در تائو، شوهرم و من در اوایل ماه جولای بود. آب و هوا خوب بود، اما در شبها کمی ابری و باد افزایش یافت. پس از ساموی، ورود به تائو، ما سواحل و دریا را ناامید کردیم. واقعیت این است که در تمام سواحل در ساحل بسیار ساحل، صخره های مرجانی قرار دارد و آنها را برای شنا بسیار ناراحت کننده می سازد. عمق بالاتر از کمربند نیست. تمام روز خیار دریایی وجود دارد - بسیار دلپذیر نیست و باید به طور مداوم نظارت داشته باشید، به طوری که به قدم زدن به سایش لغزنده.
تقریبا هیچ کس در سواحل وجود ندارد - این عجیب نیست، زیرا ما در این جزیره عمدتا غواصی را درک می کنیم و در اینجا شما باید انجام دهید. از آنجایی که این یک لذت گران است و نه برای ما، ما با یک ماسک و یک لوله محتوا بودیم و به ماهی و مرجان ها در ساحل نگاه کردیم. شوهر حتی یک کوسه کوچک را دیدم - سانتیمتر 70. اما از روز دوم خسته شد. البته طبیعت بسیار زیبا است، سواحل بهشت - درختان نخل بالاتر از آب، کوچکترین شن و ماسه سفید و شفاف آب .....
.... اما این صخره ها و خیار، و خیلی کوچک !!!!!
این جزیره واقعا بسیار کوچک است و حتی در هیچ جا راه می رود. فقط در امتداد ساحل سوری و در سراسر کل کافه ها و مغازه ها نیستند. دوچرخه سواری نبود - به خوبی، جاده های بسیار باریک که به طور مداوم به آن منتقل می شود. برای سوار شدن به بخش های دیگر جزیره تازه کار ترسناک - صعود شیب دار و فرود. و نه چرا - سواحل یکسان هستند، هر چند زیبا هستند.
تنها چیزی که دوست داشتم این سفر به جزیره ننگ یانگ بود.
در آنجا، دنیای زیر آب جالب تر و عمیق تر است.
به جزیره در یک قایق تاکسی برای 500 بندسی در آنجا و پشت بروید.
آنها همچنین برای ورود به ساحل 100 لب به هر فرد پرداخت می کنند. ما ماسک ها و لوله ها را با من داشتیم - برای یک نسخه به مدت 50 بطری در روز اجاره کردیم.
آه آره و Sunsets لذت بخش !!!!!!
به طور کلی، پس از ساموسی بسیار خسته کننده بود. در اینجا شما باید به عمق بروید و فقط برای چند روز برای سفر به ننگ یانگ شیرجه بزنید.