من انگلیسی را از کلاس اول در ژیمناستیک زبان آموختم. سپس پنج سال دیگر در یک دانشگاه زبانی. انگلستان و لندن برای من چیزی شبیه به یک آثار است. هر سال ما لندن را در کوچکترین جزئیات، جاذبه های آن مطالعه کردیم. متأسفانه، در حالی که در انگلستان تحصیل کرده بود، هیچ فرصتی برای رفتن به انگلستان وجود نداشت، آنها هیچ توریدی دانشجویی نداشتند و هیچ فرصتی برای انجام دادن به خود نداشتند. ما همچنین تنها دو تا سه معلم خوش شانس داریم که هنوز در حال تحصیل در لندن هستند.
و در این سال، ما در نهایت مبلغ لازم را با شوهرم جمع آوری کردیم و تصمیم گرفتیم Tuman Albion را ببینیم. سوال یک سفر مستقل ایستاده بود، بیش از حد سخت به آموزش ویزا، بنابراین ما تبدیل به آژانس های مسافرتی که در آن ما یک تور عالی برای یک هفته با پرواز از مینسک ارائه شده بود. و او هزینه ما را به اندازه ما گران قیمت نیست. به علاوه، قیمت شامل گشت و گذار اولیه بود که به طوری که به طریقی بود.
اولین تصور از لندن بود که من بیش از یک بار آنجا بودم. او به نظر می رسید که خویشاوندان و آشنایان خود را درد می کند. شانزده سال تحصیل در زبان انگلیسی بیهوده عبور نکرد))) اولین جلسه با راهنمای در میدان ترافالگار بود. ستون نلسون با مقیاس آن تصور کرد. سپس ما به وست مینستر ابی رفتیم. در آنجا می توانستم تور را انجام دهم چون موضوعات را به خاطر قلب به یاد می آورم. در شب ما خودمان را در شهر بودیم. به نظر من به نظر می رسید که من خواب بودم، و لندن از من رویا می کرد - در چنین لذت وحشی من بودم.
روز بعد روز موزه ها بود: ما از گالری هنری ملی و موزه بریتانیا بازدید کردیم. من بالاخره عکس های مورد علاقه من را دیدم.
روز بعد ما به قلعه ویندزور رفتیم. تمام تصورات من را می توان در یک کلمه بیان کرد - لذت!
ما همچنین Big Ben معروف و پل لندن و برج، و Landan Ah را دیدیم. و چند ساعت در پارک راهنمای راه می رفت.
به عنوان غذا، خوردن جایی که من داشتم. به طور کامل غذا را در سوپرمارکت ها خریداری کرد، در شبها کافه های دنج را یافت. ماهی و تراشه های ظرف ملی را امتحان کرد. ماهی سرخ شده طبیعی با سیب زمینی سرخ شده. به طور کلی، غذا تحت تاثیر قرار نگرفت.
در اطراف شهر در مترو نقل مکان کرد. خوب است که راهنمای ما را به خرید یک بلیط برای یک هفته توصیه کرد، در غیر این صورت آنها سه بار بیشتر پول برای سفر صرف می کنند.
من قطعا می خواهم دوباره به لندن بروم، و زندگی طولانی تر، احساس مانند یک انگلیسی واقعی. شاید زمانی که پسر ما در حال رشد است، ما یک برنامه زبان شناختی را برای او انتخاب خواهیم کرد و به پایتخت انگلیس می رویم.