Στην πραγματικότητα, η πόλη Vladimir είναι το πιο πραγματικό υπαίθριο μουσείο. Τα τρία κύρια αξιοθέατα είναι ο καθεδρικός ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου, ο καθεδρικός ναός του Dmitevesky και η χρυσή πύλη που περιλαμβάνονται στον κατάλογο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Και αυτό είναι βολικό - όλα σχεδόν τα σημαντικότερα αξιοθέατα του Βλαντιμίρ βρίσκονται πολύ συμπαγές, οπότε είναι αρκετά ρεαλιστικές να κοιτάξουν σε μια μέρα.
Με την παράδοση, οι επισκέπτες του Βλαντιμίρ αρχίζουν να επιθεωρούν τη Χρυσή Πύλη, τα οποία θεωρούνται επαγγελματική κάρτα της πόλης. Πριν από αυτούς, μπορείτε να περπατήσετε από το σταθμό με τα πόδια ή να οδηγήσετε πάνω στο trollelebus. Δεν θα τους χάσετε με κανέναν τρόπο, επειδή αυτή η υπέροχη δομή βυθίζεται αμέσως στα μάτια. Κατ 'αρχήν, η πόλη ανεξάρτητα χωρίς εκδρομή είναι αρκετά απλή, επειδή υπάρχουν ενδείξεις παντού με οδηγίες στα κύρια αξιοθέατα.
Η χρυσή πύλη χτίστηκε στον δωδέκατο αιώνα κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Andrei Bogolyubsky. Προορίζονταν όχι μόνο για την άμυνα, αλλά και για την επίσημη είσοδο στην πόλη. Σύμφωνα με τους θρύλους αρχικά, καλύφθηκαν με φύλλο χρυσού, από εδώ πραγματικά πήγαν το όνομά τους. Είναι απαραίτητο να πάτε μέσα στην πύλη, επειδή υπάρχει ένα πολύ ενδιαφέρον μουσείο που λέει για την ιστορία της πόλης.
Σε αυτούς τους μακροχρόνιους χρόνους, ένας αμυντικός άξονας ξεκίνησε και στις δύο κατευθύνσεις, από τις οποίες, δυστυχώς, μόνο μερικά θραύσματα παρέμειναν δυστυχώς. Το πιο αξιοσημείωτο από αυτούς είναι φυσικά ο πύργος του νερού, ο οποίος είναι επίσης υποχρεωτικός να επισκεφθεί. Μέσα στον πύργο είναι αρκετά πολύχρωμο, αλλά με κάποιο τρόπο ένα σπιτικό φιλόξενο μουσείο, το οποίο είναι πλήρως αφιερωμένο στη ζωή του προ-επαναστατικού Βλαντιμίρ. Λοιπόν, αν δεν είστε τεμπέλης και ανεβείτε στην πλατφόρμα προβολής, εγγυάται την καλύτερη θέα της πόλης και τα περίχωρά της.
Από τη χρυσή πύλη και σχεδόν μέσα από ολόκληρη την επικράτεια της παλιάς πόλης του Βλαντιμίρ, πραγματοποιείται μια μεγάλη οδός Μόσχα, η οποία θεωρείται μια πραγματική υπερηφάνεια του Βλαντιμίρ. Όλοι οι επισκέπτες της πόλης περιμένουν ένα ζεστό καφενείο με εστιατόρια, μοντέρνα καταστήματα και καταστήματα αντίκες. Στο ίδιο δρόμο μπορείτε να δείτε τις vintage γραμμές συναλλαγών μαζί με τις πύλες της γυναίκας, μέσα στα οποία μπορείτε να σας αρέσει πριν από εκατοντάδες χρόνια για να αγοράσετε δώρα και αναμνηστικά.
Μετακίνηση περαιτέρω κατά μήκος αυτού του δρόμου, θα έρθετε μόνο στην πλατεία του καθεδρικού ναού, το οποίο είναι το ιστορικό κέντρο του Βλαντιμίρ. Είναι εδώ ότι δύο μνημεία της UNESCO σε έναν κατάλογο προστατευόμενων εγκαταστάσεων - παραδοχής και καθεδρικών πολιτών Dmitrievsky, που χτίστηκαν επίσης στον δωδέκατο αιώνα. Θεωρούνται η κύρια ιστορική και αρχιτεκτονική ιδιοκτησία της πόλης - αυτή είναι η λεγόμενη Λευκή πόλη Μονομάκη.
Είναι απλώς αδύνατο να εξετάσουμε τον καθεδρικό ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου - επειδή αυτό είναι το εθνικό μας ιερό. Η κατασκευή του ναού εκείνη την εποχή δόθηκε η πλησιέστερη προσοχή και ακόμη και οι πιο εξειδικευμένοι δάσκαλοι κλήθηκαν όχι μόνο από τη Ρωσία, αλλά και από απομακρυσμένες ξένες χώρες. Και δεν υπάρχει τίποτα που δεν εκπλήσσει σε αυτό, επειδή ο ναός χτίστηκε αρχικά για την αποθήκευση ενός τόσο σημαντικού ιερού όπως οι εικόνες της μητέρας του Βλαντιμίρ του Θεού, ο αμέτρητος αριθμός φορές υπερασπίστηκε τα εδάφη μας από τον εχθρό. Τώρα είναι στην αποθήκευση στη Μόσχα και στον καθεδρικό ναό της Θεοτόκου, οι τοιχογραφίες του Andrei Rublev και ο τάφος των μεγάλων ρωσικών πρίγκιπες παρέμειναν.
Μεταξύ της Κοίμησης και του Καθεδρικού Ντμιτφύκσκι στο Βλαντιμίρ, υπάρχει μια άλλη πολύ σημαντική έλξη - το συγκρότημα των μουσείων "Chambers" (το πρώην κτίριο των σημερινών θέσεων). Το αρχιτεκτονικό στυλ του κτιρίου είναι ο ρωσικός κλασικισμός και ο συγγραφέας του έργου είναι ο διάσημος αρχιτέκτονας Karl κενό. Στον πρώτο όροφο υπάρχει ένα παιδικό μουσείο κέντρο και στη δεύτερη μπορείτε να δείτε τον καμβά των μεγαλύτερων ρωσικών καλλιτεχνών - Tropinin, Shishkin, Serov, Rockotov, Levitsky, Vasnetsova, Savrasov, Konchalovsky, Korovina και πολλούς άλλους. Εδώ είναι τα μοναδικά vintage εικονίδια, το μαργαριτάρι μεταξύ των οποίων είναι το έργο του Andrei Rublev "Η Lady Vladimirskaya".
Ο καθεδρικός ναός Dmitrievsky χτίστηκε στο τέλος του δωδέκατου αιώνα κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Visevolod μια μεγάλη φωλιά. Είναι επίσης ένα μαργαριτάρι της ρωσικής αρχιτεκτονικής. Σε μέγεθος, ο ναός δεν είναι πολύ μεγάλος, αφού χτίστηκε ως εκκλησία στο σπίτι για τους μεγάλους πρίγκιπες Vladimir. Το χαρακτηριστικό του χαρακτηριστικό είναι το μοναδικό νήμα λευκής αλυσίδας, το οποίο απεικονίζει υπέροχα ζώα, κακά φυτά, διάφορα σύμβολα και εικόνες των αγίων.
Κυριολεκτικά κοντά στον πύργο του νερού υπάρχουν υπέροχες πατριαρχικές κήποι. Αυτό το μέρος σαν να δημιουργήθηκε από τη φύση τους για περιπάτους και για ανάπαυση. Η ιστορία τους ξεκίνησε τον δέκατο έκτο αιώνα, είναι διατεταγμένα με τέτοιο τρόπο ώστε από την υψηλή ακτή, το ΚΛΥΖΑ φαίνεται να κατεβαίνει ομαλά με βεράντες στον ίδιο τον ποταμό. Τρία εκτάρια που καταλαμβάνουν οι κήποι φυτεύονται με οπωροφόρα δέντρα, θάμνους, παρτέρια και ψιλοκομμένα με φαρμακευτικά φυτά.