Η Κύπρος είναι το νησί της αγάπης, μια χώρα που απορροφάται και ενωμένων από κοινού παραδόσεις και πολιτισμός της Ευρώπης, της Ασίας και της Αφρικής. Απίστευτα ευνοϊκή θέση
Η Κύπρος στη Μεσόγειο συνέβαλε στο γεγονός ότι επανειλημμένα πέρασε από το χέρι στο χέρι κατά τη διάρκεια της ιστορίας του, παραμένοντας στην περιφέρεια διαφόρων αυτοκρατοριών, ξεκινώντας από το Βυζάντιο και τελείωσε το Ηνωμένο Βασίλειο. Ως αποτέλεσμα του μακροπρόθεσμου εθνικού απελευθερωτικού αγώνα, η Κύπρος ήταν ακόμα ανεξαρτησία, αλλά μετατράπηκε σε ένα Isna των συγκρούσεων μεταξύ ελληνικών και τουρκικών κοινοτήτων, γεγονός που οδήγησε στην τελική διάσπαση του νησιού στα ελληνικά και το τουρκικό τμήμα.
Το νησί της Αφροδίτης είναι το πιο κοινό όνομα της Κύπρου. Η Κύπρος είναι απλώς καλή από μόνη της χωρίς να ακουμπούν τα αξιοθέατα από το δάκτυλο (Μάιος Κύπριοι για τέτοιες αρυγικές). Το μαλακό μεσογειακό κλίμα καθορίζει σχετικά ζεστό καιρό το χειμώνα και ξηρό ζεστό - το καλοκαίρι. Το νησί δεν είναι μεγάλο σε μέγεθος, γεγονός που καθιστά δυνατή την εξερεύνηση πολλών όμορφων απομονωμένων γωνιών. Η ζωή στην Κύπρο μετράται και ασφαλής. Με υψηλό επίπεδο ζωής, το αδίκημα είναι εξαιρετικά σπάνιο. Με την εγγραφή το 2004 στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι αναλυτές προβλεπόταν ομόφωνα στη χώρα αυτή μια οικονομική άνθηση. Απλά μην συγχέετε, οι φίλοι μου, - η Κύπρος αναφέρεται στη ζώνη του ευρώ, αλλά δεν είναι χώρα Σένγκεν. Είναι αλήθεια ότι η ίδια έκρηξη άρχισε την Κύπρο σε ένα πλήρες βάλτο, από όπου θα εξακολουθεί να βγαίνει από πολλά χρόνια. Πάντα προσπαθώ να μείνω μακριά από την πολιτική και τα οικονομικά ζητήματα και το μόνο πράγμα που θα ήθελα σε αυτή την κατάσταση - έτσι ώστε η οικονομική κρίση να μην μετατραπεί σε εμπόδιο στους τουρίστες που θέλουν να μελετήσουν τη χώρα.
Η Κύπρος είναι μια χώρα για κάθε γούστο. Όλοι θα βρουν μια πόλη στην ψυχή. Ανήσυχος και φοβερός Αγία Νάπα, ηρεμία, άνετη και μετρούμενη πάθος, σχεδόν "ρωσική πόλη" Λεμεσός ....
Η στάση των Κυπρίων στα ζώα έχει ως εξής, και ειδικότερα στις γάτες. Μία φορά το χρόνο στο μοναστήρι των αιλουροειδών του Αγίου Νικολάου υπάρχει μια πραγματική γιορτή του Gluttony. Την ημέρα του Αγίου Νικολάου, στις 6 Νοεμβρίου, οι κυπριακοί αλιείς θυσιάζουν παραδοσιακά τις γάτες όλα τα πρωινά τους (πρώτα) αλιεύουν με την ελπίδα ότι υπάρχει ένας καλός άγιος του αγίου για αυτό που πέφτει περισσότερο το ψάρι στο δίκτυό τους. Σύμφωνα με αναφορά, εάν ο ψαράς σκόπευε είτε αναστέλλει και δεν έδωσε όλα τα ψάρια είτε, ο Θεός απαγορεύει, δεν έδωσε καθόλου, το επόμενο έτος δεν θα έχει καλή τύχη. Εδώ είναι μια χαριτωμένη και δίκαιη γιορτή, μια τέτοια καλή επαφή που αναπτύχθηκε στην Κύπρο!
Η Κύπρος αρχίζει να ανθίζει από τα τέλη Φεβρουαρίου - τις αρχές Μαρτίου. Και πώς η Κύπρος ανθίζει, κανένα νησί δεν ανθίζει. Οι πλαγιές των λόφων και των βουνών καλύπτονται με ένα απίστευτο χόρτο σμαραγδένιο χρώμα, τα λουλούδια των εντελώς υπέροχες αποχρώσεις ανθίζουν, γράφοντας μαγευτικά, εκπληκτικά τοπία. Όλη η φύση είναι χτύπημα, γιατί επιστρέφει στο έδαφος στις φωτεινές ακτίνες του ήλιου και του παιδιού Αφροδίτη, το σε απόσταση αγαπημένο της Adonis.
