Το νησί της Σρι Λάνκα, τροπική και διασκέδαση στη φύση εδώ είναι ένα υπέροχο σετ. Μπορείτε να οδηγήσετε σε ελέφαντες, βλέπετε στην ακτή των θαλάσσιων χελωνών, βόλτα ένα σαφάρι ή να πάτε σε μια περιήγηση στο πραγματικό τροπικό δάσος. Αυτός ο τόπος ονομάζεται βροχή δάσος Sinharacia. Μετά την ακρόαση των ιστοριών των Σρι Λάνκα για αυτό το δάσος, αποφασίσαμε να διαθέσουμε μια μέρα από το υπόλοιπο μας για να επιθεωρήσουμε τέτοια ασυνήθιστα αξιοθέατα. Υποσχόμαστε μια συναρπαστική περιπέτεια στην έρημο των τροπικών με ένα μπάνιο σε μια δεξαμενή, η οποία σχηματίζεται από ένα μεγάλο και όμορφο καταρράκτη.
Αποφασίστηκε να φύγει νωρίς το πρωί, ώστε να υπήρχε αρκετός χρόνος για μια βόλτα μέσα από το δάσος. Ο δρόμος εκεί αποδείχθηκε δύσκολος. Η απόσταση δεν είναι πολύ μεγάλη, αλλά δεδομένου ότι το δάσος βρίσκεται στα βάθη του νησιού, τότε ένας πολύ στενός και περιελίξει σερπεντίνη δρόμο οδηγεί σε αυτό. Διάσπαρτα στο δρόμο τρομακτικό. Στο τέλος του δρόμου, αποδείχθηκε ότι δεν ήταν δυνατόν να φτάσουμε στην είσοδο, διότι στα βουνά του νησιού υπήρχαν κατολισθήσεις και μπλοκάρουν το δρόμο. Για να το κάνετε με αυτό, οι αρχές δεν πρόκειται να κάνουν τίποτα, και τους ντόπιους όπως θα κερδίσουν. Όπου αρχίζει ο εκτός δρόμου, υπάρχει tuk-tuki και προσφέρουν επίμονα τις υπηρεσίες τους. Ο οδηγός μας εξήγησε ότι το περπάτημα είναι πολύ μακριά και πρέπει να πάρετε ένα tuk-tuk. Για να είμαι ειλικρινής, κανένα ευρωπαϊκό κράτος δεν θα κάνει τους κινδύνους για τη ζωή. Ο δρόμος είναι θολή, εντελώς βαθιά ruts και τεράστιες πέτρες. Για να περάσετε από ένα τέτοιο έδαφος στο τζιπ και να στερεωθεί, αυτό δεν είναι το ίδιο πράγμα που θα πάτε σε ένα μικρό tuk-tuka, όπου οι ζώνες ασφαλείας δεν παρέχονται καθόλου. Κορυφή τριαντάφυλλο διασκέδαση, αλλά κάτω από την καταγωγή ήταν περισσότερο σαν αμερικανικές διαφάνειες χωρίς ασφάλιση. Γενικά, η αδρεναλίνη είναι τοπική.
Στην είσοδο του δάσους υπάρχουν πολύ ενοχλητικοί αγωγοί. Υποστηρίζουν ότι απαγορεύεται η είσοδος στο δάσος χωρίς αγωγό. Κατά τη γνώμη μου, είναι απλά ληστεύοντας τουρίστες. Αν περπατήσετε στο δάσος κατά μήκος των μονοπατιών, τότε δεν υπάρχει τίποτα για να χαθείτε. Αλλά έπρεπε να πληρώσουμε έναν οδηγό. Πήγε στο δάσος σε πλήρη αναμονή για κάποιο θαύμα. Υποσχέθηκαν τεράστια δέντρα, τροπικά λουλούδια και διαφορετικά άγρια ζώα. Στην πραγματικότητα, έχουμε δει μια άγρια Waran Αφρική και τα υπόλοιπα ζώα ήταν μόνο στις τοπικές φυσητήρες. Προφανώς διατηρούν συγκεκριμένα ένα ζευγάρι ελάφια και αγριόχοιροι έτσι ώστε οι τουρίστες να μην κάνουν αξίωση. Το θέαμα είναι πολύ άθλια. Ατυχές ζώα κάθεται σε μικρά κύτταρα. Ταυτόχρονα, οι Caretakers υποστηρίζουν ότι αυτά είναι άρρωστα ζώα, τα οποία θα θεραπευτούν και θα κυκλοφορήσουν στο δάσος. Θέλω να το πιστέψω.
Ποτέ δεν είδαμε όμορφα χρώματα ή δέντρα. Το μονοπάτι μέσα από το δάσος οδηγεί, σύμφωνα με τον οδηγό, σε έναν πολύ όμορφο ορεινό καταρράκτη. Λοιπόν, πρέπει να πάτε. Δεν υπάρχει περίβλημα που φτάσαμε. Περπάτησε για πολύ καιρό. Στην πραγματικότητα, τρεις καταρράκτες στο δάσος, αλλά σε μια μέρα πραγματικά να φτάσουν μόνο πριν από την πρώτη. Περπατήσαμε. Και εδώ, ο αγωγός μας λέει ότι ο καταρράκτης στην άλλη πλευρά του ποταμού και πρέπει να μετακινηθεί στο Ferrod, αφού δεν υπάρχει γέφυρα στο δάσος. Τώρα, φυσικά, είναι δυνατό, αλλά το γεγονός ότι οι κάτοικοι που προσπαθούν να εξαπατήσουν τους τουρίστες όλη την ώρα. Ο αγωγός είπε ότι ο ποταμός δεν είναι περισσότερο από το γόνατο του βάθους και θα κινηθεί γρήγορα. Από την ακτή πραγματικά φάνηκε ότι δεν υπήρχε βαθιά. Αφαιρέσαμε τα παντελόνια, πήραν τις κάμερες στο χέρι και πήγε. Και τότε αποδείχθηκε ότι ο ποταμός δεν είναι βαθιά, αλλά στο στήθος των υψηλών ανδρών. Ναι, το ρεύμα είναι ισχυρό. Οι πέτρες κάτω είναι πολύ απότομες και ολισθηρές. Κανείς δεν προειδοποιεί εκ των προτέρων ότι πρέπει να μετακινήσετε το ποτάμι και να πάρετε εφεδρικά παπούτσια μαζί σας. Επομένως, όλοι πήγαμε ξυπόλητοι και φοβόμαστε να πνίξουν έναν εξοπλισμό φωτογραφιών. Από την άλλη πλευρά, μετατράπηκαν όλο το εξαντλημένο, υγρό στήθος και χωρίς αφαιρούμενα ρούχα. Αλλά θερμαίνει την ιδέα ότι σύντομα θα δούμε τον υποσχεμένο καταρράκτη. Τυλιγμένο πάνω από τη γωνία και αλείμηση.
Αλλά όχι από την απόλαυση, όπως μπορείτε να υποθέσετε, αλλά από την απογοήτευση. Από το βουνό ρέει ένα μικρό μετρητή καταρράκτη τρία και μερικά μέτρα πλάτος. Μοιάζει με ένα κατώτατο όριο ποταμού. Η κολύμβηση στη λίμνη δεν λειτούργησε ούτε. Πρώτον, αυτός ο καταρράκτης, αν και μικρός, αλλά για να κολυμπήσετε σε τέτοια μέρη είναι πάντα επικίνδυνος. Και δεύτερον, όταν οι άνδρες μας πέρασαν κατά μήκος του ποταμού και επιθεώρησαν το νερό, αποδείχθηκε ότι στο κάτω μέρος υπήρχαν πολύ αιχμηρά ογκόλιθοι από πέτρες. Ποιος στο σωστό μυαλό είναι λούσιμο εκεί, δεν ξέρω - δεν κινδυνεύσαμε. Γενικά, το κακό, αναστατωμένο και κουρασμένο ήταν τρομακτικό. Και έπρεπε επίσης να επιστρέψω στην άλλη πλευρά. Αλλά η περιπέτεια σε αυτό δεν τελείωσε.
Μόνο μετακινήσαμε και άρχισα να αλλάζουμε ρούχα σε αυτά τα πράγματα που εξακολουθούμε να είναι με θαυμαστά στεγνά στεγνά, καθώς το πλήθος άρχισε να μας πλησιάζει. Αρχικά, δεν καταλαβαίνουμε καν τι είναι. Φυσικά, είδα βδέλλες στη ζωή μου, αλλά τι ξέρουν πώς να "τρέξουν" τόσο γρήγορα, δεν υποψιάζομαι. Αποδεικνύεται ότι η εμφάνιση του βράδυ πηγαίνουν κυνήγι, και το καλύτερο λεία είναι οι τουρίστες. Εμείς, όπως μπορούσαμε, τεντώθηκαν τα πράγματα και επέτρεψαν να τρέχουν από αυτό το μέρος. Αλλά δεν ήταν εκεί. Hungry Loeches υπάρχει μόλις ένα εκατομμύριο. Αξίζει να μείνετε να διορθώσετε τα παπούτσια καθώς ήδη σέρνουν. Αξίζει να γογγιστών του υποκαταστήματος με το χέρι, καθώς μια βδέλλα καθόταν ήδη στο χέρι του. Η Muga εξακολουθεί να δαγκώνεται μόνη της, έτσι το αίμα δεν σταμάτησε μέχρι το βράδυ. Ο οδηγός γέλασε και είπε ότι είναι χρήσιμο. Αλλά συγνώμη! Είναι χρήσιμο όταν η Leech είναι ιατρική και αποστειρωμένη. Και όταν ζει στο δάσος σε ένα βάλτο - δεν νομίζω ότι το δάγκωμα της είναι χρήσιμο.
Φαίνεται ότι η εταιρεία μας δεν ισχύει για την κατηγορία των δειλών, αλλά όταν το λυκόφως έρχεται σε ένα πυκνό δάσος, για κάθε δέντρο, κάποιος θα έχει κάποιον, και τα πλήθη των βδέλλων βιασύνη - δεν είχαμε γέλιο. Καταχωρήσαμε πολύ βιαστικά και όχι πολύ διασκεδαστικό. Εδώ, έφυγα από το τροπικό δάσος της Συγκριακά. Τα άγρια ζώα δεν θα δουν εκεί, η χλωρίδα θα είναι ενδιαφέρουσα μόνο για τη βοτανική, ο καταρράκτης είναι μικρός και οι βδέλλες είναι πολύ πεινασμένοι και οι ισχυρότεροι. Δεν είμαστε πλέον σε αυτό το δάσος.