هنگامی که زمان تعطیلات بعدی ما نزدیک شد، ما در مورد جایی که باید برویم فکر کردیم. من مصر را پیشنهاد دادم، همانطور که مالی است، اما شوهر گفت که هیچ مصر و یک نقطه وجود ندارد! من همیشه از دیدن شن و ماسه سفید با دایرکتوری های تبلیغاتی ناخواسته خوابیدم. معلوم شد که شوهرم از دوران کودکی رویا داشت. رفتن به کوبا - جزیره آزادی. ظاهرا، شوروی شوروی از دوستی بین کوبا و اتحاد جماهیر شوروی تحت تاثیر قرار گرفته است. خوب، مکعب، بنابراین مکعب. من فقط "برای" بودم و ما شروع به در نظر گرفتن گزینه ها کردیم. تعطیلات ما در نیمه دوم ماه سپتامبر کاهش یافت و در این مکان ها این فصل بارانی بود. اما این از این نترسد. و در 20 سپتامبر، ما به راه طولانی حرکت کردیم. با قطار به مسکو، شب در فرودگاه و 11 ساعت پرواز. من تمام پرواز را خوابیدم و در فرود بیدار شدم.
استراحت ما در رفت و آمد مکرر وردرو بود، من شگفت زده شدم که گذرگاه به قلمرو شهر پرداخت می شود، و هزینه این است که هر محلی نمی تواند به آنجا برسد. ما به هتل منتقل شدیم، چمدان ها را رها کردیم، تغییر کردیم و به دریا رفتیم. من هنوز به یاد داشته باشید که تصویر من در ساحل دیدم، یک شن و ماسه سفید خاکستری، رنگ آفتاب اقیانوس و آب گرم به حمام. آسمان ابرها ابرها، ما زیپ را دیدیم، اما از دریا، ما تنها قوی ترین باران را از بین بردیم.
وارادرو، و کل مکعب یک مکان شگفت انگیز است. اتومبیل های قدیمی که حداقل 3 بار سیگنال را نشان می دهند، خدمات خود را ارائه می دهند، این فروشندگان غیرقانونی از سیگار ها و رم هستند که به شما در "چت" در دریا شنا می کنند و در این زمان کالاهای ما را ارائه می دهند. شوهر من یک بسته از سیگار را در مقابل کفش های کتانی ساحل خود ارائه کرد. ما در کنار بزرگترین نوار زندگی کردیم، همه گردشگران در شب به فنجان کوکتل ها رفتند و ببینند چگونه رقص محلی. آنها یک رقص در خون دارند، اگر آنها موسیقی را بشنوند، نمی توانند همچنان ایستاده باشند. نوار خود را برای خود نیست، بنابراین آنها در خیابان کنار نوار رقص می کنند.
برای انجام در ورادرو، ما هیچ کاری انجام نداده ایم، ما تمام روز را در ساحل استراحت کردیم، چند بار در یک مرکز خرید واحد، در یک اتوبوس دو طبقه، رانندگی کردیم. برای دو روز آنها ماشین را گرفتند، به پارک ارکیده رفتند، از رستوران های محلی بازدید کردند، غذای خاصی کوبا را امتحان کردند و در امتداد سواحل وحشی سوار شدند. طبیعت زیبا، بسیاری از سبز، دریا تمیز. ماشین نترسید و چیز درست را انجام داد. جاده ها رایگان هستند، حمل و نقل کوچک و در امنیت روزانه است. در تاریکی، چراغ ها در آهنگ ها روشن نیست، اما این یک نوع آدرنالین است. درباره کوبا می تواند به مدت چند ساعت گفته شود، اما بهتر است همه چیز را با چشمان خود نگاه کنید.