Αυτοί οι άνθρωποι που για όλη τη ζωή τους έχουν έλθει έξω στο μετρό της Μόσχας, είναι απίθανο να εντυπωσιαστούν με το Παρίσι. Είναι όλα πολύ και πολύ μέτρια και συνοπτικά και δεν υπάρχουν τέτοιοι σταθμοί που μοιάζουν με παλάτια ή μουσεία. Η ειδική σημείωση του μετρό του Παρισιού είναι ίσως το γεγονός ότι οι τελευταίες τεχνολογίες είναι πολύ επιτυχημένες σε αυτό, μαζί με εκείνους που εισήχθησαν αμέσως μετά την κατασκευή.
Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τα ίδια μονοπάτια, τα σύγχρονα τρένα πηγαίνουν καθόλου χωρίς μηχανικούς και ταυτόχρονα υπάρχουν τέτοιες αμαξοστοιχίες στις οποίες είναι απαραίτητο να ανοίξετε απλά την πόρτα ή να μετακινήσετε το μεταλλικό μάνδαλο ή να κάνετε κλικ στο αντίστοιχο κουμπί. Με τον ίδιο τρόπο, οι σταθμοί στις εισόδους στο μετρό είναι διακοσμημένα και μερικά από αυτά είναι εξαιρετικά μοντέρνα και ορισμένοι παρέμειναν χωρίς αλλαγές από την αρχή του εικοστού αιώνα.
Στην πραγματικότητα, θα μπορούσε να συμβεί ότι το μετρό του Παρισιού δεν θα φτάσει το χρόνο μας στην παρούσα μορφή του. Πίσω το 1845, σχεδόν σοβαρά διαφορές ξεκίνησαν γύρω του για μισό αιώνα πριν από την κατασκευή του. Και παράξενα αντίπαλοι αντιπάλους από το έργο αυτό, που τελικά αποδέχθηκε, αποδείχθηκε ότι ήταν πολύ περισσότερο από τους υποστηρικτές.
Οι βουλευτές δυσαρεστημένοι με αυτό το έργο ενθάρρυνε την απόφασή τους από το γεγονός ότι δεν δικαιούνται να οδηγήσουν τους Παρισίους κάτω από το έδαφος, ώστε να μπορούν να οδηγήσουν από μια περιοχή στην άλλη. Αντ 'αυτού, προσφέρουν να βάλουν στους δρόμους του τρένου στο Steam Rift. Υπήρξε ακόμα ένα έργο της αναστολής των αυτοκινήτων για να στερεωθεί η σιδηροδρομική γραμμή και επίσης πρότεινε να χτίσει κάτι σαν ένα αμερικανικό λόφο περίπου είκοσι τριάντα ένα υψόμετρο πάνω από την πόλη.
Και αυτά και πολλά άλλα έργα απέρριψαν ευτυχώς και η παγκόσμια έκθεση πλησίαζε το αποφασιστικό επιχείρημα υπέρ της κατασκευής υπόγειου μετρό το 1900, το οποίο έπρεπε να συλλέξει έναν τεράστιο αριθμό επισκεπτών, η οποία, με όλες τις επιθυμίες του Η μεταφορά του Παρισιού, δεν μεταφέρθηκε κατάστασης.
Μετά από τελική απόφαση, το ερώτημα παρέμεινε ανοιχτό μόνο στη χρηματοδότηση αυτής της κατασκευής. Αλλά τότε υπήρξε μια διέξοδος με τη βοήθεια των χορευτών Kleo γνωστές στο Παρίσι, μεταξύ των πολλών οπαδών του οποίου ήταν ο βασιλιάς του Βελγίου Leopold II, ο οποίος, στο αίτημά της, συμφώνησε να χορηγήσει την κατασκευή του μετρό στο Παρίσι.
Τα πρώτα αυτοκίνητα στο μετρό του Παρισιού ήταν ξύλινα και χωρίστηκαν στην πρώτη και τη δεύτερη τάξη. Επιπλέον, από μια τέτοια διαίρεση αρνήθηκε σχετικά πρόσφατα. Συνολικά, το Παρίσι έχει δεκατεσσάρων γραμμών μετρό RATP, οι οποίες εργάζονται από το ήμισυ του έκτου το πρωί και μέχρι το ήμισυ της πρώτης νύχτας και οι τέσσερις γραμμές RER είναι ένας προαστιακός μητροπολίτης υψηλής ταχύτητας και μπορείτε να μεταμοσχεύσετε σε αυτό δεξιά στους αστικούς σταθμούς. Το RER λειτουργεί επίσης ως μισό του έκτου πρωινού, αλλά σε δώδεκα βράδυ.