مردم محلی در جزیره Travangan در روستا زندگی می کنند، کشش در امتداد سمت شرق خود (اما نه در ساحل، و نزدیک به مرکز). ماشین ها و دیگر حرکت حرکتی به طور کامل در جزایر ممنوع است، بنابراین روش ترجیحی حرکت، دوچرخه و خدمه اسب تحت نام Chidomo است. بسیاری ترجیح می دهند فقط در جزیره پا راه بروند - آنها کاملا کوچک هستند! ممکن است به جزایر تنها در آب، قایق های با سرعت بالا و یا قایق های عمومی با Bali یا Lombok (فرودگاه ها در این جزایر وجود دارد). قیمت ها برای سفر به شدت متفاوت است بسته به محل خروج و سطح راحتی حمل و نقل. در سال 2011، Gilibookings سایت اجازه می دهد تا شما را به خرید بلیط برای speedbots آنلاین.
به هر حال، نام مجمع الجزایر "جزیره گیلی" نادرست است، زیرا "گیلی" اساسا به معنای "جزیره کوچولو" به زبان ساسکوف است. به همین دلیل است که بسیاری از جزایر کوچک در امتداد ساحل Lombok در عنوان خود کلمه "Gili"، بنابراین یک روز سردرگمی تصمیم به جلوگیری از و تماس با جزایر دیگر تنها با نام. همانطور که برای Gili-EIR، کلمه "هوا" به معنی در اندونزیایی نیست "هوا"، به عنوان ممکن است فکر می کنم، اما "آب". Gili-Air نامیده می شود به طوری که این تنها جزیره سه است، جایی که منابع زیرزمینی آب شیرین وجود دارد.
جزایر واقع شده اند در تنگه Lombok. و جزایر مشهور بالی تنها 35 کیلومتر از غرب بزرگترین و غربی جزایر گروه Gilie Travganan است. و از بالی، و با Lomboka در آب و هوای روشن شما به راحتی می توانید مجمع الجزایر را ببینید. به دلیل نزدیکی نزدیک به استوا در جزایر، یک آب و هوای گرم و گرمسیری را با یک فصل خشک و مرطوب می کند. در شمال Lomboka، stratovancan فعال Rindjani، در Bali - آتشفشان Agung است: بنابراین، جزیره گیلی کاملا از باد محافظت شده است، و آب و هوا خشک تر در مقایسه با مجمع الجزایر اطراف خشک تر است. فصل خشک در Gili معمولا از ماه مه تا اکتبر طول می کشد و فصل بارانی از ماه نوامبر تا آوریل است. درجه حرارت بین 22 تا 34 درجه سانتیگراد، با دمای سالانه سالانه حدود 28 درجه سانتیگراد است. همانطور که می بینید، آب و هوا در اینجا همیشه تقریبا شگفت انگیز است، حتی در باران، که در واقع، نه خیلی وحشتناک است.
چه کسی در جزایر زندگی می کند؟ حدود 450 خانواده در Guili-Air، در Gili-Meno - 172 خانواده، در Gili-Travanthank - 361 خانواده زندگی می کنند. علاوه بر تعداد قابل توجهی از ساکنان دائمی از غرب، از استرالیا و ایالات متحده، امروز هیچ آمار رسمی در مورد این موضوع وجود ندارد. اما طبق برآوردهای تقریبی، حدود 3500 نفر در جزایر به طور کلی زندگی می کنند. اولین مهاجران این جزایر ماهیگیران بودند - اشکالات (ملیت از جنوب سولوسی). در سال 1971، فرماندار Lomblek دستور داد که گیاهان نارگیل را در جزایر دستور داد و به شرکت های خصوصی به شرکت های خصوصی پرداخت. همچنین، 350 زندانی از زندان شلوغ، ماتارام به اینجا فرستاده شدند - آنها مجبور شدند اولین برداشت ها را در نیمه دوم دهه 1970 جمع آوری کنند. بسیاری از این زندانیان پس از آن در جزایر باقی ماندند و به ساکنان دائمی تبدیل شدند. این مورد با نارگیل مورد آزمایش قرار نگرفت و گیاهان رها شدند. با این حال، جمعیت محلی شروع به افزایش در خانه و انجام کسب و کار در زمین های رها شده، که منجر به یک نماینده زمین بود که در حال حاضر ادامه دارد. در دهه 1980، گردشگران در مورد جزایر آموختند - زمان رشد چشم انداز گردشگری در بالی همسایه وجود داشت. ابتدا توسط Gili-Air تسلط یافت، با این حال، Gilie Travangan به زودی از آن به طور عمده به دلیل نزدیکی به بهترین مکان های شیرجه رفت. در اواخر دهه 1980 و اوایل دهه 1990، سرمایه گذاران به این جزیره عجله کردند، زیرا پتانسیل توسعه ظاهر شد. اولین هتل در Gilie Travangan بود - او در سال 1982 ساخته شد (در نهایت در سال 2007 آن را به Pesona Resort با اولین رستوران هند در Gili تبدیل شد). اکثر شرکت ها و استراحتگاه های متعلق به ساکنان محلی در دهه 1980 توسط بازرگانان غربی بازپرداخت شدند. در اواخر دهه 80، Gilie Trawanban شهرت خود را به عنوان "جزیره Tusovkov" به دلیل گردش آزاد داروها به دست آورد - با توجه به تراکم جمعیت کم جمعیت و دور از دست دادن جزیره پلیس در اینجا به ندرت ظاهر شد. شهرت مشابهی برای این جزیره تا این روز، به هر حال.
اما جزایر مشابه برای دستاوردهای ورزشی خود مشهور هستند. از دهه 1990 برای شرکت در اینجا آمده است شیرجه زدن - جذب ورزشکاران فراوانی از زندگی دریایی و سازه های مرجانی را جذب می کند. درست است که در سال 2000، یک سازمان غیر انتفاعی به نام Eco Gili Trust عجله کرد تا از صخره های مرجانی اطراف جزایر محافظت کند - آنها امروز، متأسفانه، به دلیل ال نینو (نوسانات در دمای لایه سطح اقیانوس آرام) و روش های مخرب شیلات (به سادگی قرار دادن، ماهیگیران دوست دارند به طور مستقیم در اجاق گاز مرجانی پرتاب کنند). خوب، از حدود سال 2012 در گردشگری در جزایر، دامنه و توسعه بی سابقه ای را به دست آورد - تلاش های بزرگی برای حفظ و طبیعت (به ویژه پارک دریایی) ساخته شده است، و در عین حال فرهنگی از بالی متفاوت است.
آه آره، چند کلمه در مورد گیلی-منو. . جمعیت این جزیره متمرکز شده در مرکز جزیره، و درآمد اصلی گردشگری، گیاهان نارگیل و ماهیگیری را به ارمغان می آورد. در طرف غربی این جزیره یک دریاچه کوچک کوچک وجود دارد که در آن نمک در فصل خشک استخراج می شود. چند سال پیش در قفسه بخش شمالی این جزیره جمع آوری شد و با جلبک ها و در برخی از سواحل جزیره کوچک، شما می توانید لانه لاک پشت لانه را ببینید. این جزیره گردشگران بسیار کمتر از Gilie-Travangan را جذب می کند، زیرا این آرام ترین و کوچکترین گروه است. با این وجود، تازه واردان اغلب در اینجا می آیند - شنا در آب شفاف کریستال و آفتاب گرفتن در سواحل شن و ماسه سفید Sandylic. در جزیره هیچ آب تازه ای وجود ندارد - از Lombok آورده شده است. همچنین هیچ حرکتی موتور در Gili-Meno وجود ندارد.