Η γνωριμία μας με την Ασία ξεκίνησε με το Βιετνάμ, για να είναι πιο ακριβής - από μια μικρή επαρχιακή πόλη Vungtau. Ταξίδευαμε μέσω της πόλης Ho Chi Minh: αεροπλάνο εκεί, και από το Χο Τσι Μινχρού στο Wungtau - με ταξί. Η πρώτη εντύπωση: πολύ μικρό, βρώμικο, αλλά ταυτόχρονα μια πολύ πολύχρωμη πόλη.
Δεν είμαι ένας μεγάλος εραστής της παραλίας, έτσι δαπανήσαμε όχι πολύ χρόνο στη θάλασσα. Βασικά πήγαμε στην παραλία νωρίς το πρωί, παρακολούθησαν, καθώς οι τοπικοί κάτοικοι αλιεύουν γαρίδες και ψάρια για τον εαυτό τους και προς πώληση. Με την ευκαιρία, οι ντόπιοι λούζονται σε ρούχα. Για εμάς ήταν άγρια. Γενικά, η θάλασσα είναι πολύ ζεστή και αρκετά καθαρή, όπως η ίδια η παραλία.
Δεν υπήρχαν προβλήματα με τα γεύματα στο Vungtau: σε κάθε γωνία όλα τα είδη καταστημάτων, καφετέριες. Η κουζίνα είναι κατά κύριο λόγο ασιατική, αλλά αν θέλετε, μπορείτε εύκολα να βρείτε τόσο την ευρωπαϊκή κουζίνα. Παρά την ανανέωση, δεν είχαμε εντερικές λοιμώξεις και δηλητηρίαση.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, δεν είχαμε το στόχο να επιθεωρήσουμε όλα τα αξιοθέατα και να επισκεφτούμε τον μέγιστο αριθμό θέσεων. Πέρα από τα όρια του Vungtau δεν φύγαμε, περπάτησε γύρω από τα τοπικά πάρκα, επισκέφθηκε το αγρόκτημα κροκοδείλων, σε διάφορους ναούς, στις αγορές. Προσπάθησαν να πιάσουν την ατμόσφαιρα αυτού του τόπου και να εμποτιστούν στον τοπικό πολιτισμό.
Η στάση των τοπικών κατοίκων είναι αρκετά φιλική. Οντερδικοί "Madame", όπως όλοι μας κλήθηκαν, προκαλούν τοπική ευλάβεια και αυξημένο ενδιαφέρον. Είναι αλήθεια, όπως παντού, μια επιθυμία είναι χειρότερη στους τουρίστες. Δυστυχώς, συγκρούστηκε με μια εξαπάτηση: είμαστε "φουσκωμένοι" όταν αγοράζουμε μαργαριτάρια. Παρ 'όλα αυτά, τα ψώνια στο Wungtau μπορούν να ονομαστούν το ένα. Στη Ρωσία, οι τιμές αυτές για τα ρούχα δεν βρέθηκαν ακόμη και προς πώληση.
Η κίνηση γύρω από την πόλη είναι ο ευκολότερος τρόπος ή με ταξί. Οι δημόσιες μεταφορές ως τέτοιες δεν είναι. Οι ντόπιοι κυνηγούν σε μοβ ή ποδήλατα.
Το κύριο μειονέκτημα του Wangtau μπορεί να ονομαστεί μια αναταραχή που βασιλεύει στους δρόμους. Οι ενήλικες και τα παιδιά κάθεται στη Γη, τρώνε επίσης βρώμικα χέρια, πάρτε τα σκουπίδια δίπλα τους. Παιδιά που παίζουν με τους αρουραίους που κάθεται στο πεζοδρόμιο - το θέαμα δεν είναι για το λιποθυμία της καρδιάς. Ίσως στις μεγαλύτερες πόλεις του Βιετνάμ, δίνεται προσοχή στην καθαριότητα, αλλά η επαρχία δεν είναι διάσημη γι 'αυτό, δυστυχώς.
Η συνολική εντύπωση του Vungtau παρέμεινε καλή. Έχουμε μια ηρεμία, μετρούμενη ανάπαυση, κοντά στις καθημερινές του μέσου ασιατικού.
