علیرغم این واقعیت که این شهر پایتخت ترکیه نیست، در عمل متوجه شدم که استانبول اصلی ترین شهر کشور است.
من سفر خود را به استانبول از گشت و گذار شروع کردم. از فرودگاه من در مترو سفر کردم، که به تراموا زمین متصل است. اولین چیزی که به من زد، مقیاس و زیبایی دو مسجد است: مسجد آبی و معبد آییا سوفیا.
مساجد در مقابل یکدیگر قرار دارند. قبل از ورود به معبد، شما نیاز به شستن و شستن پاها از محل خاص اختصاص داده شده است. مسجد آبی بزرگ و بسیار بزرگ است. در دیوارها اینجا آیکون ها را پیدا نخواهید کرد، فقط زیور آلات. این به طور سنتی توسعه یافته است، داستان خود را وجود دارد. در معابد مردم را نشان نداد، تنها الگوها. این راهنمای به ما گفت که چرا آن را "آبی" نامیده می شود: از آنجا که همه چیز در آن تزئین شده با زیر استثنایی آبی است، که در طول ساختار در هر جای دیگر استفاده نمی شود.
من به شما در مورد شنا نیز می گویم. استانبول بین دو بوته دریای سیاه و مرمره واقع شده است. آب در دریا بسیار کثیف است، شنا در آن - همان چیزی در باتلاق. اما در استانبول راهی بیرون آمد، ساختمان های متعدد را در کنار دریا ساخت. ورود به معتبر ترین "ساحل" این نوع با آب شور فیلتر شده از دریای سنگ مرمر هزینه 50 دلار است.
هیچ مشکلی با غذا وجود ندارد. بسیاری از میله های میان وعده و خوردن برای تنقلات وجود دارد. همه چیز متنوع به فروش می رسد: ذرت پخته شده، قطعه قطعه ای از هندوانه، شورارما و شاه بلوط سرخ شده. به هر حال، به هزینه شاه بلوط سرخ شده، آنها را جایگزین آجیل و دانه برای Istanbuts. اینها در همه این شاه بلوط نیستند که ما با ما رشد می کنیم، شاه بلوط ترکیه - خوراکی، اما بی مزه، من توصیه نمی کنم.
بسیاری از مؤسسات دیگر وجود دارد که بیش از هر گونه اشتیاق، بلکه قیمت ها نیز به ترتیب، به جای آن، قیمت ها نیز هستند. من توصیه می کنم که موسسات را در نزدیکی خاکریز انتخاب کنید، این دیدگاه بسیار زیبا است.
سوغات سنتی از استانبول فرش های شیک ترکیه است.
در یکی از مغازه های "فرش"، من چنین خریدم، اما باردار بود. برای فرش من، فروشنده می خواست 300 دلار دریافت کند، من می توانم آن را فقط در 50 سال خریداری کنم. بنابراین، هیچ کس لغو نشده است.