Zaporizhia - μου φάνηκε μια πραγματική βιομηχανική πόλη. Στη διαδρομή μας, ακολούθησε το Dnepropetrovsk, από το οποίο ταξίδεψαμε με τρένο σε δύο ώρες. Αποφασίσαμε να απολαύσουμε τον τροχό των τροχών κατά μήκος του σιδηροδρόμου. Είχαμε σύντομο χρονικό διάστημα - δύο ημέρες. Ειδικά για το ταξίδι δεν προετοιμάζει, η διαδρομή δεν αναπτύχθηκε, αν και αξίζει τον κόπο.
Η πόλη είναι παρόμοια με πολλές ουκρανικές κεντρικές και νότιες πόλεις. Ευρείς δρόμοι, ενημερωτικά δελτία, πολλή μετα-σοβιετική αρχιτεκτονική και θεμελιώδη κτίρια. Ακόμα και το ξενοδοχείο πολυ-αστέρων μας "Interurist" (το όνομα μιλάει για τον εαυτό της) δεν ήταν τίποτα αξιοσημείωτο και το εξωτερικό ανήκε στην προηγούμενη εποχή.
Αξιοθέατα που αναζητούσαμε ακριβώς στο δρόμο των βόλων μας γύρω από την πόλη. Βρέθηκε ένα πάρκο με ένα καταρράκτη των σιντριβάνι, που ονομάζεται "ουράνιο τόξο", με την ευκαιρία. Υπάρχουν συχνά αστικές εκδηλώσεις, συναυλίες και ομιλίες. Έχουμε ακόμη και σε ένα από αυτά.
Το καλοκαίρι, αυτή η πόλη δεν είναι κακή, αν και λίγο γκρίζο. Οι αυτόχθονες άνθρωποι το αγαπούν μάλλον, αλλά δεν μας εντυπωσιάστηκαν. Σίγουρα τον υποτιμήσαμε και αξίζει τον κόπο να επιστρέψουμε εκεί για να φτάσετε στο νησί των Hortiets, να βυθιστούν στην αληθινή ιστορία των Κοζάκ Έριξα ένα νόμισμα στο σιντριβάνι, τότε θα επιστρέψω!
