Πήγαμε στο Vitebsk σε συγγενείς. Καλή, καθαρή πόλη. Από εμάς, φυσικά, οδήγησε Κάμπος (Υπάρχουν πολλοί επισκέπτες νερό), το οποίο είναι επίσης πολύ σοβιετικό - υπήρξε μια τέτοια κεντρική επιτροπή Κίεβο του 30ου. Δεν υπάρχουν μπουτίκ, αλλά υπάρχουν τμήματα σε ορόφους, πωλητές σε μπλε μπουρνούζια, και πολλά καλά τοπικά λινά και βαμβάκι. Πήραμε υπέροχα τραπεζομάντιλα λινό, πετσέτες (δεν είναι πολύ φωτεινές εδώ, αλλά παχύ και το υλικό εξαιρετικής ποιότητας). Στο ταμείο, όλα αυτά ήταν πολύ χαριτωμένα τυλιγμένα σε καφέ χαρτί και δεμένα. Δεν υπάρχουν πακέτα!
Στο πολυκατάστημα, μόνο μια ανιψιά που ήρθε μαζί μας ήταν αναστατωμένος. Το κορίτσι ήθελε κάτι για τον εαυτό της μια νεολαία, και εκεί κυρίως υφάσματα ή ένα απλό πλεκτό για παιδιά. Μας είπαν ότι η νεολαία χρειάστηκε για το παζάρι, εισάγεται στην εισαγωγή.
Επίσης, δεν παραμένουν χωρίς την προσοχή μας και 2 καταστήματα " Μιλαβίτσα "Και το τμήμα" Εξώστης " Φυσικά, ήταν πολύ άβολα να μετράνε τα τοπικά χρήματα - ήρθε στο σημείο ότι στο checkout, βρισκόμασταν ακριβώς αυτόν τον "ανεμιστήρα" μπροστά από την πωλητή και είπε ότι δεν ήμασταν τοπικοί. Η γυναίκα χαμογέλασε, πήρε τους λογαριασμούς που χρειάζονταν γι 'αυτήν και έδωσε παράδοση.
Και εδώ είναι μερικά τοπικά αγαθά που πριν από την ΕΣΣΔ θεωρήθηκαν οι καλύτεροι, συγγενείς να μας οδηγήσουν. Ναι, δεν πήγαμε στο κατάστημα των καλλυντικών της Λευκορωσίας και ο σύζυγος δεν αγόρασε τον σύζυγο ούτε το τοπικό τσιγάρο. Και όταν έτρεξαν στο παντοπωλείο για να φέρει τα παιδιά των τοπικών γλυκών, η γυναίκα στο checkout είπε: "Λοιπόν, τα παίρνετε, δεν είναι νόστιμα, πάρτε το" Roshen ". Παρόλο που αγόρασαμε τα γλυκά ("Roshene" και τα σπίτια χύμα), στην εμφάνιση - όχι "χημεία". Τα παιδιά χτύπησαν με ευχαρίστηση.
Σε γενικές γραμμές, το ταξίδι μας έφερε πολλά θετικά συναισθήματα. Φυσικά, τα αξιοθέατα που δεν παρακολουθούμε (δεν μετρήσαμε την περιοδεία των αξιοθέατων ολόκληρης της πόλης, που διοργανώθηκαν από τους συγγενείς), αλλά η ίδια η αίσθηση που επισκεφθήκαμε μια εντελώς διαφορετική χώρα, αξίζει πολύ. Και σουβενίρ! Η τοπική "Μιλβίτσα" είναι κατά καιρούς φθηνότερη από ό, τι πωλείται στο Κίεβο. Και τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα! Νομίζω ότι: να επισκεφθείτε τη Λευκορωσία και να μην αγοράσετε ένα σπίτι τραπεζομάντιλο - σημαίνει πολύ να στερήσετε τον εαυτό σας.
Αλλά - Φωτογραφία του τραπεζομάντωτου. Το αγόρασα, δεν ξεδιπλώνεται - βιαστικά (άρπαξα αυτό που είναι φθηνότερο, αφού μετά από "Μιλβίτσα" υπάρχουν πολύ λίγα ρούβλια). Και να μην αγοράσει ότι ήταν αδύνατο, καλά, δεν μπορώ να βγω από το κατάστημα "κίτρινο σε", ειδικά από το εξωτερικό, όπου, δεν είναι σαφές αν τουλάχιστον μία φορά. Και στο σπίτι άνοιξε - ήταν ηλίθιος! Δεν είναι ένα "φορτίο", όπως αποφάσισα αρχικά και ένα αξιοπρεπές πράγμα διακοσμημένο με floral μοτίβα με μια ευγενή απόχρωση αργύρου. Είναι, φυσικά, λίγο όταν αποθηκεύεται, αλλά είναι ο Len! Αλλά μετά από μερικές στιλπνές (στην γραφομηχανή) ακόμα μυρίζει χόρτο! Εγώ ακόμη και μια μητέρα-σε-νόμος ζηλότυπος αυτού του τραπεζομάντιλου :)
