Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε Σχετικά με την ινδική τροφή και εστιατόρια της Ινδίας. Θα ξεκινήσω με το γεγονός ότι η ινδική κουζίνα είναι πολύ συγκεκριμένη, ο αριθμός των μπαχαρικών που χρησιμοποιείται για τα πιάτα μαγειρέματος είναι απλά παράνομη. Και όχι πάντα, είναι απαραίτητο να ομολογήσετε, βελτιώνοντας έτσι τη γεύση του πιάτου, μερικές φορές απλά φραγεί και δεν γίνεται τόσο εύκολο να προσδιοριστεί πόσο βρώσιμο πιάτο. Καταλαβαίνω ότι η ευκρίνεια είναι ένας συγκεκριμένος εγγυητής της ασφάλειας στις συνθήκες της Ινδίας, του απολύμανσης ή κάτι τέτοιο. Αλλά ένα πράγμα είναι να δοκιμάσετε ένα αιχμηρό πιάτο και ένα άλλο - να φάει το θερμοπυρηνικό μίγμα, στο οποίο έχουν προστεθεί τα μεμονωμένα κομμάτια κάτι άλλο. Στην Ινδία, η Χιλή παντού: μπορεί να αγοραστεί σε οποιαδήποτε μεγάλη αγορά και επαρχιακή βάζα, όπως πατάτες στη Ρωσία, και σίγουρα θα προσφέρετε ακόμη και κόκκινο, ακόμη και ένα πράσινο, ακόμα και ένα γκρίζο-καφέ-βατόμουρο. Κανένα ινδικό εθνικό πιάτο απειλεί χωρίς τη Χιλή. Ωστόσο, το ινδικό αλάτι δεν διαμαρτύρεται ιδιαίτερα ότι πραγματικά μου αρέσει, αλλά λένε, δεν είναι φίλοι με αλάτι για διαφορετικό λόγο - αυτή είναι αρκετά ακριβή ευχαρίστηση στην Ινδία, δεδομένου ότι για κάποιο χρονικό διάστημα η χώρα έχει αποκλειστικά αλατισμένη. Πιθανώς είναι απαραίτητο να πούμε ότι ποτέ δεν έχουμε αναπηδήσει προβλήματα με τα έντερα, οποιαδήποτε λοίμωξη από το Enterovirus μας παρακάμπτει από το πάρτι. Ποτέ δεν προσπαθήσαμε το κρέας ούτε στην Ινδία, ούτε τα πουλιά, επομένως δεν υποθέτω ότι θα κρίνω την ποιότητα τέτοιων πιάτων. Το κύριο γεύμα ήταν το ρύζι με λαχανικά σε διάφορες ερμηνείες και όλα τα είδη ινδικού ψωμιού, καθώς και τα αυγά, τη Λάσση, το γιαούρτι, τηγανίτες, τους χυμούς.
Ρύζι με λαχανικά Veg.pula / m.pulao, veg.biryani / m.biriani . Το πρώτο είναι το καλύτερο που μπορείτε να βρείτε. Μερικές φορές το λευκό τυρί / paneer / panir προστίθεται σε αυτό. Όλα θα ήταν υπέροχα, εκτός από μια τέτοια στιγμή: Οι πατάτες είναι επίσης ένα λαχανικό, μερικές φορές το μόνο λαχανικό στην Πούλαο. Με μια λέξη, το πιάτο σας θα αποτελείται από ρύζι και πατάτες και αυτό είναι.))) Το Biriani είναι σχεδόν πάντα πολύ πιο ακριβό, αλλά για να δοκιμάσετε, ίσως χειρότερα και σίγουρα προστίθενται σταφίδες. Φυσικά, η Pulao προετοιμάζεται σε κάθε κράτος με διαφορετικούς τρόπους, αλλά η ουσία των πιάτων παραμένει αμετάβλητη παντού.
Σχετικά με τα αυγά ιδιαίτερα τίποτα για να κόψετε: είτε βραστές, είτε ομελέτα με λαχανικά πρόσθετα ή χωρίς αυτό. Αλλά αξίζει να θυμηθούμε ότι στην Ινδία υπάρχουν περιοχές όπου τα αυγά, και όλα τα γαλακτοκομικά προϊόντα είναι στην πραγματικότητα εκτός νόμου, και αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ομελέτες, γιαούρτια, πανί και Λάσση, δεν συγχωνεύετε με τη φωτιά. Με την ευκαιρία, ένα τέτοιο βούτυρο, τι πρέπει να είναι στην κατανόησή μας, δεν υπάρχει στην Ινδία. Ακριβώς, δεν είναι καν βούτυρο, αλλά εξαπλωθεί. Εκτός από το αλμυρό. Στις θερμαινόμενες χώρες, το γνωστό γλυκό λάδι βρίσκεται σπάνια, επειδή θα επιδεινωθεί γρήγορα εκεί και το αλάτι είναι ένα είδος συντηρητικού.
Λάσπη Ίσως μπορείτε να καλέσετε το θαύμα της ινδικής κουζίνας. Αυτό είναι να δοκιμάσετε και τη συνέπεια του κάτι ανάμεσα στο prostruck και γιαούρτι, είναι αλμυρό, γλυκό και με την προσθήκη φρούτων. Αλλά η αγορά / παραγγελία έχει νόημα μόνο στο βορρά και στο κεντρικό τμήμα της χώρας, στα νότια της Λάσσης αντιπροσωπεύει κάτι άσεμνο, άγευστο και επίσης πολύ υγρό.
Σχετικά με το ινδικό ψωμί , Εννοώ όλα τα είδη κέικ, κανείς θα μπορούσε να γράψει ένα ολόκληρο ποίημα, επειδή αυτό το προϊόν ψημένο σε ένα πέτρινο φούρνο Tanduri δεν έχει τίποτα συγκρίσιμο γεύση και άρωμα. Naan (Naan / Nan). Αυτό το κέικ πρέπει να είναι ένα τραγανό στην κορυφή, αλλά καλά-μαλακό μέσα, το τυρί πασπαλισμένο στην κορυφή, το σκόρδο, λιπαμένο με βούτυρο. Μερικές φορές το τυρί στρέφεται μέσα, αλλά σε οποιαδήποτε παραλλαγή η Naan θα είναι τραγανή. Φτηνές και επομένως οι πιο δημοφιλείς με τον τοπικό πληθυσμό είναι τα κέικ είναι Chapati / Chapati και Roti / Roth. Ειλικρινά, δεν κατάλαβα ποια είναι η διαφορά μεταξύ Chapati και Roth, μου φαινόταν απολύτως πανομοιότυπη με τη γεύση, το χρώμα, τη μυρωδιά και την εμφάνιση. Νόστιμα κέικ με γεμίσεις - ονομάζονται Kulcha / Δελχί στο Δελχί και τις γύρω περιοχές, Parota / Parota, Barota / Barota, Baroda / Baroda καθώς μετακινείτε νότια. Το πιο δημοφιλές alo kulcha / alo parota, κλπ. , δηλαδή, με πατάτες. Προσπαθήσαμε επίσης με κρεμμύδια και veg / πολλά.
Pakora - Φόντο κομμάτια λαχανικών σε ζύμη που ψήνονται σε πετρέλαιο βρασμού. Η ζύμη μάχης είναι κατασκευασμένη από αλεύρι ρεβίθι και νερό.
Γλυκα Με την οποία πολλοί θαυμάσιοι και οι οποίοι μπορούν εύκολα να αγοραστούν στο δρόμο, γίνονται επίσης με την προσθήκη αλεύρου ρεβίθι. Πιστεύω ότι αυτή η γεύση δεν αποδίδει πιάτα γοητείας. Τα μόνα γλυκά στα οποία δεν ένιωσα αυτή την εμμονή γεύση, ονομάζονται jalyabi. Είναι πιθανό ότι το αλεύρι προστίθεται εδώ εξαιρετικά μικρό, αλλά ζάχαρη - σε μια τέτοια ποσότητα που το στόμα είναι σχεδόν κολλημένο. Αλλά ακόμα νόστιμο, ειλικρινά!
