Το χωριό Loo, μου άρεσε και δεν μου άρεσε. Σίγουρα θα πω ότι επαναχρησιμοποιείται για να πάει εκεί μέχρι να εμφανιστούν οι επιθυμίες. Ξεκινήστε ίσως από το πολύ ευχάριστο. Μου άρεσε, για μένα ότι είναι δυνατό να σταματήσετε οπουδήποτε, αφού σχεδόν κάθε αυλή κρέμεται χαρτί που λέει στους τουρίστες ότι το δωμάτιο μπορεί να αφαιρεθεί σε αυτή την αυλή. Τι είδους αίθουσα θέλετε, όπως και αφαιρέστε. Οι τιμές για τη στέγαση, πολύ προσιτές. Εμείς, για παράδειγμα, αφαιρέσουμε ένα δωμάτιο σε τρία άτομα σε μόλις πεντακόσια ρούβλια ανά άτομο, αλλά θεωρείται ακριβό επειδή ζούσαμε σχεδόν δίπλα στη θάλασσα.
Γιατί αποφασίσαμε να ξεπεράσουμε και να αφαιρέσουμε τις καταλύματα πιο κοντά στην παραλία; Το γεγονός είναι ότι το χωριό Loo, που βρίσκεται στην κλίση και έχοντας πετάξει όλη την ημέρα στην παραλία, όχι πάρα πολλές δυνάμεις για την ανύψωση στην κορυφή. Αλλά, κάθεται κοντά στη θάλασσα δεν είναι πολύ άνετη και υπάρχει ένα μείον, που είναι τόσο πιο κοντά στη θάλασσα, τόσο πιο κοντά είστε ο σιδηροδρομικός. Ο θόρυβος των αμαξοστοιχιών, πρακτικά δεν ακούσαμε, επειδή τα πλαστικά παράθυρα εγκαταστάθηκαν στο δωμάτιό μας. Με την ευκαιρία, εκτός από τα Windows, είχαμε κλιματισμό, την τουαλέτα και ένα ντους.
Η παραλία ήταν ευχαριστημένη με την καθαρότητα του. Στην παραλία μπορείτε να βρείτε τουαλέτες, ντουλάπια και άλλα απαραίτητα πράγματα. Δίπλα στην παραλία, υπάρχουν καφετέριες και τραπεζαρίες. Στο καφενείο, μπορείτε να φάτε μέτρια τρία, σε μόλις πεντακόσια ρούβλια. Είμαστε προετοιμασμένοι από μόνες μας και προϊόντα για αυτό που αγοράστηκαν στην αγορά. Η αγορά είναι η πιο συνηθισμένη, αλλά αυτό που με σκότωσε είναι οι τιμές. Φαίνεται ότι η πολιτική τιμών στο παζάρι δεν είναι απολύτως κανένα ρολόγια. Για να αγοράσετε ένα κιλό πατάτας, πρέπει να πάτε γύρω από ολόκληρο το παζάρι και να διαπιστώσετε.
Αυτό που δεν μου άρεσε κατηγορηματικά, αυτή είναι η τοπική υποδομή, επειδή απουσιάζει εντελώς. Τα πεζοδρόμια στο χωριό, σχεδόν όχι και πρέπει να πάνε ευθεία κατά μήκος του δρόμου από την άκρη. Από τις πιο καινοτομίες της σύγχρονης βιομηχανίας ψυχαγωγίας, υπάρχει ένα υδάτινο πάρκο "aqualo". Το κόστος του εισιτηρίου εισόδου για ενήλικες, από δέκα το πρωί έως επτά το βράδυ, είναι χίλια ρωσικά ρούβλια. Πληρώσαμε για δύο ενήλικες, επειδή τα παιδιά επιτρέπονται δωρεάν. Η τιμή του εισιτηρίου έχει ήδη συμπεριλάβει ένα μπουφέ. Αυτό το γεγονός ήταν ευχαριστημένος με αυτό το γεγονός, αλλά απλά δεν είδα αυτό το τραπέζι με τα μάτια μου. Το μενού Buffet, αποτελείται από κάτι - ένα κουάκερ φαγόπυρο με δύο περιπατητές τακτοποιημένα σε μια πλαστική πλάκα, κουλουράκια με συμπυκνωμένο γάλα, τσάι, κομπόστα και μπύρα. Τα παντα! Πιείτε τους επισκέπτες αγαπητέ, δείτε Μην ξέσπασε! Ναι, δεξιά με αυτόν τον πίνακα.
Στην επικράτεια του υδάτινου πάρκου, λειτουργεί με σφαίρα, έτσι χρησιμοποιήθηκε σε μια οξεία έλλειψη κρέατος στο σώμα. Ένα κεμπάπ σε αυτό προετοιμάζεται όχι πολύ νόστιμο, αλλά θα πάει. Η περιοχή του υδάτινου πάρκου καταλαμβάνει πολύ μεγάλο, υπάρχει μια ποικιλία διαφανειών, διαφορετικών ύψη και ποικίλους βαθμούς πολυπλοκότητας. Για τα παιδιά υπάρχει μια παιδική ζώνη.
Λυπάμαι που ποτέ δεν επισκεφθήκαμε καμία εκδρομή, επειδή οι ντόπιοι από αυτούς ήταν πολύ επαίνεσε. Κάτι τέτοιο. Εάν βρείτε τα πάντα, κατ 'αρχήν, το χωριό Loo, δεν είναι ένα κακό μέρος για οικογενειακές διακοπές. Εδώ μπορείτε να χαλαρώσετε για τα διαθέσιμα χρήματα και αν υπάρχει ένταση με τον προϋπολογισμό και πραγματικά θέλω να πάω στη θάλασσα, τότε το χωριό Loo, αυτό είναι το πιο.