Το πρώτο σαράντα από το οποίο άρχισε η γνωριμία μου με την ινδική αρχιτεκτονική, ήταν ο Purana Kila, από το οποίο, στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει τίποτα, το οποίο παραμένει. Μέχρι σήμερα, η Purana-Kila επέζησε τους τοίχους, ένα τζαμί στο αφγανικό στυλ, μια βιβλιοθήκη και τρεις πύλες: μια μεγάλη πύλη (η κύρια είσοδος), μέσω της οποίας εισήγαμε, η πύλη του Humayun (χρησιμοποιείται ως φόντο για 3D Light-Sound Laser Εμφανίζει) και η απαγορευμένη πύλη (δεν χρησιμοποιείται, κλειστό), κοντά στο οποίο δεν είναι να πλησιάσει, το πέρασμα είναι μπλοκαρισμένο, όπως κατάλαβα, όλα τα είδη γραφείων βρίσκονται εκεί.
Το δεύτερο σαράντα, κούνησε στα βάθη της ψυχής, έγινε lal-kila, ή ένα κόκκινο φρούριο, η δημιουργία μιας αρχιτεκτονικής ιδιοφυίας της Shazhana. Το Lal-Kila είναι ένα οκτάγωνο, που περιβάλλεται από την τάφρο, με παλάτια, χαρέμι, περίπτερα, πάρκα. Στους βόρειους και νότιους τοίχους, η περίφημη επιγραφή στο Farsi "αν υπάρχει όπου είναι ο ουρανός στη γη, τότε είναι εδώ, μόνο εδώ" (αρχικά εδώ "(αρχικά η επιγραφή έγινε σε χρυσό, ο Shadjhan γενικά εθισμένος στον γραμματέα του χρυσού η πέτρα, επειδή στο Taj Mahahal εντοπίζονται οι ίδιες φιλοδοξίες). Το καλό μισό του οχυρού είναι κλειστό - στην αποκατάσταση ή απλά αρχίζει να καταρρέει; .. Νομίζω ότι η δεύτερη επιλογή, επειδή καταφέραμε να κοιτάξουμε ακόμα το Shish-Mahal (Mirror Palace), κλειδωμένο σε ένα σκουριασμένο κάστρο αχυρώνα (μοναδικό Το μάρμαρο απλώς διάτρησε και βιδώθηκε σε αυτόν αυτόν τον εφιάλτη, ο οποίος πήρε και σκουριασμένο). Ανησυχία, αλλά πρώην μεγαλείο διατηρείται ακόμα. Μια μεγάλη εντύπωση στο φρούριο παραγόμενο μάρμαρο με πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους - αυτά τα λουλούδια στο ύφος της Shazhana, κατάφερα να εξετάσω τη μικρότερη λεπτομέρεια, πλησιάζοντας προσεκτικά.
Τώρα το lal kila είναι ανήσυχοι χαρούμενοι chipmunks. Στο φρούριο, όλα τα είδη καταστημάτων και καταστημάτων σουβενίρ βρίσκονται επίσης.
Lotus Temple - σπίτι προσευχής Bahais, ναός Bahai - είναι μια επαγγελματική κάρτα Delhi. Είκοσι επτά πέταλα από σκυρόδεμα που επένδυση με λευκά μαρμάρινα πλακάκια ανεβαίνουν σε ύψος 35 μέτρων και περιβάλλονται από εννέα μικρές λίμνες. Αν κοιτάξετε το ναό από πάνω, μοιάζει με ένα λουλούδι λωτού με διάμετρο περίπου 70 μέτρα που αναπτύσσεται σε μια λίμνη.
Ο ναός χτίστηκε μόνο το 1986 για δωρεές και μαζί με το πάρκο καταλαμβάνει ένα τεράστιο έδαφος. Ο ναός είναι υπέροχος. Μέσα στο ναό των σειρών των πέτρων. Δεν υπάρχει ζωγραφική, κανένα εσωτερικό νήμα, το οποίο από μόνο του είναι πολύ εκπληκτικό και ασυνήθιστο για τον ινδικό ναό. Το κορίτσι που έχει αναπτύξει τα χέρια στη Namaste - αυτή η χειρονομία σε όλες τις ανατολικές χώρες είναι η έννοια της "τείνοντας πριν από τη θεϊκή ουσία σας" - τα σημάδια καθιστούν σαφές ότι στο ναό είναι απαραίτητο να παρατηρήσετε την απόλυτη σιωπή. Οι άνθρωποι διαφορετικών εθνικοτήτων και θρησκειών καθιστούν με κλειστά μάτια: μερικές προσεύχονται στους θεούς τους, άλλοι διαλογίζονται, άλλοι απλά σκέφτονται τη ζωή ή ένα buzz catch. Μία φορά στο ναό υπάρχουν 1.300 άτομα. Καλό μέρος. Εάν η ψυχή δεν έχει φοβηθεί ακόμα, όχι απολιθωμένη, δεν θα παραμείνει αδιάφορη.
Κανείς δεν αφήνει αδιάφορο το μεγαλοπρεπές Akshardham - ένα σύγχρονο συγκρότημα ναών από ροζ και λευκό μάρμαρο στην ακτή του Yamuna στο Ανατολικό Δελχί. Το ροζ χρώμα συμβολίζει την αγάπη του Θεού και το λευκό είναι ο κόσμος και η απόλυτη καθαρότητα. Το Achshardham είναι ένα μοναδικό μνημείο ινδικής κουλτούρας, χτισμένο για 5 χρόνια από τους οπαδούς των διδασκαλιών (αιρέσεις) των Svinatelayans και άνοιξε το 2005. Στην κατασκευή, συμμετείχαν 7 χιλιάδες πλοίαρχοι, η κατασκευή του συγκροτήματος δαπανήθηκε περίπου 500 εκατομμύρια δολάρια, συλλέχθηκαν λόγω εθελοντικών δωρεών. Ο Akskhardam εισήλθε στο βιβλίο Guinness των αρχείων ως ο πιο φιλόδοξος ινδουιστικός ναός στον κόσμο. Κατά τη διάρκεια της κατασκευής, το μαρμάρινο και το κόκκινο ψαμμίτη χρησιμοποιήθηκαν, ο χάλυβας και το σκυρόδεμα αποκλείστηκαν. "Η κατοικία του Θεού, η οποία δεν μπορεί να εκτοπιστεί" Διαδώστε πάνω από 12 εκτάρια. Το μνημείο από τρεις πλευρές περιβάλλει τη λίμνη, η οποία έφερε νερό από 151 δεξαμενές από όλη την Ινδία. Ο 42 μέτριος Akshardham στερείται με εννέα πολυτελείς θόλους και είκοσι τετράπλευρα πυργίσκους-Shahkar, στη διακόσμηση του ναού των 234 σκαλισμένων στηλών, 20 χιλιάδες αριθμούς (γλυπτά) θεότητας, ζώων, χορευτών, γύρω από την περίμετρο 148 ελέφαντες; Το ύψος του αγάλματος στο κέντρο του ναού 3m. Δεν μπορώ να σταματήσω την αφθονία των αριθμών, αλλά σε αυτή την περίπτωση είναι ανάγκη να το καταστήσετε πιο ακριβείς για να φανταστείτε το μεγαλείο και τα μεγέθη του ναού. Φυσικά, ο Αχαράδχαμ παράγει μια πολύ ισχυρή εντύπωση, ειδικά αν μόνο στην αρχή του δρόμου μας και δεν κατάφερα μόνο στην αρχή του δρόμου μας και δεν κατάφεραν να απολαύσετε την μεγαλοπρέπεια των Jainic ναούς, μία μόνο πολύπλοκη σκάλισμα σε στήλες, τοίχους και οροφή κάτι! Το συγκρότημα είναι πολύ μικρό γνωστό, επειδή υπάρχει μια κατηγορηματική απαγόρευση της φωτογραφίας και του βίντεο μέσα σε αυτό. Το Acharadham μοιάζει περισσότερο με ένα μνημείο, ένα γιγαντιαίο μαγευτικό μουσείο με θρησκευτικό θέμα.
Τέλος, αυτό που θέλω να πω, αυτά είναι δύο μεγάλα και εστιάζοντας το τζαμί στο Δελχί Τζάμα Masjid και το Kutub Minar.
Το Majestic Jama Masjid (Τζαμί Καθεδρικού Ναού / Παρασκευής) είναι το κύριο τζαμί του Παλαιού Δελχί, ένα από τα μεγαλύτερα τζαμιά στον κόσμο. Για τους πιστούς, αυτό το τζαμί έχει ιδιαίτερη σημασία, επειδή τα ανεκτίμητα λείψανα του μουσουλμανικού κόσμου διατηρούνται εδώ: ένα αντίγραφο του Κοράνι γραμμένο στο δέρμα ενός ελάφια, τα πάνινα παπούτσια του Προφήτη Mohammed, το αποτύπωμα των ποδιών του στην πέτρα , Sura Κοράνι, γραμμένο φέρεται ότι υπό την υπαγόρευσή του, κοκκινωπή μαλλιά από την γενειάδα και τις τείτες θραύσματα, κάποτε στάθηκε πάνω στον τάφο του. Η αυστηρή ενέργεια αυτού του τόπου αισθάνεται ενώ ανεβαίνετε 35 βήματα που οδηγούν στην κύρια είσοδο που βλέπει σε Kila.
Το Kutub Minar / Kutub-Minar είναι ένα μοναδικό μνημείο μεσαιωνικής ινδολαμικής αρχιτεκτονικής. Ο υψηλότερος πύργος στην Ινδία, ο υψηλότερος μιναρές τούβλο στον κόσμο, το οποίο είναι μια παγκόσμια κληρονομιά της UNESCO. Στον Μεσαίωνα, το Kutub-Minar θεωρήθηκε ένα από τα θαύματα του κόσμου. Οι δημιουργοί του Kutb Minar ήταν αναμφισβήτητα έξυπνοι μαθηματικοί, αν παρήγαγαν έτσι υπολογισμούς chums. Διαθέτουν την πιο σπάνια καλλιτεχνική γεύση, οπότε ο πύργος εξακολουθεί να καταπνίγει τη φαντασία οποιουδήποτε, χωρίς να αφήνει μια ενιαία πιθανότητα αδιαφορίας.
Λοιπόν, το τελευταίο μνημείο του συγκροτήματος Kutub-minar, το οποίο θέλω να πω, είναι η μυστηριώδης σιδερένια στήλη του Chandragoupe. Το αίνιγμα είναι ότι αποτελείται από το 99,72% του σιδήρου και βρίσκεται ήδη σε αυτό το μέρος από το ένα και μισό έως τρία χιλιάδες χρόνια (οι πληροφορίες είναι πολύ αντιφατικές) και δεν υπάρχει σκουριά.
Δεν θα πω τίποτα περισσότερο, καθώς βρισκόμαστε σε ένα μοντέρνο μέρος του Δελχί: ολόκληρο το κέντρο μπλοκαριστεί για αρκετές ημέρες λόγω της προετοιμασίας για τον εορτασμό της Ημέρας Ανεξαρτησίας και την πρόβλεψη της παρέλασης. Έτσι δεν είδαμε το Rajpath ούτε το Εθνικό Μουσείο, ούτε η θριαμβευτική καμάρα που ονομάζεται πύλη της Ινδίας με αιώνια φωτιά.