Η απόφαση να επισκεφθείτε το Brest ήρθε μία φορά το βράδυ, αφού παρακολούθησε μια από τις ταινίες για τον πόλεμο. Ξαφνικά έγινε ντροπιασμένος ότι ο σύζυγός μου και εγώ ακόμα δεν επισκέφτηκαν αυτό το μέρος. Τρεις εβδομάδες αργότερα, προσπάθησαν στο δρόμο στο αυτοκίνητό τους από την Αγία Πετρούπολη. Οδήγηση για 1,5 ημέρες 1300 χλμ., Έχουμε φτάσει στο στόχο.
Το κύριο καθήκον ήταν να επισκεφθείτε το φρούριο του ήρωα. Και τώρα βρισκόμαστε ήδη μπροστά στην είσοδο. Έκπληκτος ελεύθερη είσοδος στην επικράτεια του συγκροτήματος. Το φρούριο Brest είναι ανοιχτό σε όλους όσους δεν είναι αδιάφοροι στην ιστορία. Περπατήσαμε κατά μήκος του δρομέου, λόγω των δέντρων επιπλέουν αργά το κύριο μνημείο και το Bayonet-Obelisk. Εκείνη τη στιγμή γνώρισα μια πραγματική συγκίνηση, έτσι ήταν μαγευτική και τεράστια. Βλέψουν τον ναό του ναού του χιόνι-λευκού Nikolaev Garrison.
Η επικράτεια βρισκόταν στο Μουσείο Άμυνας, στην οποία συλλέχθηκαν πολλά προσωπικά αντικείμενα και ιστορίες. Στις αίθουσες κρέμονται φωτογραφίες και περιγραφές της ζωής των υπερασπιστών του φρουρίου και των μελών της οικογένειάς τους. Οι κάρτες τοποθετούνται σε μαύρο φόντο, εάν ένα άτομο πέθανε. Σε λευκό υπάρχουν εικόνες επιζώντων.
Έχοντας συναντήσει το μουσείο μετά την επίσκεψη στο μουσείο, οι πύλες Holm πήγαν να παρακολουθήσουν. Οι τοίχοι ήταν όλοι καλυμμένοι με ίχνη από σφαίρες, τα κενά έμοιαζαν μια χοάνη. Περπατήσαμε κατά μήκος της ακτής του ποταμού. Ήταν πολύ ζεστό, ο ήλιος έλαμψε, το ημερολόγιο έδειξε στις 26 Ιουνίου 2009. Η τσάντα θέτει ένα διαβατήριο με τις θεωρήσεις του Σένγκεν, ανοίγοντας το δρόμο μας προς την ακτή, όπου ο πόλεμος ήρθε πριν από 68 χρόνια.
Αυτό το ταξίδι ήταν απαραίτητο, αλλά πολύ βαρύ. Ταξίδευα με μεγάλο τρόπο και έμειναν με την αίσθηση ότι κάτι σημαντικό έκανε κάτι.
