Ο Calyazin είναι ουσιαστικά μια πόλη φρούριο, η οποία αποτελεί μέρος του λεγόμενου "μεγάλου χρυσού δαχτυλιδιού της Ρωσίας". Η ιστορία του ξεκίνησε το 1775. Η πόλη χωρίζεται σε δύο μέρη - παλιό και νέο τεράστιο "καθρέφτη". Στα πιο δυστυχώς στις τριάντα του εικοστού αιώνα κατά την κατασκευή της δεξαμενής UGLICH, ο εμπορικός χώρος της πόλης και όλα τα πιο vintage τρίμηνα πλημμύρισαν.
Έτσι, αντί των κατεστραμμένων κτιρίων, έπρεπε να ανέβουν νέα κτίρια. Λοιπόν, το νερό το χωρίστηκε σε δύο περιοχές, οι οποίες συνδέονται μεταξύ τους με μια ενιαία γέφυρα, σκαρφαλωμένο μέσω του ποταμού Ζαμπιού και όχι στην ίδια την πόλη, αλλά πέρα από. Αλλά η κατασκευή της δεξαμενής και της πλημμύρας του τμήματος της πόλης του έδωσε το μεγαλύτερο ορόσημο - ο καμπαναριό του καθεδρικού ναού του Νικολάεφ, το μόνο πράγμα στους γενικούς πύργους του κτιρίου πάνω από το νερό.
Ωστόσο, εκτός από τον πλημμυρισμένο καθεδρικό ναό, πολλές περισσότερες εκκλησίες έχουν διατηρηθεί στην πόλη. Για παράδειγμα, η εκκλησία της Ανάληψης του Κυρίου, χτίστηκε το 1783. Αυτή η ασυνήθιστη πενταπιστήρα κατασκευής συνδυάζει στοιχεία ψευδο-αερίου και εκλεκτικής μορφών. Τα ερείπια της αναθ. ΜΑΚΑΡΙΑΣ ΚΑΛΥΛΙΝinsky αποθηκεύονται μέσα στην εκκλησία και ορισμένοι εξαιρετικοί κάτοικοι της πόλης είναι θάβονται κοντά στην εκκλησία.
Αλλά η εκκλησία της Ιερίας Εισαγωγής ανεγέρθηκε πολύ αργότερα - το 1882 για τα μέσα ενός πολύ φοβισμένου του Εμπορικού Ιβάν του Θεού Οβάν Okhlobystin. Φαίνεται πολύ και πολύ γραφικό - τοίχους, που απομονώνονται από κόκκινο τούβλο, δίνουν μια φωτεινή αντίθεση με τους χρυσούς σταυρούς, τις πράσινες σκηνές και τους γαλάζιους δασκάλους. Ένας εντελώς συνηθισμένος διώροφος καμπαναριό είναι δίπλα στην εκκλησία.
Αξίζει επίσης να εξετάσουμε το τοπικό μουσείο ιστορίας της πόλης του Kalyazin, το οποίο βρίσκεται σε ένα από τα μέρη της δομής, η οποία ανήκε στο παρελθόν στην πρώιμη εκκλησία των Θεοφανίων, χτισμένο το 1781. Εκτός από τα αντικείμενα των εφαρμοζόμενων τεχνών των ανθρώπων του δέκατου όγδοου δέκατου ένατου αιώνα, είναι επίσης δυνατόν να δούμε τη ζωγραφική και τα ερείπια της αρχιτεκτονικής του μοναστηριού Kaleyazinsky-Troitsky.
Στο Kalyazin, εξακολουθεί να υπάρχει ένα ορισμένο ποσό παλαιών κτιρίων και μεταξύ αυτών η πρώην αστική κυβέρνηση έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ήταν αρχικά χτισμένο στο τέλος του δέκατου ένατου αιώνα ως δημόσιο σπίτι. Αυτό το κτίριο διπλωμένο από κόκκινα τούβλα και ο πύργος παρατήρησης διατηρήθηκε καλά σε αυτό, ο οποίος είναι επίσης μερικής απασχόλησης και ένα calane πυρκαγιάς. Μόλις υπήρχε μια σχολή χειροτεχνίας εδώ, στη συνέχεια, η Gendarmeria και στη συνέχεια η στάση Zemskoye. Λοιπόν, τώρα σε αυτό το κτίριο υπάρχει ένα απλό δευτεροβάθμιο σχολείο.
Εάν ενδιαφέρεστε για τις αρχαίες εικόνες, τότε θα πρέπει να εξετάσετε το μουσείο-Manor του ιερού Bulystin, ο οποίος κυβερνάει υπηρεσία στον καθεδρικό ναό του Νικολάεφ. Το κτήμα χτίστηκε στα τριάντα του δέκατου ένατου αιώνα και τώρα έχει δίκιο στις όχθες της δεξαμενής. Στο εσωτερικό, όλα διατηρήθηκαν καθώς ήταν κατά τη διάρκεια της ζωής του Ivan Stepanovich Belystin, η οποία εκτός από το γεγονός ότι ήταν ο ηγούμενος της εκκλησίας ήταν επίσης ένας δημοσιογράφος και ένα άπληστο τοπικό πρόσωπο.
Δυστυχώς, κατά τη διάρκεια της πλημμύρας του Kalyazin, η Μονή Τρότσισκι ήταν πρόθυμη στο έδαφος της Ρωσίας, ανεγέρθηκε πίσω τον δέκατο πέμπτο αιώνα. Μέχρι σήμερα, μόνο ένα μικρό παρεκκλήσι, αφιερωμένο στον ιδρυτή της Μονής Μακαρίων Kalyazinsky, παρέμεινε από όλα τα πολυάριθμα κτίρια της. Και στην πόλη μπορείτε να δείτε το μνημείο της παρουσίας, από χάλκινο και εγκατεστημένο στα μέσα των πολιτών.
Και ακόμα, πρέπει σίγουρα να επισκεφθείτε το Παρατηρητήριο Αστρονομίας Ραδιοφωνίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών κοντά στην Kalyazin. Το παρατηρητήριο ιδρύθηκε το 2001 και τώρα η σύνθεσή της περιλαμβάνει το δεύτερο μεγαλύτερο ραδιοφωνικό τηλεσκόπιο με διάμετρο στην περιοχή των 64 μέτρων! Το παρατηρητήριο μπορεί να επισκεφθεί με προηγούμενη ρύθμιση.