Μόλις μας έφερε φίλους στο Alushta. Ήταν θέμα Μαΐου, επέστρεψα από την πεζοπορία στα βουνά, και στην πόλη πήγαν στο "μονοπάτι" στη Συμφερούπολη να καθίσουν. Αλλά, φυσικά, δεν μπορούσαν να μην πάνε στην παραλία - μόνο που λούζονται, καθώς το νερό εκείνη τη στιγμή ήταν ακόμα κρύο. Κάθισαμε στο Karentas, ξεκίνησαν στο ιώδιο, αλλά τα κρασιά αγόρασαν στο κατάστημα της εταιρείας Massandra.
Η πόλη είναι μια ήσυχη, όμορφη - άρεσε τόσο με τα στενά δρομάκια και τα χαμηλά σπίτια που κατέστρεψα τον σύζυγό μου και το καλοκαίρι επιστρέψαμε εδώ, ωστόσο, σε μια άλλη σύνθεση - οικογένεια.
Όταν αφήνοντας το τρόλεϊ, ένας τοπικός κάτοικος υποσχέθηκε να μας βρει κατάλυμα . Δεν είχα πάρει τίποτα μαζί μας, το ποσοστό των ιδιοκτητών στέγασης πληρώνει. Χάρη σε αυτήν, πήρε γύρω από την πόλη, έδειξε ότι είχαμε αρκετό για την τιμή. Είναι λυπηρό, μερικές γιαγιάδες των οποίων το κατάλυμα δεν μου άρεσε, φοβόταν προσβεβλημένοι - σαν να είχαμε εισέλθει στις πόρτες τους, σημαίνει ότι ήταν απαραίτητο να μείνετε, τίποτα που το κρεβάτι ήταν σπασμένο και το δωμάτιο με την οικοδέσποινα , και υποδεικνύουμε ότι θα θέλαμε ξεχωριστά. Στο τέλος, βρήκαν μια ιδιωτική πανσιόν με μια καλά διατηρημένη, πράσινη αυλή, ξεχωριστά δωμάτια με μικρή κουζίνα (πλάκα, ντουλάπι, στάση και δύο κόπρανα), μια πύλη στο κάστρο (κάθε ενοικιαστής έχει το δικό του κλειδί) και το mangal in το κιόσκι. Από τη σύνταξη οι αναμνήσεις του πιο υπέροχου, είναι λυπηρό ότι το τηλέφωνο της οικοδέσποινα χάνεται ...
Τροφή . Μετά την παραλία, πήγαμε στο τοπικό "μπουφέ", αγόρασε πλιγούρι βρώμης ή ζυμαρικά, μετά από τα οποία ήταν μεθυσμένοι στην μικρή κουζίνα. Φτηνές και θυμωμένοι. Επιπλέον, επισκέπτονται εστιατόρια. Από τα τοπικά πιάτα αγάπησα ανεμιστήρα με θαλασσινά - δεν υπήρχε τέτοια νόστιμα πουθενά αλλού. Αλλά στην παραλία (γρήγορο φαγητό) - έτσι. Rapana σε ένα ραβδί - δεν είναι καθόλου δικό μου ...
Παραλία - Απογοητευμένος. Ήταν απλά γεμάτος και η θάλασσα δεν ταιριάζει πλέον. Για να πάρετε ένα κάθισμα για μια πετσέτα, ήταν απαραίτητο να ξυπνήσετε στις 7, ή ακόμα και πριν. Και δεν είναι γεγονός που δεν μπορείς να υποστηρίξεις με κάποιον. Αυτά είναι "Σαββατοκύριακα" ... Επιπλέον, όλες οι παραλίες (εκτός από ένα) πληρώθηκαν. Και οι μπανάνες καταμαράν ήταν επίσης πολύ ακριβές. Ναι, και επίσης - εδώ υπάρχουν πέτρες παντού, χωρίς άμμο. Σε πάνινα παπούτσια με μια λεπτή σόλα, πονάει και ο ξυπόλητος δεν μπορεί να είναι ξυπόλητος.
Την εποχή, η πόλη γίνεται το Beeme - ο λαός του σκοταδιού παντού, κοντά στην παραλία όλοι οι πάγκοι είναι απασχολημένοι. Δεν υπάρχει κανένας. Αλλά στους δρόμους πωλούν κρασί , που χύνεται σε πλαστικά μπουκάλια ή κύπελλα - αλλά είναι πολύ νόστιμο!
Μας κατακτήσαμε Εκδρομές ! Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο η οδός Stoekka προσφέροντας να οργανώσει μια ιππασία, με άλογο και ούτω καθεξής. Άλογα - παραμύθι! Στο αγρόκτημα, ακόμη και τα παιδιά των δέκα ετών στη σέλα φυτεύτηκαν, και - όχι όπως στο Κίεβο - όχι σε έναν κύκλο, ελήφθησαν υπόψη, αλλά μας έχτισαν από το Γκούρ, και πήγαμε στα βουνά. Με την ευκαιρία, σας συμβουλεύω να πάρετε ένα καρότο ή ένα μικρό raffinad μαζί σας για να κάνετε αμέσως φίλους με ένα άλογο. Το σκάφος ήταν επίσης σούπερ, αν και όχι χωρίς γήπεδο (οικογένεια με δύο παιδιά Paul Road κάτω από το κατάστρωμα, καθώς οι τύποι πέθαναν, οπότε είναι καλύτερο να δώσετε ένα παιδί να πίνει ένα χάπι από την παραθαλάσσια ασθένεια). Απαιτείται ένα μαγιό στο σκάφος, αφού στη θάλασσα σταματάει έτσι ώστε οι τουρίστες να παραιτηθούν.
Σε γενικές γραμμές, η διαχείριση ανάπαυσης. Και, δεν θα φάνε τις παραλίες, θα ήταν το καλύτερο μέρος στην Κριμαία!