Η πόλη που ονομάζεται Zaraysk εμφανίστηκε πολύ καιρό πριν. Για πρώτη φορά αναφέρθηκε στα Annals πίσω το 1146, δηλαδή, κατ 'αρχήν, ακόμη και ένα χρόνο νωρίτερα από τη Μόσχα. Τότε δεν μπορούσε να ακούσει τίποτα για πολύ καιρό γι 'αυτόν, έκαψε προφανώς κάποιους νομάδες. Και μόνο το 1225 αποκαταστάθηκε κατά πάσα πιθανότητα, επειδή υπήρχε μια θαυματουργή εικόνα του Αγίου Νικολάου.
Αφού χτίστηκε εδώ το Κρεμλίνο, η πόλη έγινε ουσιαστικά αμυντικά φρούριο στο μονοπάτι των νομοθεσιών και των τατάρων. Κατά τη διάρκεια της αόριστης ώρας, οι πόλοι ήρθαν εδώ. Αλλά μόνο τον δέκατο έβδομο αιώνα η πόλη απέκτησε το σημερινό του όνομα - Zaraysk.
Φυσικά, το πρώτο πράγμα στο Zarask πρέπει να επιθεωρήσει το διάσημο Κρεμλίνο του. Δεδομένου ότι οι τατάροι άρχισαν να τρέχουν συνεχώς στη Ρωσία, άρχισαν να χτιστούν τα αμυντικά φρούρια που χτίζονται στις πόλεις παντού και πιο συχνά ήταν το Κρεμλίνο. Και πρέπει να πω ότι τα χτίστηκαν αρκετά καλά, έτσι σηκώθηκαν με ένα αδιαμφισβήτητο εμπόδιο για την πορεία των εχθρών, αλλά μερικές φυσικά δεν υπομείνουν την επίθεση και καταστράφηκαν. Έτσι, το Κρεμλίνο Zarayski είναι απλώς μια καλά διατηρημένη κατασκευή στην περιοχή της Μόσχας. Υπάρχουν πολλά κτίρια στην επικράτειά του, αλλά ο καθεδρικός ναός Nikolsky και ο καθεδρικός ναός του Ιωάννη των προζημιών είναι ιδιαίτερα διακριτικοί.
Στη συνέχεια, πρέπει σίγουρα να εξετάσουμε το ιστορικό και αρχιτεκτονικό μουσείο-αποθεματικό. Όλη η έκθεσή του τοποθετείται στο κτίριο της εκκλησίας της Τριάδας. Το μουσείο ουσιαστικά χωρίζεται σε δύο αίθουσες - στο πρώτο άλλο υλικό στην ιστορία της περιοχής, υπάρχουν επίσης εικόνες από διάσημους ρώσους καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένης της ilea repin, έπιπλα από το δέκατο έβδομο έως τον δέκατο ένατο αιώνα, το χάλκινο, την Κίνα, το γυαλί και έτσι επί. Βασικά, αυτά τα στοιχεία συλλέχθηκαν στα ευγενή ακίνητα αμέσως μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου. Λοιπόν, η δεύτερη αίθουσα του ίδιου του μουσείου είναι εντελώς αφιερωμένη στη φύση της άκρης.
Στο Zaraisk, υπάρχει ένα μουσείο του διάσημου σοβιετικού γλύπτη - Anna Golubankina - ο φοιτητής της διάσημης Ρόδου, ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε σε αυτή την πόλη. Αυτό το σπίτι βρίσκεται τώρα σε μια πολύ ήσυχη οδό Zagajskaya. Στην πλαγιά των χρόνων επέστρεψε εδώ και έζησε μέχρι το θάνατό του. Στο μουσείο μπορείτε να δείτε πολλά από τα γνωστά έργα του, μειωμένα αντίγραφα γλυπτών, φωτογραφιών, προσωπικών αντικειμένων και εγγράφων.
Στο Zaraisk, υπάρχει επίσης ένα σπίτι-μουσείο του μεγάλου ρωσικού συγγραφέα Fyodor Dostoevsky, ο οποίος διεξήγαγε την παιδική του ηλικία σε αυτό. Το γεγονός είναι ότι όταν ήταν ακόμα πολύ μικρό, υπήρχε μια τρομερή καταστροφική δύναμη της φωτιάς στο κτήμα. Η οικογένεια Dostoevsky δεν ήταν πλούσια και δεν μπορούσε να αποκαταστήσει πλήρως το σπίτι Barsky. Μόνο το outhouse κατάφερε να σώσει και τώρα το μουσείο βρίσκεται τώρα σε αυτό. Μετά το θάνατο του πατέρα του, ο νεότερος γιος του Andrei έζησε σε αυτόν, ο ίδιος ο Fedor Mikhailovich ο ίδιος περιοδικά ήρθε εδώ για να περάσει τους συγγενείς του.
Το 1608, τον Μάρτιο, πραγματοποιήθηκε μια αιματηρή μάχη με τις πολωνικές-λιθουανικές επεμβάσεις κοντά στο Zaraysk, κατά τη διάρκεια των οποίων πέθανε τριακόσιας ρωσικοί πολεμιστές. Ήταν θαμμένοι σε έναν κοινό τάφο και στη συνέχεια χτίστηκαν κοντά στην ορθόδοξη προσαρμοσμένη εκκλησία του Ευαγγελισμού. Ένας πέτρινος ναός με έναν πύργο τριών επιπέδων ανερχόταν λίγο αργότερα στη θέση της. Ευτυχώς, πέρασε τη θλιβερή τύχη πολλών ρωσικών εκκλησιών - δεν έκλεισε ποτέ, παρέμεινε ενεργώντας όλη την ώρα.
Από την αρχιτεκτονική της πόλης του δέκατου ένατου αιώνα το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι το κτίριο του Zemstvo. Το γεγονός είναι ότι σε μεγάλο χρονικό διάστημα όλα τα θεσμικά όργανα έχουν διασκορπιστεί σχεδόν σε όλη την πόλη, η οποία ήταν φυσικά άβολα. Ως εκ τούτου, αποφασίστηκε η κατασκευή της διοίκησης Zemstvo. Αρχικά, έτρεξαν για την εξοικονόμηση, αλλά στη συνέχεια συνέχισαν να είναι πεπεισμένοι ότι το κτίριο θα πρέπει να είναι πέτρινο και καλό, έτσι ώστε να μην το κρατήσει συνεχώς και να τον ξαναχίσει.