سوال این است شاید شما می توانید فرمول در غیر این صورت: آیا منطقی است که به مدت طولانی به Pondeneen بروید؟ من انتظار داشتم که حداقل پنج روز در این شهر زندگی کنم، اما در دو روز قرار داشت. و اگر دقیق باشد، پس مجموعا یک و نیم روز و یک شب.
لازم به ذکر است که در Pennosis من پس از بازدید از Siem Ripa دریافت کردم و شاید این نقش آخرین نقش من در احساس پایتخت کامبوج بود.
اولین چیزی که به چشم می خورد، فقر و خاک است. کسی اعتراض کرد که این معروف به این نه تنها کامبوج، بلکه برخی از کشورهای دیگر آسیای جنوب شرقی است. اما انتظار داشتم دقیقا پایتخت یا حداقل چیزی شبیه آن را ببینم.
دمیدن از یک اتوبوس اتوبوس، من بلافاصله به انسان انسان فرو ریختم، غذا از بوق های حمل و نقل و جمعیت های Tuk-Tukers، که با یکدیگر همه سفید پوستان را تسخیر کرده بودند، سعی کردند تا فورا به گردشگری بپردازند.
گرد و غبار، شانس، گدا - اولین تصور از پنوم پن. پیاده روی از طریق خیابان های شهر، لذت زیادی نخواهد داشت. و دلیل اصلی عدم وجود هوا است.
این به معنای واقعی کلمه با گازهای خروجی از رایج ترین حمل و نقل Motobayki جنوبی آغشته می شود. و از آنجا که بنزین با کیفیت بالا گران قیمت است، کامبوج ها آموخته اند که برخی از سوء استفاده های وحشتناکی را تحمل کنند. این به خصوص قابل توجه است اگر شما از خدمات Motorks در یک ساعت پیک استفاده کنید. من، در حماقت، تصمیم گرفتم در اواخر بعد از ظهر نزدیکتر شود تا جاذبه های جداگانه ای از پنوم پن - میدان مرگ را بررسی کند. بنابراین من در زندگی من نفوذ نکردم، در حال حاضر متوجه شدم که چرا تقریبا تمام کامبوج ها در ماسک های محافظ حرکت می کنند، اما به طور ایده آل در تنفس ها. نکته: در یک تاکسی صرفه جویی نکنید، و اگر شما می خواهید عجیب و غریب - از خدمات Motorikshi در اوایل صبح استفاده کنید، زمانی که جاده ها هنوز "پیچ و تاب" Smelly محلی را پر نکرده اند.
به طور کلی، نفوذ در صبح زود است. طراوت، خلع سلاح، مردم خواب بر روی چمن، باز کردن مغازه های بازرگانان - در این زمان از روز نفوذ حتی زیبا می شود. اما من به جلو حرکت می کنم، اما در حال حاضر، و چگونه، پس از آن معلوم شد، آخرین شب در پنوم پنجه توسط تقریبا کامل عدم وجود برق شوکه شد. من به تاریکی رفتم و تنها دو خیابان روشن شدم - نزدیک به زمین خاکی و رودخانه مکونگ. این در این دو خیابان است که شب زنده داری جریان دارد. در اینجا میله ها، رستوران ها، کافه ها هستند.
تمایل به نگاه کردن به شورت های تاریک وجود ندارد. اما در خاکریزی، ممکن است از تفکر تعطیلات ناراحت کننده کامبوج پس از کار لذت ببرید. مردم در مورد چیزهای آشنا برای آنها مشغول هستند: درست در آسفالت، آنها برخی از کبوتر ها را راه اندازی می کنند، یک دسته از کودکان سنین مختلف با GIKANES MERVE که بین بزرگسالان عجله دارند.
تعداد خارجی ها بسیار قابل توجه است، تعداد خارجی ها آسان نیست، اما خیلی زیاد است. خاکستری، مانند کل شهر به طور کلی، نه به خوبی پرورش داده شده است. اگر چه در اکثر شهرها، هر کس در حال تلاش برای نشان دادن خاکریز خیابان است. بله، گسترده، بله، با کاشی ها، اما به طور کلی، به نظر می رسد که سازندگان سهل انگاری به دلایلی به شدت تعمیر می کنند.
اما، همانطور که قبلا نوشته ام، در صبح زود، نفوذ به نظر می رسد متفاوت است. در این زمان این است که روز بهترین راه رفتن از طریق خیابان ها است.
زیباترین جاذبه - کاخ سلطنتی در نیمه نهم باز می شود. در این زمان، تنها گردشگران خارجی تنها در او حضور دارند. سکوت، تنها توسط فریاد میمون ها، بی رحمانه و شکوه سلطنتی ساختمان ها نقض شده است، شما را فراموش کرده اید که در آن شما هستید.
اما فقر هنوز تعداد زیادی اعصاب است. به خصوص برای بچه ها متاسفم آنها شروع به نیش زدن از سنین اولیه می کنند و هنگامی که دست کثیف کودک به شما کشیده می شود، قلب از ترس فشرده شده است. کودکان کثیف، نادیده گرفته شده، با چشم های گرسنه. عینک برای ضعف قلب نیست.
می گویند که من فنروم را دوست نداشتم، اما می خواستم به زودی به اینجا برگردم. من واقعا امیدوارم که کامبوج ها بتوانند پایتخت پادشاهی کامبوج را اصلاح کنند. سوار یا نه؟ هنوز به رفتن! برای دیدن اینکه چگونه پایتخت ممکن است مانند غیر معمول برای اروپایی ها ظاهر شود.