Το πρώτο χωριό θέρετρο που σας συναντά μετά τη διέλευση των συνόρων με τα σύνορα - Hachipsh (Leselidze, όπως λέει ο τοπικός πληθυσμός του). Πολύ διαφορετική στάση απέναντι στους ανθρώπους που διασχίζουν τα σύνορα. Εάν στο πλάι της συνοριακής υπηρεσίας σε όλους, χωρίς εξαίρεση αυστηρά, μια θεμελιώδη στάση, μερικές φορές με εμπεριστατωμένη επιθεώρηση των πραγμάτων, τότε ο Abkhaz συνόρων φρουρών συναντάται με τις λέξεις "Hello Daragoy", ρολόι ρολόγια το διαβατήριό σας και αυτό είναι! Πρακτικά δεν ελέγχει, όπως και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Γενικά, από τα σύνορα του χωριού είναι τόσο κοντά που είναι με τα πόδια για να γυρίσει 25 λεπτά και στη συνέχεια ένα αργό βήμα.
Για τους λάτρεις να σώσουν τα πάντα - ως επιλογή. Το υπόλοιπο σημείωμα ανάπαυσης είναι η χρήση των υπηρεσιών των δημόσιων συγκοινωνιών ή ως έσχατη λύση από το ταξί διαδρομής. Μην αναφέρετε σε ιδιωτικούς ιδιοκτήτες, ό, τι σας λένε. Οι τιμές διαφέρουν απλώς φανταστικά, τρεις φορές και ακόμη και τέσσερις φορές τις υπηρεσίες του likhoch στέκονται παραπάνω. Έχετε υπομονή, κάθε 20-30 λεπτά στο πλάι του χωριού ακολουθεί το συνηθισμένο τακτικό λεωφορείο, αφήστε το να είναι χωρίς κλιματισμό και τεχνικά ξεπερασμένη, αλλά η σάρωση των 80 ετών είναι εντελώς στην κατάσταση λειτουργίας.
Το ίδιο το χωριό είναι ένα πολύ ήσυχο, εξαιρετικό μέρος για χαλαρωτικές διακοπές. Ανεπαρκής ομορφιά των ορεινών σειρών, υπέροχη τυρκουάζ - γαλάζια θάλασσα, καυτό ήλιο και απαλή, αναζωογονητικό αεράκι, καθώς και μια αρκετά πιστή στάση του τοπικού πληθυσμού θα κάνει τις διακοπές σας αξέχαστες. Φανταστείτε αυτή την ομορφιά, απαλή θάλασσα από τη μία πλευρά, τα μεγαλοπρεπή βουνά, τις κορυφές των οποίων χάνονται στα ματ τα σύννεφα από την άλλη πλευρά. Και όλα πνίγονται στο πράσινο.
Ο τοπικός πληθυσμός ζει εις βάρος του τουρισμού, δεν υπάρχουν βιομηχανικά κέντρα, καμία επιβλαβείς επιχειρήσεις, η κύρια απασχόληση της τοπικής γεωργίας και της κτηνοτροφίας. Αλλά ακόμα τα κέρδη στην περίοδο των διακοπών - το πιο σημαντικό άρθρο των εισοδημάτων του τοπικού πληθυσμού. Ως εκ τούτου, σχεδόν τα πάντα στο χωριό παραιτηθούν. Ο ιδιωτικός τομέας αναπτύσσεται απλά. Υπάρχουν επίσης σπίτια επιβίβασης, αλλά προσωπικά η στάση μου απέναντί τους είναι δυσπιστία. Αυτό δεν είναι προκατειλημμένο, υπήρξε μια υπόθεση στην πρώτη επίσκεψη στο θέρετρο. Την πρώτη φορά που ξεκίνησε στον ξενώνα. Αυτή είναι μια φτώχεια και δεν επιβίβαση στο σπίτι. Εάν περιγράψετε συνοπτικά, τότε καλώς ήρθατε στο παλιό, ξεχασμένο 80 χρόνια. Δεν είναι ρετρό, αλλά η πραγματικότητα με σπασμένα καταστήματα στο δωμάτιο, βρώμικα κλινοσκεπάσματα και ερειπωμένα κρεβάτια. Απλά φοβερό. Κάτω από την οροφή, οι πολυέλαιοι είναι ένα μεγάλο έλλειμμα. Αντ 'αυτού, απλά φυσίγγια με λαμπτήρες που αναβοσβήνουν. Μπάνιο και χειρότερα. Σφράγιση τουαλέτα, που πέφτει από κεραμίδι.
Υπό τις συνθήκες των συνθηκών, ως εκ τούτου, δεν υπάρχουν, και η στάση του προσωπικού της υπηρεσίας είναι παρόμοια με το Σοβιετικό (αν κάποιος θυμάται). Αποστολή, μακριά και για μεγάλο χρονικό διάστημα ο συντάκτριος μπορεί να είναι καθαρότερος ή διαχειριστής. Το μόνο πράγμα που τροφοδοτείται στο οικοτροφείο δεν είναι κακό. Το υπόλοιπο έχει πολλά επιθυμητά. Rudeness και Laticiness του προσωπικού σε κάθε βήμα. Τώρα λοιπόν, κάθε οικοδόμηση της Αμπχαζίας προτιμά τον ιδιωτικό τομέα. Εκτός από το γεγονός ότι η επιλογή είναι μόνο τεράστια, και εσείς ο ίδιος βλέπετε τι επιλέγετε, καθώς και είναι πολύ δημοσιονομική, μια τάξη μεγέθους χαμηλότερη από ό, τι σε μια σύνταξη ή ένα ιδιωτικό κέντρο αναψυχής και οι συνθήκες διαμονής είναι πολύ υψηλότερες.
Με την ευκαιρία, στον ιδιωτικό τομέα, ένας μεγάλος ανταγωνισμός έχει τη δική του διαφημιστική εκστρατεία, μια τέτοια "γαρίδα" για τους παραθεριστές. Ενώ επιλέχθηκαν ένα αξιοπρεπές μέρος, είναι δυνατόν να ζωγραφίσουμε. Βρήκαμε μια ανακοίνωση για το φράχτη του σπιτιού: - Έχουμε ένα μπουκάλι μπράντυ (Chaqi) και ένα στεφάνι δάφνης ως δώρο, εκτός από την πρώτη νύχτα δωρεάν. Εμείς, αν και ήμασταν χωρίς τις τιμές ενός στεφάνου δάφνης, μας περιμένουμε. Έχουν χωριστεί στους ανθρώπους με τους οποίους γνώρισαν το πρώτο μας τρένο (όταν έτρεξαν μακριά από τις "φιλανθρωπικές οργανώσεις" του ξενώνα).
Αυτοί που περιγράφουν λεπτομερώς τον τόπο κατοικίας δεν βλέπω κανένα σημείο, σχεδόν ολόκληρος ο ιδιωτικός τομέας προτείνει τον ίδιο τύπο άνεσης,
TRUE, κάπου στα δωμάτια (σπίτια) είναι εγκατεστημένα. Το θέμα των τροφίμων μειώθηκε (για εμάς) τον εαυτό του. Συμβουλεύω όλους να λύσουν το ζήτημα της διατροφής με τους ιδιοκτήτες του χώρου διαβίωσης. Είναι προετοιμασμένοι πολύ νόστιμο και πολύ φθηνότερο από ό, τι στα παράκτια καφετέριες. Αλλά αξίζει να σημειωθεί ότι το φαγητό είναι να προετοιμάσει το εθνικό και πολύ λίπος με πολλά ποικίλα μπαχαρικά, κανείς δεν θα μαγειρέψει για σένα. Εάν κάποιος, ξαφνικά αντενδείκνυται αυτός ο τύπος τροφής ή πρέπει να προετοιμάσετε προσωπικά ένα παιδί, οι ιδιοκτήτες οποιασδήποτε στέγασης προσφέρονται κουζίνα με τα πάντα απαραίτητα για ανεξάρτητο μαγείρεμα. Επιτραπέζια σκεύη, μαγειρικά σκεύη - Όλα είναι διαθέσιμα και προσωπικά, για όλη τη διάρκεια της διαμονής σας.
Η θάλασσα είναι απλά ένα παραμύθι, καθαρό και όμορφο. Η κάθοδος είναι επαρκώς απαλά, χωρίς ξαφνικές σταγόνες να είναι περισσότερο ή λιγότερο ασφαλώς σε θέση να κολυμπήσουν με τα παιδιά. Ο οδηγός ήταν ζεστός, μερικές φορές και η αναρρίχηση από τη θάλασσα δεν επιθυμούσε, οπότε στη θάλασσα άνετα. Μετά από όλα, η μέση θερμοκρασία στην εποχή του θέρετρου είναι +35 μοίρες, και οι παραλίες (Big Minus) δεν είναι εξοπλισμένα. Είναι άγρια
Χωρίς όρους. Δεν υπάρχει ξαπλώστρες, δεν υπάρχει ενοικίαση ξαπλώστρες, ομπρέλες από τον ήλιο, όλα πρέπει να έχουν τη δική τους. Αλλά οι παραλίες των ημιτελών είναι εγκαταλελειμμένες, ακόμη και στο ύψος της εποχής είναι αρκετά μικρές.
Εάν κουραστείτε από τον καυτό ήλιο, σας συμβουλεύω να επισκεφθείτε το κέντρο του χωριού. Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι το κέντρο του Hachipsh δεν είναι θορυβώδες μέρος, υπάρχει σιωπή και ηρεμία και όλα γύρω πνίγονται στο πράσινο. Η Hechrop Hechrop - ως όαση της Παναγίας ανάμεσα στο χυτήριο της γεωργικής γης. Το κύριο αξιοθέατο και ο τόπος ανάπαυσης στο χωριό υπάρχει ένα μικρό πάρκο, όπου τα 68 λεπτές κυπαρίσσια φυτεύονται με μνημείο γενικού συνταγματάρχη Leselidze στο κέντρο. Αυτή η σύνθεση μνημείων, οι τοπικοί κάτοικοι τήρησαν τους συμπατριώτες τους, σχημάτισαν τα κεφάλια τους στον μεγάλο πατριωτικό πόλεμο.
Από την βραδινή διασκέδαση, μπορώ να συμβουλεύσω το όμορφο καφενείο "βαρέλι". Πανέμορφη εγκατάσταση με κανονική υπηρεσία και νόστιμα εθνικά πιάτα. Επιπλέον, ζωντανή μουσική και πιο κοντά στο βράδυ μια μικρή ντίσκο σε ένα ανοιχτό πάτωμα χορού.
Ποιος φαίνεται να είναι αρκετός, 15 χιλιόμετρα είναι gaga, υπάρχει πολύ περισσότερη ψυχαγωγία, αλλά και για την τιμή που είναι πιο ακριβά.
Σας συμβουλεύω να πάτε στο κύριο αξιοθέατο της Δημοκρατίας της Αμπχαζίας - λίμνη Ritsa.
Μια τέτοια όμορφη δεν θα δείτε πουθενά αλλού. Είναι αδύνατο να περιγράψουμε όλη τη γοητεία. Πρέπει να δει. Οι διαδρομές λεωφορείων προσαρμόζονται εδώ, οι ιδιωτικοί έμποροι προσαρμόζονται, οι οποίοι είναι καλύτεροι από τους οδηγούς θα πει στην ιστορία της πατρίδας τους.