Στο Βέλγιο, ή μάλλον, φτάσαμε στις Βρυξέλλες μου κάτω από τα πιο καθολικά Χριστούγεννα. Ο καιρός στεγνώθηκε, με έναν ισχυρό άνεμο και ένα είδος απίστευτα κρύο για +5 μοίρες. Με σιδηροδρομικές και αεροπορικές μεταφορές, υπήρξε μια ένταση, δεδομένου ότι οι περισσότεροι ευρωπαίοι πολίτες πάνε αυτές τις μέρες στους συγγενείς τους, να επισκεφθούν ή να ταξιδέψουν. Πήραμε με μεγάλη δυσκολία, λαμβάνοντας σχεδόν το τελευταίο αυτοκίνητο στο Box Office οδήγησε στη χώρα του "Pissing Boy". Λίγες ώρες από αυτόματη παραμύθια και τώρα είμαστε ήδη πτυσσόμενοι στις πινακίδες από τον αυτοκινητόδρομο προς την πόλη, το όνομα του οποίου μεταφράζεται ως "στο βάλτο". Η πρώτη εντύπωση είναι μια όμορφη σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη με καλά διατηρημένα παλιά τρίμηνα.
Στους δρόμους λίγο έρημη, με την έννοια των λίγων ανθρώπων, αλλά δεν υπήρχαν δωρεάν χώροι στάθμευσης. Χώρος στάθμευσης Το αυτοκίνητο στο υπόγειο πληρωτέο πάρκινγκ ενός ξενοδοχείου, αποφασίσαμε για πρώτη φορά να δειπνήσετε σε μια νέα χώρα. Εκείνοι που ήταν στο Παρίσι, δεν έχω τίποτα να εκπλήξω. Απολύτως γαλλικό στυλ και κουζίνα. Μπορεί να είναι μόνο ελαφρώς μικρότερη από εκείνα που είναι ανοιχτά από αλλοδαπούς, τουλάχιστον στο κεντρικό τμήμα της πόλης. Απίστευτα αργή συντήρηση της εταιρείας μας σε ένα εστιατόριο και μια αστραπή ροής πιάτων σε δύο γειτονικές γερμανικές οικογένειες, αποδίδουμε σε μια δωρητή ευκαιρία, και όχι στην εκδήλωση ορισμένων διακρίσεων. Ας το αφήσουμε στη συνείδηση των ιδιοκτητών, ειδικά επειδή τα μέλη αυτής της υπέροχης οικογένειας ήταν αμέσως και σεφ, και οι σερβιτόροι και ταμία του ιδρύματος. Στη συνέχεια πήγαμε στο Δημαρχείο στο κέντρο της πόλης διακοσμημένο με φώτα - ένα από τα πιο όμορφα μέρη της πόλης.
Στην πλατεία, ένας εξαντλημένος αστυνομικός ήταν αδιάφορος για τους περπάτημα του Townspeople κάτω από την κάλυψη του θωρακισμένου μεταφορέα προσωπικού, την οποία οι αρχές της πόλης δεν ντρεπόταν να οδηγήσουν στο ίδιο το κέντρο. Για να δειπνήσετε στο εστιατόριο "μόριο", που αποτελείται από γιγαντιαίες μεταλλικές μπάλες, δεν προορίζονταν, για κάποιο λόγο το εστιατόριο έκλεισε.
Στη συνέχεια, στείλαμε τα πόδια μας στην έκθεση που ονομάζεται "Mini-Europe", όπου υπάρχουν αντίγραφα των κύριων κτιρίων και δομών στην Ευρώπη: πύργος του Άιφελ, θριαμβευτική αψίδα, Reichstag, κτίριο στην Ελβετία, όπου απονέμονται το βραβείο Νόμπελ κλπ. Πολλές εγκαταστάσεις γίνονται με ήχο και ακόμη και μηχανική κίνηση, ωστόσο, τα περισσότερα από αυτά τα firstranges είναι αρκετά αφελές και όχι γυαλιά. Στη συνέχεια, επισκεφθήκαμε το διαβόητο "Pissing Boy", το οποίο στην πραγματικότητα, από τη δύναμη των 40 cm σε ύψος, σωστά, κατά μήκος του δρόμου, ακούσαμε τις 5 πιο ρεαλιστικές εκδόσεις γιατί ήταν αθανατημένος.
Δεν αφήσαμε χωρίς προσοχή και το μνημείο του "ύπνου ιππότη", περισσότερο παρόμοιο με το άγαλμα μιας γυναίκας που βρίσκεται. Οι τουρίστες που πιστεύουν ότι τον αγγίζουν θα φέρουν καλή τύχη, γυαλίσουν το σώμα του να λάμψει. Αγγίξαμε επίσης την αιώνια ζητώντας το κόστος της ευτυχίας.
