Η Wikipedia δηλώνει ότι δεν είναι απαραίτητο να περιμένουμε μια μεσαιωνική αρχαιότητα από την πανέμορφη πολωνική πόλη του Γκντανσκ, αφού υπέφερε πάρα πολύ κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Αλλά είναι δύσκολο να συμφωνήσουμε με αυτό, επειδή τουλάχιστον πολλά κτίρια είναι εδώ και είναι νέα πράγματα, και όλα όσα μπορούν να δει εδώ, σε κάθε περίπτωση, πολλά από αυτά δημιουργήθηκε κυριολεκτικά από το μηδέν μετά το 1945, αλλά ήταν ακόμα ένα αναδημιουργημένο χαμένο αρχιτεκτονική και έθεσε προσεκτικά στην αρχική του μορφή. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι από όλες τις πόλεις της Βαλτικής Γκντανσκ είναι ίσως το πιο φωτεινό και αξέχαστο.
Μπορείτε να ξεκινήσετε την άποψη της πόλης, για παράδειγμα, με μια μικρή mlyna, επειδή υπάρχει σπάνια για αυτή την πόλη την ευκαιρία να σταθμεύσετε το αυτοκίνητό σας. Απέναντι από τη μικρή Mlyna είναι μεγάλη και ουσιαστικά παίρνει όλη την προσοχή, αλλά ο νεότερος αδελφός δεν παρατηρεί συχνά. Γενικά, αυτό είναι ένα πρώην σιταποθήκες που μπορείτε να δείτε σχεδόν μόνο την πρόσοψη, σύμφωνα με την οποία φαίνεται ότι είναι συμπαγές και εύθραυστο. Αλλά, αν τον πάτε από την πλευρά της εκκλησίας της Αγίας Αικατερίνης και τον κοιτάς στο πλάι, τότε στην ουσία δεν θα είναι τόσο μικρή. Κατ 'αρχήν, ποτέ στην ουσία δεν ήταν μύλος και γιατί φορά ένα τέτοιο παράξενο όνομα παραμένει ένα μυστήριο. Το κτίριο είναι πολύ παλιό και επίσημα χτίστηκε τον δέκατο τέταρτο αιώνα. Αυτό είναι στην πραγματικότητα το νησί της σιωπής και ηρεμία σε μια τέτοια θορυβώδη και γεμάτη πόλη ως Γκντανσκ.
Περαιτέρω, μπροστά του, υπάρχει ένα μεγάλο mlyn με 18 τροχούς νερού και έξι ορόφους του αποθετηρίου, το πρωτότυπο του χτίστηκε το 1350, ένα αντίγραφο αναδημιουργήθηκε από τον μεταπολεμικό χρόνο. Αρχικά, ο μύλος αυτός χτίστηκε από τους Σταυροφόρους, ωστόσο, σχεδόν κάθε δεύτερη θέα της πόλης του Γκντανσκ. Ακόμη και στην περίοδο ατελείωτων αποσυναρμολόγησης μεταξύ της Πολωνίας και της Πρωσίας, το μεγάλο Mlyn καίγεται επανειλημμένα, και στη συνέχεια έθεσε τα ερείπια ξανά. Έτσι μπορεί να ειπωθεί ότι αυτός ο μύλος άλλαξε την εμφάνισή του περίπου μία φορά σε έναν αιώνα. Το κτίριο έχει πολύ εντυπωσιακές διαστάσεις και αρχιτεκτονικό στυλ. Σε κοντινή απόσταση είναι ένας μελετητής, όπου οι πολίτες θα χαλαρώσουν. Σήμερα, το μεγάλο Mlyn χρησιμοποιείται κυρίως ως εμπορικό κέντρο και οι εσωτερικές εγκαταστάσεις ξαναχτίστηκαν στο πλαίσιο εμπορικών περίπτερων.
Η εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης υποδεικνύεται στον χάρτη ως μουσείο ωρών και ως κατάστρωμα παρατήρησης. Χτίστηκε προς τιμήν της Αικατερίνης Αλεξανδρινής, αλλά το 1944 ο πύργος αυτής της εκκλησίας καταστράφηκε σχεδόν εντελώς, καλά, η εσωτερική διακόσμηση ήταν σχεδόν λεηλατήθηκε. Παραμένει μόνο ότι ήταν φυσικά αδύνατο να στραγγίξει, δηλαδή η επιτύμβια της πολωνικής αστρονίας Γιβελία. Στο μουσείο, αν είναι δυνατόν, αξίζει να σημειωθεί, επειδή υπάρχει μια ασυνήθιστα υπέροχη συλλογή ρολογιών, που κυμαίνονται από το πιο τρύγο και μέχρι το εξαιρετικά μοντέρνο.
Δεν απέχει πολύ από την εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης είναι απλά μια σχολική γλώσσα του Diva-Wonder, η οποία ουσιαστικά δεν περιλαμβάνεται στα χαρακτηριστικά αξιοθέατα και δεν υπάρχουν πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με αυτό. Αλλά είναι μάταια, επειδή το κτίριο είναι εντελώς εξαιρετικό - ένα πολύ κλειστό και πράσινο σημείο στο κέντρο της πόλης. Περαιτέρω, στην οδό Panskaya, πρέπει να προχωρήσετε προς ένα μεγάλο οπλοστάσιο. Στην τουριστική περίοδο, φυσικά, οι τουρίστες εδώ είναι εξαιρετικά πολλοί. Στη συνέχεια, πρέπει να περάσετε από το αμυντικό δαχτυλίδι Gdansk. Εδώ θα δείτε τα ερείπια των τοίχων του φρουρίου που είναι σε τέλεια παρακμή. Και τελικά θα βρεθείτε απέναντι από το Big Arsenal. Χτίστηκε τον δέκατο έβδομο αιώνα στο αρχιτεκτονικό στυλ της κλασικής αναγέννησης, γενικά, το κτίριο είναι απίστευτα όμορφο. Μέχρι το τέλος του δέκατου ένατου αιώνα, ασχολήθηκε με την εκτέλεση της δικής του άμεσης λειτουργίας, δηλαδή, διατηρήθηκαν εδώ και αποθηκεύτηκαν όπλα. Τώρα υπάρχει ένα κατάστημα εδώ στον πρώτο όροφο, και σε όλους τους επάνω ορόφους, την Ακαδημία Καλών Τεχνών.
Υπάρχει ίσως το πιο έκτακτο μνημείο αφιερωμένο στη φιλία των λαών στον κόσμο μεταξύ του μεγάλου οπλοστασίου και της χρυσής πύλης. Ονομάζεται "Tree Millennium Tree" και ο δημιουργός του είναι Kuznets Leonard Ange Dykovski. Αυτό το μνημείο εγκαταστάθηκε σε μια μικρή περιοχή προς τιμήν της 1000ης επετείου του Γκντανσκ, και αυτό είναι αξιοσημείωτο - το δέντρο μεγαλώνει σχεδόν κάθε χρόνο ανά κλαδί. Όλα τα νέα του στοιχεία φέρουν από διαφορετικά μέρη του πλανήτη μας και συνδέονται με το σχεδιασμό του μνημείου. Υπάρχουν ήδη δρύινα κλαδιά στο δέντρο, το σφενδάμι και στη συνέχεια πεταλούδες, γοργόνα, παγώνι, αράχνες και σαύρες. Αυστραλία, Βρετανία, Αφρική και, φυσικά, η Πολωνία συνέβαλε ήδη στο σχεδιασμό αυτού του δέντρου.
Στη συνέχεια, πρέπει να βουτήξετε στη χρυσή πύλη για να φτάσετε στο πιο δημοφιλές τουριστικό δρόμο Γκντανσκ, το οποίο φοράει το απλό όνομα - η μεγάλη αγορά. Εάν κοιτάξατε προσεκτικά τα σπίτια σε αυτόν τον δρόμο, μπορούμε να δούμε ότι φαίνεται να είναι κολλημένα μαζί, επειδή δεν υπάρχει αυλός και χωρίς περάσματα. Αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχουν εναλλάκτες και εστιατόρια πίσω από αυτά τα κτίρια, αλλά για να φτάσετε εκεί, πρέπει να φτάσετε εντελώς δύο σειρές σπιτιών.
Τα σπίτια είναι εκπληκτικά φωτεινά και όμορφα, τα οποία αναμφισβήτητα αυξάνει τη διάθεση αμέσως σε όλους τους τουρίστες. Και πρέπει να παρατηρήσετε ότι το Γκντανσκ είναι όμορφο σχεδόν πάντα, ακόμα και όταν βρέχει. Στο τέλος του δρόμου, μπορείτε να αφαιρέσετε το υψηλό spire με ένα ρολόι στην κορυφή - αυτό είναι ένα δημαρχείο πόλης. Αν πάτε επάνω, υπάρχει ένα κατάστρωμα παρατήρησης και ένα μουσείο, είναι απαραίτητο να πληρώσετε μόνο 12 zł για την είσοδο. Εάν υπάρχει χρόνος, τότε πρέπει να παρατηρήσετε εκεί. Η συλλογή αυτού του μουσείου εξήχθη πλήρως από τη χώρα αποθήκευσης κατά τη διάρκεια του πολέμου, οπότε όλα όσα παρουσιάζονται εδώ είναι γνήσια. Αλλά το ίδιο το δημαρχείο, φυσικά, είναι ένα αντίγραφο, και δεν είναι ούτε 50 ετών.
Περαιτέρω κατά μήκος της πορείας της έρευνάς σας, θα δείτε την αυλή του Artus, η οποία πιέζει προσεκτικά τα πέτρινα κτίρια - το σπίτι του οικονομολόγου, τα νέα και παλιά σπίτια των πάγκων και επίσης η αυλή του Άρτου. Αυτό είναι το κέντρο της κοσμικής και εμπορικής ζωής της πόλης του Γκντανσκ, το οποίο ιδρύθηκε στον δέκατο τέταρτο αιώνα. Για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, βέβαια, επιβίωσε με απώλειες, στη συνέχεια ανακατασκευάστηκε. Υπήρχαν μπάλες στην αρχαιότητα, διοργανώνονται δημοπρασίες και στα μέσα του δέκατου όγδοου αιώνα υπήρχε χρηματιστήριο. Σήμερα, αυτός ο τόπος έχει ένα μουσείο με μάλλον πολύτιμα ανοίγματα - ένα παλιό φούρνο με εικόνες πολωνικών βασιλιάδων, με αρχαία πλοία, ζωή της ζωής και έργα τέχνης.
Απέναντι από το δικαστήριο του Άρτου, θα δείτε τη βρύση του Ποσειδώνα, η οποία είναι ένα παράξενο σύμβολο του Γκντανσκ. Αρχικά, υπήρχε ένα πηγάδι σε αυτό το μέρος, αλλά η θέα του ήταν άσχημη, και μερικές φορές ακόμη και τρομακτική. Έτσι στάθηκε, στάθηκε και έντονα ενοχλημένος πολίτες και έμποροι που έρχονται να επισκεφθούν. Ωστόσο, σε μια ωραία στιγμή, η υπομονή τους έφτασε τέλος, και στις αρχές του δέκατου έβδομου αιώνα αποφάσισε να αντικαταστήσει αυτή την άθλια τρύπα στην πομπώδη και πολύ χαριτωμένη φιγούρα του θεϊκού, το οποίο ρίχτηκε στη Βαυαρία και εγκαταστάθηκε στην πλατεία το 1633. Η Κρήνη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου επέζησε, αλλά όχι εξ ολοκλήρου.
Η εκκλησία της Παναγίας είναι η πιο, ίσως, το κύριο αξιοθέατο στην πόλη του Γκντανσκ. Αυτός είναι ένας από τους μεγαλύτερους καθεδρικούς ναούς της Ευρώπης, για να μην αναφέρουμε καθόλου σχετικά με την περιοχή της Βαλτικής, επειδή το μήκος του είναι 105 μέτρα και φιλοξενεί αμέσως 25.000 άτομα. Η κατασκευή του καθεδρικού ναού άρχισε το 1343, αλλά χτίστηκε σχεδόν πάνω από 150 χρόνια. Το κύριο αρχιτεκτονικό στυλ είναι γοτθικό. Αυτό είναι ίσως η μόνη θέα του παλιού Γκντανσκ, η οποία είναι στην πραγματικότητα το πρωτότυπο. Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, η οροφή νίκησε εδώ και ένας από τους τοίχους κατέρρευσε. Αλλά η ανασυγκρότηση που παράγεται το 1947 κατέστησε δυνατή την πλήρη διατήρηση της εθνικής κληρονομιάς της πρώην Πρωσίας, αλλά ήδη στο πλαίσιο της Πολωνίας Δημοκρατίας.