Η πρωτεύουσα της Λιθουανίας - η πόλη του Βίλνιους ήταν πάντοτε πρακτικά πρακτικά στο σταυροδρόμι των διαφορετικών πολιτισμών, επειδή ταυτόχρονα ήταν μέρος της Πολωνίας, τότε η Ρωσία, τότε η ΕΣΣΔ, αλλά παρ 'όλα αυτά ήταν η κύρια πόλη του Λιθουανία ηγεμονία. Ήταν η υψηλότερη κορυφή της πόλης, όταν η πριγκίπισσα κατέλαβε το χώρο από τη Βαλτική προς τη Μαύρη Θάλασσα. Μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου, η πόλη χωρίστηκε στη σύνθεση της Πολωνίας, ενώ η Kaunas θεωρήθηκε η πρωτεύουσα της Λιθουανίας. Ο Βίλνιους επέστρεψε στη Λιθουανία χάρη στα σοβιετικά στρατεύματα.
Το κέντρο του Βίλνιους είναι πολύ συμπαγές και είναι εύκολο να προχωρήσουμε με τα πόδια. Πρέπει να ξεκινήσετε από τον καθεδρικό ναό, το οποίο ειλικρινά δεν μοιάζει πραγματικά με αυτόν. Ίσως μάλλον μοιάζει με κάποιο είδος αρχαίου ναού και υπενθυμίζει επίσης στο κτίριο της ανταλλαγής του Αγίου Πετρούπολη. Το γεγονός είναι ότι τα ξαναχτίστηκαν σε περίπου την ίδια στιγμή. Στην πραγματικότητα, αυτός ο ναός βρίσκεται στην περιοχή της παλαιότερης παγανιστικής πρωτεύουσας, τα ίχνη των οποίων, παρεμπιπτόντως, έχουν διατηρηθεί στα υπόγεια. Το μπουντρούμι είναι πλέον ένα πολύ ενδιαφέρον μουσείο, το οποίο μπορεί να επισκεφθεί εάν είναι επιθυμητό.
Δίπλα στον καθεδρικό ναό στην πλατεία μπορείτε να δείτε ένα μνημείο του θρυλικού πρίγκιπα ghedemin, η οποία θεωρείται ο ιδρυτής του Βίλνιους. Το μνημείο είναι σχετικά πρόσφατο, δεδομένου ότι ιδρύθηκε μετά την ανεξαρτησία της Λιθουανίας το 1996. Με την ευκαιρία, ο πρίγκιπας Hemedein κατά τη διάρκεια της ζωής του ήταν ένας παγανιστής και γενικότερος Λιθουανία, μία από τις πιο πρόσφατες χώρες που υιοθέτησαν τον Χριστιανισμό.
Δεν απέχει πολύ από τον καθεδρικό ναό και από το μνημείο του Gedemin βρίσκεται το παλάτι των Grand Princes Lithuanian, το οποίο κατασκευάστηκε πλήρως εκ νέου το 2002-2009. Το γεγονός είναι ότι αυτό το παλάτι στάθηκε πραγματικά πριν σε αυτό το μέρος, αλλά κατεδαφίστηκε λόγω των ανέμων το 1799, όταν η Λιθουανία συνδέθηκε με τη ρωσική αυτοκρατορία. Το ερώτημα παραμένει ανοιχτό - πόσο αυτό το παλάτι αντιστοιχεί στο γεγονός ότι αρχικά στάθηκε εδώ. Με την ευκαιρία, η αυλή αυτού του παλατιού υπενθυμίζει σημαντικά από την αυλή στο κάστρο της Κρακοβίας Wawel.
Δεν απέχει πολύ από το λόφο είναι, ίσως το αρχαίο κτίριο στον πύργο του Βίλνιους - τον Πύργο Heademin. Προηγουμένως, ο λόφος αυτός καθόταν εντελώς με δέντρα, αλλά οι αρχές της πόλης φοβήθηκαν ότι υπό τη σοβαρότητά τους θα τους κοίτανε και τη διαρροή τους. Στο λόφο μπορεί εύκολα να αναρριχηθεί με τα πόδια, αλλά αν το επιθυμείτε, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το τελεφερίκ. Ο πύργος έχει ένα μουσείο που μπορεί να επισκεφθεί.
Δίπλα στο λόφο Gedemin είναι ένα άλλο βουνό με τρεις συγκεκριμένους σταυρούς. Και αν και για κάποιο λόγο ονομάζεται φαλακρός, παρ 'όλα αυτά, καλύπτεται με βίαιη βλάστηση. Αρχικά, σε αυτό το βουνό, οι σταυροί ιδρύθηκαν στη μνήμη των βασανισμένων μοναχών-Franciscan Pagans το 1333, αλλά μετά την ανεξαρτησία της Λιθουανίας, αυτοί οι σταυροί θεωρούνται επίσης τα μνημεία στα θύματα του σταλινισμού.
Μετά από όλα αυτά αξίζει να πάει στην οδό Pyles, η οποία είναι πέρα από κάθε αμφιβολία είναι ο πιο γραφικός και σουβενίρ-τουριστικός δρόμος στο Βίλνιους. Εδώ μπορείτε το άπειρο να θαυμάσετε κάθε κυριολεκτικά πινακίδα, κάθε βιτρίνα και κάθε σπίτι. Και εδώ υπάρχουν τόσα πολλά χαριτωμένα εστιατόρια και καφετέριες.
Τότε είναι απαραίτητο να δείτε την εκκλησία Pyatnitsky, η οποία, παράξενα, είναι η πρώτη, είναι η πρώτη στην πόλη μιας πέτρας θρησκευτικής δομής. Στην πραγματικότητα, οι Ορθόδοξες Εκκλησίες στη Λιθουανία άρχισαν να χτίζουν πριν από την καθολική υιοθέτηση του Χριστιανισμού σε αυτή τη γη ή μάλλον από το 1345. Η εκκλησία κρέμεται μια αξέχαστη πλάκα, ειδοποίηση ότι το 1745 ο αυτοκράτορας Πέτρος επισκέφθηκε εδώ και άκουσε την προσευχή για τη νίκη πάνω από τις Σουηδές.
Πολύ δύσκολη μοίρα έπεσε στο μερίδιο της εκκλησίας του Αγίου Καζιμίρ, το οποίο φαίνεται πολύ όμορφο και έξω, και μέσα. Αρχικά, χτίστηκε ως καθολική εκκλησία, καίει αρκετές φορές. Κατά τη διάρκεια της εισβολής του Ναπολέοντα, οργανώθηκε σε αυτό, τότε οι Ρώσοι ήρθαν εδώ, ξαναχτίστηκαν την εκκλησία κάτω από την Ορθόδοξη Εκκλησία, κατά τη διάρκεια του πρώτου παγκόσμιου πολέμου στην εκκλησία της Εκκλησίας, η προτεσταντική εκκλησία του Garrison για τους Γερμανούς στρατιώτες βρισκόταν, Η σοβιετική περίοδος στο κτίριο, το μουσείο θρησκείας και αθεϊσμού εργάστηκε στο κτίριο και μόνο το 1991 η εκκλησία επέστρεψε τελικά στο Lono της Καθολικής Εκκλησίας.
Και φυσικά, στο Βίλνιους, πρέπει σίγουρα να επισκεφθείτε μια τέτοια ασυνήθιστη περιοχή ως upriv, η οποία χωρίζεται από το ιστορικό κέντρο της πόλης της Βίλης. Αυτός είναι γενικά αυτο-ανακηρρυθμισμένος ανεξάρτητος δημοκρατίας και κάθε είδους διαφορετικές ελεύθερες δημιουργικές προσωπικότητες. Μπορείτε να κάνετε μια βόλτα, να απολαύσετε το πνεύμα της ελευθερίας και να δείτε όλα τα είδη διαφορετικών γκράφιτι.