Το Βερολίνο είναι η πόλη στην οποία όλοι πρέπει να πάνε, κατά τη γνώμη μου, το καθένα. Μπορεί να αρέσει ή όχι, αλλά αξίζει να το δείτε. Τουλάχιστον για να κατανοήσουμε απλώς τον γερμανικό χαρακτήρα.
Για μένα, ο Βερολίνο παρέμεινε, πρώτα απ 'όλα, το επιχειρηματικό κέντρο, όπου η ζωή και βράζει. Θυμάμαι πόσο τυχαία περιπλανήθηκε σε έναν από τους κεντρικούς δρόμους. Δεν ήμουν στο Παρίσι, αλλά αυτό που είδα στο Βερολίνο έμοιαζε σαν πάντα φαντάστηκα τα πεδία Elysees. Καταστήματα, παράθυρα καταστημάτων, λάμψη και ατελείωτα μηδενικά στις ετικέτες των τιμών. Ένα βραχιόλι κοστίζει σχεδόν όσο το διαμέρισμά μου. Αλλά συνειδητοποίησα τι θέλω: να ζήσω έτσι για να αντέξω τα ψώνια εδώ.
Φυσικά, επισκεφθήκαμε το Reichstag και τα ερείπια του τοίχου του Βερολίνου.
Ο Reichstag άρεσε, η θέα από τον θόλο ανοίγει απλά εκπληκτική όταν περνάτε μέσα, αισθάνεστε κάποιο είδος μυστικού πράκτορα. Το συναίσθημα που τώρα θα με σταματήσουν και θα ζητήσουν τον κωδικό πρόσβασης δεν άφησε όλη την εκδρομή.
Από το τοίχος του Βερολίνου αναμένεται κάπως διαφορετικό, αλλά μπορώ να πω ότι υπάρχει κάποιο είδος φύγει, ακόμα και η καταπιεστική, ατμόσφαιρα, ένιωσα πολύ ξεκάθαρα μαζί της. Σε αυτό το μέρος δεν θέλω να χαμογελάσω, αναζητάτε τον εαυτό σας ολόκληρο τον πόνο που έχει βιώσει σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Πρέπει να πάτε εκεί για να καταλάβετε τι είναι.
Μια παρόμοια εντύπωση για μένα ήταν μια άλλη θέση στο Βερολίνο - μνημείο της μνήμης των σκοτωμένων Εβραίων της Ευρώπης. Μαύρες μαρμάρινες πλάκες διαφορετικών μεγεθών, εξαρτημάτων, μερικά απλά εμφανή ατελείωτα, λαβύρινθο. Αισθανθείτε τον εαυτό σας σε μια παγίδα. Αν και αν απορρίψετε τα συναισθήματα, υπάρχουν πολύ πρωτότυπες φωτογραφίες.
Αυτό που μου αρέσει περισσότερο η ψυχή στη Γερμανία είναι το πάρκο Tiergarten. Εκεί βασιλεύει πράγματι, μια εκπληκτική ατμόσφαιρα. Εκεί αρχίζετε να καταλαβαίνετε τι ζει η ζωή η πόλη. Για δύο ώρες βόλτας καταφέραμε να παρακολουθήσουμε μια εκπομπή πυρκαγιάς, υπάρχουν τεράστιες σαπουνόφουσκες, δείτε την παρέλαση των σεξουαλικών μειονοτήτων! Τι ήταν πολύ έκπληκτος. Και το ταξίδι μας τελείωσε με μια όμορφη θέα στη διάσημη πύλη του Βρανδεμβούργου.
Βρήκαμε χρόνο και εκδρομή στο νερό. Αλλά απογοητευμένος με κάποιο τρόπο. Τίποτα δεν ήταν σαφές, ο οδηγός ακούγεται τρομερά άσχημα, συν μια άλλη γλώσσα. Η θέα από το νερό στο Βερολίνο ανοίγει, φυσικά, καταπληκτικό, αλλά θα ήθελα να μάθω μια μικρή ιστορία μνημείων και κτιρίων, και όχι μόνο να σκεφτώ την ομορφιά τους. Έπρεπε να βασίζομαι στο Παντοδύναμο Διαδίκτυο.
Σε γενικές γραμμές, μπορώ να πω ότι χαίρομαι που επισκέφθηκα το Βερολίνο, αλλά δεν θέλω να επιστρέψω εδώ. Ίσως δεν είναι μόνο η πόλη μου. Αν και φαίνεται ότι μόνο είναι κατάλληλη για επιχειρηματικές, ενεργητικές και σκόπιμους. Το Romantics είναι εύκολο να το βρεθεί σε αυτό. Απλά πρέπει να ελαχιστοποιήσετε με έναν θορυβώδη κεντρικό δρόμο.