Το χειμώνα εκτείνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα, ακόμα κι αν ζείτε στα νότια της χώρας μας. Και τον Φεβρουάριο - ο πιο βροχερός μήνας στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας. Θέλω φωτεινά χρώματα, νέες εντυπώσεις, εξωτικά πιάτα. Έτσι, αποφασίσαμε όχι για πολύ καιρό να φτάσουμε στη Νίκαια. Και αφού έχουμε ταξιδέψει ήδη από ωραίο στο Menton περισσότερες από μία φορές, αποφάσισαν να δώσουν προσοχή στους τόπους στην άλλη πλευρά της Νίκαιας και να μείνουν σε μια μικρή πόλη θέρετρο Juan-Les-Pen. Οι τιμές κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ήταν ευχαριστημένοι και η ικανότητα να περνούν γύρω από το περιβάλλον χωρίς πλήθος ανθρώπων - πάρα πολύ. Κάτω - Τυπικοί δρόμοι του Juan-le-αφρού.
Άφιξη και διακανονισμός
Το ωραίο αεροδρόμιο ήταν άδειο δεν φαινόταν. Αληθινές, ατελείωτες επισκευές στο κεντρικό τμήμα σχεδόν τελείωσαν. Πηγαίνετε στα λεωφορεία και οι ηλεκτρολόγοι έχουν γίνει ευκολότερο, μην περιστρέφετε γύρω από το φράχτη. Δεν απέχει πολύ από το αεροδρόμιο - σιδηροδρομικό σταθμό Saint-Augustine, όπου μπορείτε να έρθετε με λεωφορείο, ή να πάρετε ένα ταξί. Από το Saint-Augustine στο Juan-Le-Pena ταξίδεψε στο τρένο. Οι περισσότεροι, κατά τη γνώμη μου, ο βολικός τύπος μεταφοράς. Το κόστος είναι περίπου 4 ευρώ και πηγαίνετε για 25 λεπτά, ή λίγο περισσότερο. Σε μια λέξη, σε μισή ώρα, βρισκόμαστε ήδη στο Perrone του μικρού Juan-le-Foam.
Ακριβώς από το Go, αποφάσισε να πίνει καφέ, επισκεφθείτε την τουαλέτα και αναπνέει λίγο μετά τις πτήσεις και τις κινήσεις. Αλλά ήταν ήδη σαφές - είμαστε διακοπές! Ο ήλιος ήταν μελετητικά, το αεράκι φυσάει από τη θάλασσα και ο ιδιοκτήτης του καφέ χαρακτηριστικού χαμογέλασε σε πλήρη στόμα και δημιούργησε πρωτοφανή καφέ.
Για εβδομαδιαία διαμονή, επιλέξαμε ένα διαμέρισμα που επιλέγουμε συχνά να χαλαρώσουμε. Το πρωτότυπο Résidence, Les Strélitzias απλώς χτύπησε το δωμάτιο με ευρυχωρία. Επιπλέον, το ξενοδοχείο βρίσκεται σε ιδανική τοποθεσία και μπορείτε, κατά τη θέληση, να παραγγείλετε πρωινό. Αλλά συνήθως έχουμε πρωινό στο δωμάτιο. Υπάρχει μια μικρή κουζίνα και ένα ψυγείο. Και τι άλλο χρειάζεστε για πρωινό; Υπέροχο τυρί, φρέσκο ζαμπόν και καφέ!
Τα διαμερίσματα είναι εξοπλισμένα με μπαλκόνι, ενώ το έδαφος του ξενοδοχείου είναι πολύ ζεστό και κλειστό. Σταθμός - 5 λεπτά, στην παραλία - 3 λεπτά. Και το κόστος ανά εβδομάδα για δύο μέσα σε 37 χιλιάδες. Θα σημειώσω, παρεμπιπτόντως, ότι προς την κατεύθυνση των μπάτσων, η διαμονή στην εποχή του θέρετρου έγινε πάντα σε εμάς φθηνότερα.
Χουάν-le-pen
Ο Juan-Les-Poz ήταν κάποτε ένα μικρό ψαροχώρι, αλλά με την πάροδο του χρόνου μετατράπηκε σε ένα δημοφιλές και αρκετά εκτεταμένο θέρετρο. Εδώ το καλοκαίρι υπάρχει μια θυελλώδης νυχτερινή ζωή, αλλά το χειμώνα είναι αρκετά ήρεμο. Η πιο σημαντική διαφορά από τη Νίκαια είναι μια αμμώδης παραλία. Αλλά η λωρίδα είναι αρκετά στενή, εξοπλισμένη με ξενοδοχεία και αρκετά ψηλά κτίρια. Δεν μπορώ να πω ότι το θέρετρο έκανε μια μεγάλη εντύπωση για μένα. Έχω ακόμα ένα καρφί ιδιωτικό και κομψό Cape Cap Ferra, έγχρωμο Wilfranche και ζεστό πορτοκαλί Menton. Αλλά ήθελα επίσης να εξερευνήσω αυτό το τμήμα της γαλάζιας ακτής. Στη φωτογραφία - θέα του παραθαλάσσιου Juan-le-Foam:
Παρά τη χειμερινή περίοδο, είναι ευχάριστο να μείνετε κοντά στη θάλασσα. Ακόμα, υπάρχει μια θάλασσα απίστευτης μαγείας. Ο αέρας αυτών των άκρων είναι θεραπευτικός. Μετά από όλα, ένας μεγάλος αριθμός πεύκων και πεύκων (από εδώ και το όνομα της πόλης) δίνει στην ακτή το άρωμα των βελόνων του. Ανάμειξη με θαλασσινό αεράκι Αυτό το κοκτέιλ οξυγόνου έχει συνταγογραφηθεί από καιρό σε άτομα με προβλήματα πνεύμονα. Ο καιρός μας ευχαριστούμε - ο ήλιος έλαμψε. Έτσι, οι μακροπρόθεσμοι περίπατοι κάτω από το θόρυβο της σερφάς μας έδωσε μια σημαντική ευχαρίστηση.
Δεδομένου ότι ο σταθμός αποδείχθηκε πολύ κοντά, τότε ταξίδεψαμε από εδώ στο Antibes, Κάννες, γρασίδι (αποκλειστικά μετά την αρωματοποιία), και επίσης πήγαμε σε ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο κοντά στη Νίκαια - Πολύγωνη Ριβιέρα. Και όχι τόσο πολλά ψώνια, πώς να κοιτάξετε τον ενδιαφέρον σχεδιασμό του εμπορικού κέντρου! Φαίνεται πολύ ασυνήθιστο!
