از آنجا که شوهرم و من خود را گردشگران بودجه می نامند، پس از آن 1،700 دلار به مدت سه هفته در لانگکوی برای ما گران است. علاوه بر این، ورود به TAE، در همان زمان صرف 1000، و آنها در رستوران بودند. در اینجا، حتی قیمت غذاهای خیابانی ما را شگفت زده کرد.
بیایید شروع کنیم
سفر از فرودگاه هزینه 6.5 دلار است. پنج دقیقه دور از نیرو هیچکس حتی فکر نمی کند که معامله شود - قیمت ثابت، شما می بینید.
اولین مسکن، به طوری که صحبت می کنند، روز شبها ما را در یک مهمانخانه به 14 دلار و حتی بدون آب گرم می پردازند. متر پنجاه یک مهمان با تهویه مطبوع و آب گرم بود، اما برای 30 دلار.
با خانه ما می توانیم خوش شانس باشیم. خانه با آشپزخانه و استخر شنا عمومی در حیاط هزینه 400 دلار است. اما این یک فصل کم (اکتبر) است، فراموش نکنید. قیمت شامل Wi-Fi عالی، خشکشویی و حوله و تمیز کردن است. خانه البته کمی یک توالت تازه، کوچک نیست، یخچال و فریزر ناچیز نیست. اما محبوب ترین ساحل Chanang! آه آره، و جمعی آزاد.
در قفسه ها با قیمت مواد غذایی خیابانی از دو دلار شروع شد و این یک ظرف معمولی بدون گوشت یا غذاهای دریایی است. از آنجا که استراحت ما نمی توانید کوتاه تماس بگیرید، یک غذای مالایی دشوار بود. من مجبور شدم در سوپرمارکت ها و اروپایی عادی خریداری کنم. شیر 2 دلار، پنیر جامد 3 دلار در هر 100 گرم، میوه ها و سبزیجات گران تر از تایلند و ویتنامی هستند.
اجاره دوچرخه هزینه 100 دلار. در تایلند، برای چنین هزینه ای، ما آن را برای یک ماه اجاره کردیم. قیمت بلیط های ورودی به تمام پارک های مختلف کمتر از 10 دلار است. اسب سواری 7 دلار. در ویتنام، ما یک ساعت برای 20 دلار در یک فیل رانندگی کردیم. بنابراین عجیب و غریب است، و در اینجا یک اسب است.
اما این قیمت ها در مقایسه با آنچه که ما دیده ایم و چه چیزی در لانگکوی نفس می کشم. ما از ساحل سیاه و سفید منحصر به فرد بازدید کردیم، متاسفم که آنجا حمام می کنم.
این جزیره تنها یک تصور خوب را ترک کرد، با وجود این واقعیت که من کمی در پایان مرده قرار داده ام. در اینجا سواحل بسیار تمیز و افراد خوب است. شگفت زده شده توسط یک زن نشسته در ساحل، که از ظاهر زباله پیروی می کند. شن و ماسه هر روز ماشین را تقدیم کرد.
حتی باران های شدید سنگین، تصورات را خراب نکردند، اگر چه آنها هر سه روز دقیقا اتفاق افتاد.