Σχετικά με τα μηχανήματα. Δεν πρέπει να υπολογίζετε σε κάτι σύγχρονο και εξαιρετικά υπερ-duper Ultrakportable. Είναι αναμφισβήτητα εκεί, αλλά όχι για ευρεία κατανάλωση. Στις περισσότερες περιπτώσεις, θα πρέπει να είναι ικανοποιημένοι με το γεγονός ότι το αυτοκίνητο είναι κατ 'αρχήν εκεί, και πηγαίνει ακόμη και! Αυτό είναι αρκετά, ειλικρινά, δεν καμπυλώω την ψυχή. Ένας τεράστιος αριθμός αυτοκινήτων στην Ινδία είναι παρόμοια με τα Σοβιετικά "Eared" και τα "μάτια" της δεκαετίας του '70 του περασμένου αιώνα. Jeeps, κατά τη γνώμη μου, εποχή της δεκαετίας του '60. Μερικές φορές βρισκόμασταν ακόμη και νέα αυτοκίνητα υψηλής ποιότητας, αν και δεν αποκλείω ότι ήμασταν μόνο τυχεροί. Το πιο ακριβό είναι να παραγγείλετε ένα αυτοκίνητο στο ξενοδοχείο. Ιδιαίτερα ακριβό για να παραγγείλετε ένα αυτοκίνητο σε ένα ξενοδοχείο υψηλής κατηγορίας. Φυσικά, για τα υπέροχαγκες που θα σερβιριστούν ένα αυτοκίνητο VIP-Class, για το οποίο, έξω, απάντησα με κάποιο τρόπο ότι απλά χρειαζόμουν στο αεροδρόμιο, και όχι ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στην τιμή του εισιτηρίου από ένα αεροπλάνο. Εάν βγείτε έξω και έρχονται στο πλησιέστερο ταξιδιωτικό γραφείο (όχι περισσότερο από 50 μέτρα, υποθέτω), τότε η τιμή θα μειωθεί κατά 30-50% εάν διαπραγματευτείτε απευθείας με την οδήγηση (η οποία μπορεί να λειτουργεί καλά στον ίδιο οργανισμό) ή μέσω Ένας φίλος ακόμα λιγότερο. Το φθηνότερο είναι να πιάσετε στο δρόμο, να πάρουμε στο χώρο στάθμευσης, αλλά σε αυτή την περίπτωση δεν περνάω για την ασφάλειά σας, ούτε για την ποιότητα του αυτοκινήτου. Εάν δημιουργήσετε προπληρωμένο ταξί (κατά κανόνα στα αεροδρόμια ορισμένων πόλεων), στη συνέχεια προετοιμαστείτε για το γεγονός ότι πληρώνετε περίπου δύο φορές πιο ακριβό από το γεγονός, και οδήγησε στο τέλος του ταξιδιού θα αρχίσει να ασκεί πίεση λυπηρό και poke bakshish. Σε κάθε περίπτωση, το αυτοκίνητο είναι πάντα άνετο, αξιόπιστο και αρκετά γρήγορα.
Τα λεωφορεία είναι μια ειδική κατηγορία των ινδικών μεταφορών, δεν ήθελα καν να συναντήσω καν τίποτα όπως στον κόσμο και δεν σκέφτηκα τι υπάρχει, γιατί ήμουν σίγουρος ότι ένα τέτοιο μπάσο έσπευσαν στη μύγα, παραμένοντας σε μεταπολεμικό χρόνο. Η διαφορά μεταξύ του κυβερνητικού λεωφορείου και του τοπικού λεωφορείου είναι ότι η πρώτη φορά έρχεται πάντα, όπως στο πρόγραμμα και πωλεί εισιτήρια που υποδεικνύουν τον τόπο. Το δεύτερο πηγαίνει σαν ο Θεός να βάλει την ψυχή, δηλαδή, ζει το δικό του, κανείς δεν υποβλήθηκε στη ζωή: για μια τέτοια καθυστέρηση μπάσων στη σειρά των πραγμάτων, και η ακύρωση δεν είναι ασυνήθιστη. Πάρτε τον καταιγίδα, αναρρίχηση σε όλους τους ανοικτούς χώρους και ο αγωγός κατοικεί εσύ, ο οποίος είναι διαθέσιμος σε ένα τέτοιο υπόλοιπο του παρελθόντος.
Ωστόσο, ο αγωγός, ο σημαντικότερος και σεβαστός άνθρωπος, ο διοικητής της παρέλασης, και στην κυβέρνηση μπάσο, αλλά μόνο για τη συλλογή χρημάτων σε ενδιάμεσες στάσεις και σφυρίχτρα σε σφυρίχτρα, δίνοντας να κατανοήσουμε τον οδηγό όταν κόψουν και πότε διαμονή. Περνούσαμε σε κυβερνητικό λεωφορείο από το Jodhpur στο Ranakpur και η Sad Trick Experience στο τοπικό λεωφορείο περιγράφεται στην ιστορία του Γκουτζαράτ. Έχω δει το τοπικό μπάσο στην Κεράλα, αλλά δεν επιχείρομαι σε μια τέτοια τεχνική της αγκαλιάς: Δεν υπάρχουν παράθυρα στο λεωφορείο, στα παράθυρα του πλέγματος, μέσα - ξύλινα, ψιλοκομμένα καταστήματα για καθίσματα - μια δύσκολη φυλακή σε τροχούς. Γενικά, τώρα μπορώ να υποστηρίξω ότι οποιοδήποτε ινδικό λεωφορείο δεν συνιστάται έντονα να επιταχύνει τουλάχιστον 60 km / h. Πρόκειται για μια κρίσιμη φιγούρα, το λεωφορείο αρχίζει να κουδουνίζει όλα τα παράθυρα, τα παράθυρα θα ανοίξουν, οι πόρτες, οι οποίες εξακολουθούν να διατηρούνται σε μια ειλικρινή λέξη, η πιθανότητα εμφάνισης των τροχών εμφανίζονται. Στη διασταύρωση του Jodhpur-Ranakpur, είχαμε πιάσει μόνο έναν μη πραγματοποιημένο Schumacher, ο οποίος "οδήγησε" σε μια τέτοια ταχύτητα, είχαμε επίσης προσευχήσουμε μόνο. Νομίζω ότι όλα τα ατυχήματα των δημόσιων μεταφορών στην Ινδία προκύπτουν λόγω της διαμάχης και της απόλυτης μη ικανότητας του στόλου και καθόλου επειδή οι οδηγοί κυνηγούν και δεν ακολουθούν τους κανόνες, τι γράφουν στο Διαδίκτυο. Να είστε ειρήνη για τον Θεό, οι Ινδοί δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει να είσαι εντυπωσιακός, γι 'αυτούς η απόσταση είναι 175 χιλιόμετρα σε τέσσερις με μια μικρή ώρα - ήδη ένα κατόρθωμα, ήδη μια εκκλησία, στην οποία χτυπούσαν τον εαυτό τους από το αεροσκάφος και να εκπλαγούν γιατί έπληξαν γιατί έπληξαν Δεν απογειώνονται σε μια τέτοια τρελή ταχύτητα. Το μόνο αξιοπρεπές λεωφορείο όπως η Μόσχα, προσπάθησα ανάμεσα στους τερματικούς σταθμούς του αεροδρομίου της Δελίας, αλλά ήταν λεωφορείο με λεωφορείο, στην οποία οι αλλοδαποί κινούνταν κυρίως στο διεθνές τερματικό σταθμό.