Στο Yekaterinburg, αποδείχθηκα ότι ήταν καθαρά για τις επιχειρήσεις, έκανα θεωρήσεις στο προξενείο της Γερμανίας. Αλλά συνέβη ότι είχα πολύ ελεύθερο χρόνο για να εκπαιδεύσω και πήγα να περιπλανηθώ γύρω από την πόλη. Δεν νομίζω ότι ήταν τόσο σύγχρονη. Τα πολυώροφα επιχειρηματικά κέντρα δεν έδωσαν τη θέα στις απόψεις τους στη Μόσχα. Γλάστρες δρόμους, απότομα αυτοκίνητα, σοβαροί άνθρωποι, βιάζοντας να δουλέψουν ... το κέντρο της πόλης περισσότερο και περισσότερο μου θυμίζει τη Μόσχα.
Αλήθεια, μόνο το κέντρο. Οι υπόλοιπες περιοχές είναι αρκετά συνηθισμένες, όχι τόσο καθαρές και σύγχρονες.
Γνωστός που ζούσε στο Yekaterinburg για κάποιο χρονικό διάστημα, με συμβούλεψε να πάω στο ζωολογικό κήπο. Δεν θα πω ότι υπάρχει κάτι ιδιαίτερο. Ο ζωολογικός κήπος ως ζωολογικός κήπος, μεγάλο, αρκετά καθαρό ... Είμαι γενικά σκεπτικός για τις θέσεις μόνοι σας.
Αλλά μου άρεσε, έτσι αυτά είναι μνημεία. Ήταν στο ανάχωμα κοντά στο φράγμα, είδε πολλά ενδιαφέροντα κόλπα. Πρώτον, το μνημείο του Vladimir Vysotsky και της Μαρίνας Vlad. Μου αρέσει όταν το μνημείο δεν απεικονίζει μόνο ένα άτομο, αλλά μεταφέρει κάποια στιγμή από τη ζωή του. Αυτό. Αισθάνεται ιστορία. Δεύτερον, αυτό είναι ένα μνημείο του αόρατου προσώπου. Πρωτότυπο, απλά κομμάτια στην άσφαλτο. Κατά τη γνώμη μου, οικονομικά και δημιουργικά. Από την ίδια σειρά, το μνημείο του πληκτρολογίου, όχι πολύ οικονομικά, αλλά ασυνήθιστα. Και υπάρχουν πολλά τέτοια μνημεία διασκέδασης στην πόλη.
Από το ταξίδι, συνειδητοποίησα ότι οι κάτοικοι του Yekaterinburg είναι οι επιχειρήσεις, αλλά εκείνοι που ξέρουν πώς να αστειεύονται άνθρωποι. Τι είναι πολύ δροσερό.