Puno یکی از بسیاری از شهرهای توریستی در پرو است. سوال در مورد هتل خنده دار است و پاسخ، من سعی خواهم کرد او، با طنز، توصیف وضعیتی که ما در این محل مواجه شده است. این سوال نباید ایستاده باشد "کجا بهتر یا ارزان تر است تا بتواند در پانو حل و فصل شود؟"، و بنابراین "کجا پیدا کردن یک هتل یا شباهت او در پانو؟" پاسخ در هر صورت هیچ جا نیست. تنها شهر که در آن چیزی است که باید در پرو ببینید، کوسکو است. و نه به این دلیل که من طرفدار وفادار هستم، اما در واقع این است. در شهر Puno شما همان کابوس را به عنوان ما پیدا خواهید کرد. خوب، اول، دریاچه معروف، با عنوان عنوان وحشتناک، به نام نه بیهوده نامیده می شود .. من فقط می خواهم شما را از لحاظ اخلاقی آماده کنید، اگر شما نمی گویید که شما در اینجا فریب خورده اید. این یک دریاچه نیست، و نوعی باتلاق نیست، و ما این تصور را داریم که محلی های نوآورانه ادغام شده اند (متاسفم) تمام فاضلاب از نزدیک ترین شهرها. بله، و شهر خود، من روستا را خواهم خواند.
این اتفاق افتاد که ما تمام شب در راه بودیم، پس از تلاش ناموفق برای پیدا کردن Picchu Mach. برنامه ریزی شده بود که ما یک شب را در پانو صرف می کنیم و صبح ما به مرز با بولیوی می رویم. به نظر می رسید که در بولیوی، قطعا بهتر از پرو است. روس های ساده لوح
پس از یک شب بی خوابی، ما تقریبا در جاده ها جریمه شدیم، زیرا شوهر به طور دوره ای خوابید و برگ کوکا را جویدن کرد، به طوری که حداقل کمی تشویق شد.
ما شروع به سرعت به دنبال زندگی کردیم و به دقت "زیبایی" شهر را در نظر نگرفتیم. فقط نسیم گرفتار شده است، که بوی فاضلاب را از دریاچه تیتیکاکا به ارمغان آورد. برای بیش از یک ساعت ما از طریق خیابان های این حل و فصل به هیچ فایده ای نداشتیم. هتل ها نبودند ما در حال حاضر "به ثمر رسانده" در اینترنت، که همیشه برای ما ضروری بود، زیرا تمام فعالیت های کاری و من، و شوهرم به اینترنت می پردازد. ما به چیزی نیاز نداریم و نه جالب، تنها تمایل به خواب ما را لرزاند. بخش غیر قابل تحمل فاضلاب متوقف نشد، علاوه بر این در شهر، کاملا امکان پارک ماشین ما نبود، ما برای ما بسیار بزرگ بود. ساعت دیگر ما به دنبال پارکینگ بودیم. در نهایت، ظاهر هتل را پیدا کرد، نوعی خوابگاه، من نام را به یاد نمی آورم، او در یکی از کوچه ها بود، که در آن ما به طور تصادفی سرگردان، تقریبا خواب و از خستگی تضعیف شد.
بلند کردن پله ها به طبقه دوم این، به اصطلاح هتل، متوجه شدم که این عطر و طعم وحشتناک ترین از همه مکان هایی است که ما تا به حال حل و فصل کرده ایم. حتی در هتل تولا، در روسیه، ما بیشتر خوش شانس بودیم، حداقل یک حوله پاک و یک فن بود که در خیابان بود. اما اکنون در مورد آن نیست.
در ابتدا ما در یک اتاق مشترک حل و فصل شدیم که در آن هنوز هشت نفر از مردم کثیف و ناخوشایند وجود داشت، اگر آنها می توانستند نامیده شوند، مردان و زنان بودند. برای من، یک تصویر زن اینگونه نیست. علاوه بر این، تعداد به جمعیت بی خانمان رایج بود، توالت معمولی بود و خارج از اتاق بود، در طبقه دیگر! این به نظر می رسد مسخره، من احساسات شما را درک می کنم. اما شما حتی تصور نمی کنید که من تجربه کردم. شوهر خیلی خسته بود و من حق نداشتم او را مجبور به نگاه کردن به محل دیگری برای رفتن به عنوان یک فرد.
من نمی توانم به توالت بروم، زیرا آن را به شدت خجالتی بود و می ترسید که در توالت نشسته بود، پس از این همه جمعیت کثیف نبود. و شناخته شده نبود بیماری آنها آنجا بود. همه ی مشابه، پرو، اول از همه، مواد مخدر، فحشا، نه دانش و عدم رعایت بهداشت ابتدایی و بهداشت ..
شوهر کارکنان هتل را متقاعد کرد که ما نیاز به یک اتاق جداگانه داریم، با یک تخت مشترک برای خواب و یک توالت جداگانه، که در اتاق ما ایستاده و نه در طبقه دیگر. آنها برای امتیازات به ما رفتند و مجبور شدند 1 ساعت صبر کنند تا اتاق دیگری آزاد شود. در حال حاضر ما منتظر یک اتاق دوستانه تر بودیم، با سه تخت دو نفره، حمام تک با توالت و تلویزیون (که به من تبدیل شد و به عنوان یک ساعت زنگ دار استفاده شد، در روز 9 صبح روز بعد کار می کرد، به طوری که ما هتل را ترک کردیم). وقتی به حمام رفتم، احساس بوی وحشتناکی از جوراب ها و پاهای کثیف مردانه از حوله ها احساس کردم. آنها به اندازه دو نفر در اتاق بودند، اما ما از هیچ یک از آنها استفاده نکردیم. توالت بدون صندلی بود و بدون درب. و آن را به آنجا بویید، به طوری که ده گربه کثیف به طور همزمان به توالت رفت. هیچ آب گرم وجود نداشت، من فکر می کنم در مورد آن شما خودتان حدس زدید.
ما به عنوان کشته شدیم اما نه از این واقعیت که تخت ها فوق العاده راحت بودند، اما از آنچه آنها از قدرت خود بیرون آمدند و بسیار خسته بودند. به هر حال، در مورد تخت، من می توانم اضافه کنم که لباس زیر به احتمال زیاد در همه در این اتاق تغییر نکرده است. ما یک بخاری با شما داشتیم، و به طور کلی اتاق حدودا +10 در اتاق بود، نه بیشتر. بدون حرارت پیش بینی نشده بود. صبحانه نیز لبخند بد بود *.
صبح ما متوجه شدیم که بقیه هتل ها در شهر نیز در مورد همان سطح هستند، I.E. هیچ امکانات ساده ای نیست حتی یک مکالمه در مورد تعداد ستاره ها و کت های تری وجود دارد، اما در مورد نیازهای ابتدایی انسان - آب گرم، گرما، تختخواب تمیز و حوله، توالت.
من به طور خاص به درخواست "Punu" به Googly رفتم، به عنوان تعجب آور نیست، برخی از عکس های فوق العاده زیبا، در یک کلمه بهشت، و تنها. اما من به شما در مورد تصور من در مورد این شهر گفتم. در عکس ها در اینترنت و تیتیکاکا به همه اشتباه می رسد. من یک عکس موفق از این دریاچه دارم، اما نه کاملا در پانو، بلکه نزدیک به مرز با بولیوی نیست. و پس از آن زیبا است، به دلیل کل برف و نه آب یخ زده. اما نه به هزینه دریاچه خود. خانواده ما این دریاچه و یک شهر غیر عادی را تحت تاثیر قرار نمی دهند. چرا من تعجب کردم؟ علاوه بر این، به دلیل این طرح بولیوی بود، و حتی بدتر از آن است، اما این یک داستان کاملا متفاوت است.