Η αιώνες παλαιά παράδοση και τα τελωνεία υπάρχουν στην Αυστρία. Όσον αφορά το Σάλτσμπουργκ, είναι ιδιαίτερα φωτεινά σεβαστά σε απομακρυσμένες εξαιρετικά ορεινές περιοχές της περιοχής. Εάν επιλέξετε το χρόνο να επισκεφθείτε το Σάλτσμπουργκ, εδώ είναι μια ανασκόπηση ορισμένων τελωνείων και μεγάλων φεστιβάλ στο Σάλτσμπουργκ, τα οποία μπορούν να επισκεφθούν εάν θέλετε να δείτε την "πραγματική ζωή" της πόλης.
Ιανουάριος
Το έτος στο Σάλτσμπουργκ αρχίζει με "Neujahrsschießen" , στα "πυροτεχνήματα του νέου έτους".
Οι άνθρωποι (όχι όλοι, φυσικά, μόνο μια ειδική ομάδα) σε ιστορικά κοστούμια γυρίζουν από τα τουφέκια στην παλιά ειδική παράδοση στην πόλη και στην περιοχή. Στις περιοχές, ο Salzkammergut έχει ένα μέρος για να είναι "Glöckler" - Αυτός είναι όταν οι νέοι σε λευκές στολές και σε μεγάλα περίεργα καπέλα, τα οποία είναι λαμπερά, και με κουδούνια στη ζώνη πηγαίνουν από το σπίτι στο σπίτι στην πόλη στις 5 Ιανουαρίου.
Εκτελούν έναν ειδικό χορό για να ξυπνήσουν τους σπόρους φυτών κάτω από το κάλυμμα του χιονιού και το φως των καπέλων τους οδηγούν το κρύο. Αυτό το έθιμο βασίζεται σε μια αρχαία παγανιστική παράδοση.
Περίπου 6 Ιανουαρίου, μπορείτε να δείτε "Sternsinger" Η παράδοση, η οποία συνήθως εκτελείται από τα παιδιά της καθολικής οργάνωσης νεολαίας "Jungschar".
Τα παιδιά περπατούν μέσα στους δρόμους και εισέρχονται στα σπίτια με τραγούδια σε θρησκευτικά θέματα. Πιστεύεται ότι φέρνουν μια ευλογία και καλή τύχη στο σπίτι. Και ταυτόχρονα, αυτά τα μωρά συλλέγουν χρήματα για φιλανθρωπικά έργα στις χώρες του Τρίτου Κόσμου.
6 Ιανουαρίου περνά επίσης "Rauhnächte". Η γιορτή συνδέεται με τις αρχαίες παγανιστικές παραδόσεις.
Κατά τη διάρκεια των διακοπών, οι άνθρωποι σε ιστορικά ρούχα συλλέγονται φακοί και οδηγούν χειμερινούς δαίμονες, καλώντας τους θεούς της γονιμότητας. Οι διακοπές γιορτάζονται ενεργά στα νότια της Βαυαρίας και στο Σάλτσμπουργκ.
Φεβρουάριος
Τον Φεβρουάριο, οι κοινότητες στην περιοχή του Σάλτσμπουργκ γιορτάζουν παραδοσιακά "Apersechnalzen" : Ένας περίεργος αριθμός νέων σε ιστορικά κοστούμια (LEDERHOSEN) Ρυθμίστε μια επίδειξη με λευκά - χτυπήστε τα στο έδαφος όσο πιο δυνατά όσο το δυνατόν πιο δυνατά για να ξυπνήσετε τα καλά πνεύματα την άνοιξη και να οδηγήσετε το χειμώνα μακριά.
Οι διαγωνισμοί "που είναι πιο δυνατά" έρχονται μεταξύ ΣΑΣ Σάλτσμπουργκ και Βαυαρίας, και οι ίδιοι οι διαγωνισμοί πραγματοποιούνται σε διαφορετικές πόλεις, για παράδειγμα, πρόσφατα στο Waltz-Zienheim.
Επίσης, αυτό το μήνα κρατείται "Fasching" , δηλαδή, το Καρναβάλι, το οποίο μοιάζει περισσότερο με ένα καρναβάλι και το οποίο χαρακτηρίζεται πολύ ευρέως στην Αυστρία.
Οι άνθρωποι φορούν κοστούμια και φροντίζουν παρελάσεις στους δρόμους. Συγκεκριμένα, τα παιδιά γιορτάζουν αυτή τη μέρα με μια μεγάλη απόλαυση. Οι παράδεμοι, παρεμπιπτόντως, όχι πολύ παραδοσιακοί άνθρωποι, κατά κανόνα, όλα σκουριάζουν σε ό, τι έπεσε, αλλά ακόμα πολύ ενδιαφέρουσα και φωτεινή.
Μάρτιο και τον Απρίλιο
χρόνος Τελωνεία του Πάσχα . Στην Κυριακή της Κυριακής, οι άνθρωποι φέρουν ανθοδέσμες στην εκκλησία, φτιαγμένα από επτά βότανα και χρωματιστές κορδέλες --ηθώς μπουκέτα συμβολίζουν την άφιξη του Χριστού στην Ιερουσαλήμ.
Στις οικογένειες του τελευταίου προσώπου που θα ξυπνήσει θα ονομαστεί "Palmesel". Μετά την εκκλησία, οι ανθοδέσμες μετακινούνται σε πεδία για την προστασία των γόνιμων εκτάσεων από τον κακό καιρό και να βοηθήσουν στη βελτίωση των καλλιεργειών.
Αυγά που ζωγραφισμένα και προετοιμάζονται σε πράσινο Πέμπτη (Πέμπτη στο Πάσχα) θεωρούνται σύμβολα της γονιμότητας. Συνήθως αυτά τα αυγά χρησιμοποιούνται αργότερα σε εγχώριους διαγωνισμούς, για παράδειγμα, σε ένα δημοφιλές παιχνίδι για παιδιά, τα παιδιά χτυπούν τους όρχεις του άλλου και ο οποίος έχει το πρώτο αυγό, χαμένο.
Οι καμπάνες της εκκλησίας δεν καλούν από την Πρεσβύτερη Πέμπτη το επόμενο Σάββατο (Νύχτα του Πάσχα). Αυτή τη στιγμή, τα αγόρια "αντισταθμίζουν" την έλλειψη θορύβου στην πόλη και πηγαίνουν από το σπίτι στο σπίτι, παίζοντας "ratschen", ξύλινα εργαλεία.
Στη νύχτα του Πάσχα συχνά στα χωράφια καλωσορίζουν τις μεγάλες φωτιές - έθιμο με βάση τις παγανιστικές παραδόσεις.
23 Απριλίου - Ημέρα του Αγίου Γεωργίου . Αυτός ο άγιος είναι ένας προστάτης των αλόγων και αυτή η μέρα ήταν εξαιρετικά σημαντική για τους αγρότες. Σε ορισμένες κοινότητες, το "Georgiritt" ("Riding George") "Lefs in Historical Costumes οδηγεί άλογο στην εκκλησία στην υπηρεσία προς την τιμή του Αγίου Γεωργίου.
Ενδέχεται
Νύχτα πριν από την 1η Μαΐου καλείται "Philippinacht", Νύχτα του Αγίου Φιλίππου. Αυτός ο απόστολος είναι ένας προστάτης και επομένως οι νέοι περπατούν στους δρόμους των χωριών και επιλέγουν τα χαμένα πράγματα, καθαρίζοντας το περιβάλλον. Αυτό το έθιμο συχνά μετατρέπεται σε διαγωνισμό και την επόμενη μέρα, οι άνθρωποι που "σπείρονται" την άλλη μέρα μπορούν να πάρουν το δικό τους ακίνητο πίσω - συνήθως για ένα συμβολικό "πρόστιμο", για παράδειγμα, για ένα ζευγάρι ευρώ, και ακόμη και για μια κούπα της μπύρας.
Πρωτομαγιά -ρεπό. Την ημέρα αυτή, σε όλη την Αυστρία, οι διακοπές "Maibäume" ("May Trees" κρατούνται, όταν όλοι φυτεύονται στους κήπους τους ή σε γειτονιά δέντρα. Όλα αυτά συνοδεύονται από μουσική, λαϊκούς χορούς και δίκαιη.
Ιούνιος
Τη δεύτερη Πέμπτη, μετά το πέρασμα του πεντηκοστού Fronleichnamstag - Πολύχρωμες πομπές, μερικές από αυτές συμβαίνουν στο νερό, ειδικά στη λίμνη Salzkammergut.
Την ημέρα αυτή, σε ορισμένες περιοχές, οι άνθρωποι σε παραδοσιακές φορεσιές οδήγησαν το χορό γύρω από ένα ξύλινο σχήμα έξι μέτρα υψηλό, του οποίου το όνομα είναι ο Samson.
Ο Samson είναι ντυμένος σε μια φούσκα και κρατά ένα δόρυ στο χέρι του. Η προέλευση αυτού του μάλλον περίεργου έθιμο δεν είναι σαφής. Ο πρώτος εορτασμός αναφέρθηκε το 1635, αλλά η παράδοση πολλών παλαιότερων και ρίζων πηγαίνει σε παγανιστικές τελετουργίες που στοχεύουν στην αύξηση της γονιμότητας των πεδίων.
21 Ιουνίου Με την παράδοση, οι άνθρωποι εκτοξεύουν πυρκαγιές στις κορυφές των βουνών όλη τη νύχτα. Αυτό είναι ένα άλλο έθιμο βασισμένο σε παγανιστικές παραδόσεις, αλλά σήμερα χρησιμοποιείται κυρίως ως αιτία για μπάρμπεκιου και πάρτι.
Ιούλιος και Αύγουστος
25 Ιουλίου Ημέρα του Αγίου Ιακώβου. Ο πολιούχος του αγρότη και των βοσκών είναι σεβαστός στην κοινότητα του Αγίου Ιακώβου am Tourna (10 χλμ. Από τη Σάλτσμπουργκ). Μια άλλη παράδοση αυτής της ημέρας είναι ένας ανταγωνιστικός αγώνας πάνω από 2,117 μέτρα βουνά Hundstin.
Η παράδοση αφήνει τις ρίζες στον Μεσαίωνα, όταν οι νέοι τοπικοί άντρες αγωνίστηκαν για τον τίτλο του "Hagmoar" στην καταπολέμηση των αυστηρών κανόνων. Η συμμόρφωση με τους κανόνες ακολούθησε τον δικαστή με ένα μαστίγιο. Οι άνδρες πολέμησαν σε ένα ζευγάρι και αυτός που πατήθηκε ενάντια στο έδαφος με τους δύο ώμους, θεωρήθηκε ο ηττημένος.
Στο Mount Dürrrnberg στο Halline (20 λεπτά από το Σάλτσμπουργκ), οι τοπικοί ανθρακωρύχοι εκτελούν το χορό του Σάλτσμπουργκ, "Dürrrnberger Schwerttanz" ή "Χορός με σπαθιά". Αυτός ο χορός περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1581 και μέχρι σήμερα διεξάγεται αποκλειστικά από τον αλλεϊλικό αλλερίνι. Χορεύουν σε παραδοσιακές στολές και με σπαθιά.
Οι τελευταίοι είναι μόνο τα σύμβολα του προσωπικού του ανθρακωρύχου. Ο ίδιος ο χορός εμφανίζει τις διάφορες εργασίες ανθρακωρύχων στην εργασία. Για το λόγο αυτό, ο χορός μπορεί να πραγματοποιηθεί υπό το πρίσμα των φακών καύσης - πολύ όμορφη! Αυτοί οι χοροί των ανθρακωρύχων βρίσκονται επίσης τόσο στο Berektayne, όπου η παράδοση αναβιώθηκε το 1979.
Στη νοτιοανατολική περιοχή του Tamsveg (σε μισή ώρα από το Zatvburg), οι κοινότητες Muhr και Zederhaus γιορτάζουν Prangstanan. . Αυτές τις μέρες μπορεί να φανεί ότι όλοι οι πυλώνες στην πόλη είναι απίστευτα διακοσμημένοι με λουλούδια.
Μια φορά κι έναν καιρό, οι ντόπιοι είχαν ορκιστεί ότι αν η κοιλάδα τους δεν θα υποφέρει πλέον από τις επιθέσεις των ακρίδων, θα διακοσμήσουν με λουλούδια όλους τους πυλώνες στην πόλη. Η παράδοση απαιτεί απίστευτη εργασία, η εργασία αρχίζει για μια εβδομάδα και όλοι οι κάτοικοι της πόλης εμπλέκονται. Μέχρι 50.000 χρώματα, τα νάρκισσους, μαργαρίτες και privilets συλλέγονται από τις αρχές Ιουνίου για απίστευτα κοσμήματα.
Κάντε επίσης μικρές στήλες με λουλούδια για την εορταστική παρέλαση, αλλά μόνο οι ντόπιοι κάτοικοι τους φέρουν, οι οποίοι δεν είναι παντρεμένοι και δεν έχουν εξολοθημικά παιδιά. Μετά την παρέλαση, όλες οι στήλες μεταφέρουν στην τοπική εκκλησία, όπου αφήνονται ως σύμβολο της ζωής πριν από τις διακοπές της Μαρίας Χιμμπελβίδη (15 Αυγούστου). Μετά από αυτό, τα αποξηραμένα λουλούδια συλλέγονται και καίγονται στις φωτιές, ταυτόχρονα μαγειρεύουν φαγητό.
