Η μεγαλύτερη εντύπωση στο νησί της Κέρκυρας στις ΗΠΑ, το θέρετρο του Παλαιοκαστρικού παρήχθη από τον άγχος του από εκπληκτική φύση. Εκτός από τη μαγευτική θάλασσα πελάτη, υπάρχει ένα παχύ δάσος, καθαρό καπέλα και βράχια, μικρούς άνετους όρμους και βουνά. Πολλά ελιά και εσπεριδοειδή. Το κλίμα είναι μαλακό, ναυτικό, η μέρα είναι αρκετά ζεστή, ειδικά από 12 ημέρες και μέχρι τις 5 μ.μ., όταν έρχεται η Siesta, είναι καλύτερο να πάτε από την παραλία μέχρι τη σκιά και να μην σχεδιάζετε εκδρομές για αυτή τη φορά. Το βράδυ έρχεται μια ευχάριστη δροσιά, φυσώντας ένα ελαφρύ αεράκι και είναι πολύ δροσερό να περπατήσετε γύρω από τα χωριά. Οι άνθρωποι εδώ είναι ευγενικοί, ευαίσθητοι και φιλόξενοι, οι τουρίστες αγαπούν, ανήκουν σε αυτούς ως ακριβούς επισκέπτες, πάντα χαμόγελο.
Η παραλία στο χωριό είναι αμμώδης, πολύ καθαρό, απονέμεται η "γαλάζια σημαία" της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σημαίνει ότι η παραλία είναι φιλική προς το περιβάλλον. Το νερό στη θάλασσα είναι διαφανές, ορατό, ορατό το κάτω μέρος, η είσοδος στη θάλασσα είναι άνετη και απαλά, αλλά το νερό είναι λίγο δροσερό, αλλά ηρεμία, χωρίς ισχυρά κύματα, παλίρροιες και παλίρροιες. Η παραλία είναι καλά εξοπλισμένη με τα πάντα απαραίτητα για μια άνετη παραλία διακοπές: υπάρχουν ξαπλώστρες, ομπρέλες, τουαλέτες και ντους, καμπίνες ντυσίματος, άνετο ξύλινο διάδρομο για το περπάτημα στην παραλία. Με την ευκαιρία, πάρτε τα παπούτσια της παραλίας μαζί σας, η άμμος είναι πολύ ζεστή και πονάει σε αυτό. Οι λάτρεις ενός ενεργού τρόπου ζωής μπορούν να περιηγηθούν, καταδύσεις (ο υποβρύχιος κόσμος της Παλαιοκαστικής είναι πολύ όμορφος και διαφορετικός), βόλτα ιστιοφόρα, γιοτ, καταμαράν, σκούτερ. Πολλά πλοία για διάφορες εκδρομές απομακρύνονται από την τοπική θέση.
Υπάρχουν πολλές διαφορετικές ταβέρνες και καφετέριες στο χωριό, τα φθηνότερα, αρκετά περίεργα, ταβέρνες κατά τη διάρκεια των ξενοδοχείων. Τουλάχιστον, ήταν το φθηνότερο σε όλο το θέρετρο. Αλλά και οι τιμές φθηνές, δείπνο για δύο διαχειριζόμενες σε εμάς σε 15-20 ευρώ και το μεσημεριανό γεύμα δεν είναι περισσότερο από 20. Προσπαθούμε να τρώμε ελληνικά πιάτα, όπως ήθελα να δοκιμάσω κάτι νέο. Αρχικά παραγγείλαμε μια "ελληνική πλάκα", όπου όλα τα τοπικά πιάτα είναι μικρές μερίδες και επέλεξαν τα πιο νόστιμα. Ήταν μια ελληνική σαλάτα (είναι πολύ διαφορετική από τη ρωσική έκδοση, τα λαχανικά κόβονται σε μεγάλους κύβους, το τοπικό τυρί πέφτει πάνω από ολόκληρο το κομμάτι, και μέχρι μισή πλάκα σαλάτας χύνεται με ελαιόλαδο με μπαχαρικά), Musaka (κατσαρόλα πατάτας με κρέας, καθώς και μελιτζάνες, ντομάτες, τυρί και γάλα) και pita (αυτό είναι ένα παχύ τύπου Shawarma κέικ, με κρέας, ψιλοκομμένο αγγούρι και σάλτσα). Από τα πιο παραδοσιακά πιάτα άρεσαν ζυμαρικά με κρεμώδη σάλτσα και μανιτάρια, πίτσα, σχάρα βασιλικής γαρίδας και ψημένα ψάρια.