Kanchanaburi در غرب تایلند است. شهر بسیار بزرگ نیست، کمی بیش از 50 هزار نفر وجود دارد. از بانکوک به Kanchanaburi تقریبا یک ساعت و نیم سواری.
این شهر نسبتا جوان است، آن را در قرن هجدهم تاسیس شد. دقیق تر، آنها برای اولین بار یک قلعه را برای دفاع از حملات برپوش، و سپس در اطراف قلعه و شهر ساختند.
به هر حال، اگر شما فیلم David Lina را تماشا کردید "پل بیش از رودخانه کیوی" از سال 57 سال، پس از آن شما می دانید: طرح فیلم در حوادث واقعی که در این شهر اتفاق افتاده است نوشته شده است. در 40 سال گذشته، ساخت و ساز آغاز شد پل بیش از رودخانه خاویه با آهنگ های راه آهن. این توسط زندانیان ساخته شده بود، بیش از نیمی از آنها از بیماری های بدرفتاری، بیماری ها و حوادث کشته شدند. بنابراین، پل "مرگ عزیز" نامیده شد. این فیلم بر روی کتاب Pierre Blyulya کتاب "پل بیش از رودخانه کوی" برداشته شد، و فیلم به عنوان بسیاری از اسکار نیز کنار گذاشته شد.
بنابراین، چه چیزی را می توان در این شهر یافت:
گورستان نظامی (گورستان جنگ Kanchanaburi)
یا سرطان گورستان. این زندانیان جنگ، که در زمان ساخت راه آهن در همان زمان فوت شده است، رسیده است. این پروژه ژاپنی بود، زیرا سربازان ژاپنی نیاز به حمایت از میانمار داشتند. پل که توسط تایلند و میانمار ساخته شده است. برنامه ریزی شده برای ایجاد یک پل برای 14 ماه، تا پایان سال 1943 بود. همانطور که در بالا نوشتم، تعداد زیادی از قربانیان وجود داشت، اما پل 424 کیلومتری در زمان آماده شد. 13 000 شرکت کننده ساختمانی در امتداد گران قیمت دفن شده اند. اما این فقط داده های رسمی است. در واقع، تلفات تلفات به 100000 نفر می رسد. بدن ها به دلایل دفن عمومی پرتاب شدند. بعدها، تمام اجسام از قبرها خارج شدند و به سه گورستان منتقل شدند: در Chungkay و Kanchanaburi در تایلند و در Thhanbuzayatiyat در میانمار. 6،982 نفر در Kanchanaburi بازسازی شدند و URN ها را با 300 سرباز خرد شده عرضه کردند. بیشتر مرده ها بریتانیا، هلندی و استرالیا بودند. همچنین در گورستان یک دیوار یادبود با نام 11 مسلمان هند وجود دارد که همچنین در حوادث وحشتناک نیز فوت کردند. جسد آمریکایی ها به ایالت ها منتقل شدند. البته، این مهمانی شادی نیست، اما این بخشی از فرهنگ است، و هیچ چیز برای رفتن به هیچ جا وجود ندارد. امروزه این گورستان تحت تضمین کمیسیون متحد در سیمتر نظامی قرار دارد.
موزه نظامی (موزه جنگجو)
این موزه نیز به پل وحشتناک اختصاص داده شده است. موزه در سال 1977 توسط تلاش های راهب یکی از معابد شهر ساخته شده است. موزه یکی از بخش های این پل "خونین" است. نام انگلیسی از موزه JEATE مخفف از اولین نامه های ملیت ها است که پل را ساختند: ژاپنی (ژاپنی)، بریتانیا (انگلیسی)، استرالیا (استرالیا)، آمریکایی ها (آمریکایی)، تایلندی (تایلندی) و هلندی (هلند) ) با این حال، در تایلندی، موزه "Wat Tai" نامیده می شود. موزه در دو اتاق قرار دارد و اتمسفر را بازسازی می کند که مربوط به واقعیت تاریخی است - روند ساخت و ساز. موزه در کلبه بامبو واقع شده است که در آن سازندگان زندگی می کردند. بر روی دیوارها شما می توانید تصاویر و عکس ها، و همچنین ابزار را ببینید.
مصاحبه ها با زندانیان خود نیز حفظ می شوند، که تمام اقدامات را در جزئیات وحشتناک توصیف می کنند.
به هر حال، این پل در 44 پل بمباران شد و سه بخش را نابود کرد. آنها بازسازی شدند (موزه در قسمت های اصلی قرار دارد). و در 28 نوامبر، این شهر جشنواره سالانه در حافظه کاهش یافته در طول ساخت و ساز، که شامل یک برنامه موسیقی و نمایش لیزر است.
پارک ملی اروان (پارک ملی اروان)
پارک به طور رسمی در سال 1975 ثبت شد. این در قلمرو 550 کیلومتر مربع واقع شده است، و تقریبا کل منطقه کوه های سنگ آهک اشغال شده زیر هزار متر بالاتر از سطح دریا. در این کوه ها، جنگل های برگشتی رشد می کنند. بسیاری از در پارک پرندگان و حیوانات، از جمله فیل ها، ماکائو و سنجاب. پارک مروارید - آبشار اراوان.
او پس از اروان فیل سه سر، که از اساطیر هندو وجود دارد، نامگذاری شده است.
این فیل، تجسم خارش خدا خداوند است. آبشار معمولی، و هر سطر به یک استخر جداگانه با آب کاملا روشن می شود. شما می توانید مسیر را به آبشار برسانید و از طریق جریان های سریع Eravana شما می توانید بیش از پل ها بروید.
یک آبشار دیگر در پارک به نام Pohun، و همچنین کارست وجود دارد غارها Phra Tat، Tu Duang و Mea با تصاویر ضعیف
به هر حال، همان رودخانه کوی از طریق پارک جریان دارد.
Tigrin Temple Wat Pha Luanga Ta Boua (Tiger Temple)
معبد در سال 1994 به عنوان یک صومعه جنگلی ساخته شد. با این حال، پنج سال پس از ساخت و ساز، Tigrenka به معبد پرتاب شد، که مادرش کشته شد. پس از کودک، ببرها به معبد ضربه زدند، که از دست شکارچیان زخمی شدند. بنابراین، راهبان در معبد شروع به مراقبت از ببرها و آنها را به آنها. امروزه معبد حدود 100 ببر زندگی می کند. آنها به طور کامل دستی هستند - با دست ها غذا بخورید و آغوش نکنید.
از راهبان تنها، البته. چگونه از روحانیت خارج می شود، معلوم نیست. البته، این مکان منحصر به فرد آن را به عنوان آنها می تواند تحمل کند. آنها می گویند، راهبان این ببر را به فروش می رسانند یا داروهای خود را مخلوط می کنند تا زندگی کنند. من واقعا نمی خواهم آن را باور کنم، البته. معبد را می توان هر روز بازدید کرد و رابطه شگفت انگیزی بین گربه های شکارچی و راهبان را تحسین کرد. به هر حال، این معبد برنامه های داوطلبانه را سازماندهی می کند زمانی که هر کسی نیز می تواند با "پرواز راه راه" کار کند.
Muang آواز پارک تاریخی (Mueang آواز پارک تاریخی)
با وجود این واقعیت که شهر نسبتا جوان است، مردم این سرزمین ها را بسیار زیاد و بسیار طولانی می دانند. برای چند هزار سال. بنابراین، این پارک فقط بقایای تمدن باستانی است. این مساحت 736 کیلومتر مربع را پوشش می دهد. ساختمان های آجر در این پارک ظاهرا در قرن 13-14 ساخته شده است، اما هیچ کس دقیقا نمی داند.
با این حال، در مورد این مکان، ذکر شده در تواریخ حاکم خمر جیانامان VII ذکر شده است.
همچنین در کنار پارک، زمینه های دفن ساکنان باستانی این منطقه یافت شد، و همچنین دکوراسیون آنها و لوازم خانگی. هنگامی که این حل و فصل، گودال و دیوارهای ضخیم را احاطه کرده است. بنابراین، احتمالا یک روستای ساده وجود نداشت، بلکه یک شهر کامل بود. در قلمرو شما می توانید معابد بودایی را ببینید (معبد اصلی و بزرگ - Prasat Muang Singh). امکانات دیگر کوچکتر است. در سال گذشته در 70 سالگی، این پارک بازسازی شد. ضخامت درختان کاهش یافته است، هر کس تمیز و برای گردشگران باز شد. امروز امروز یک موزه در پارک وجود دارد، جایی که شما می توانید در مورد امکانات در پارک بیشتر بدانید.
