Έχοντας συγκεντρωθεί για να πραγματοποιήσει ένα ταξίδι τριών εβδομάδων από τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, επέλεξα το αρχικό στάδιο για να ζήσω για δύο ή τρεις ημέρες στην πρωτεύουσα της Ταϊλάνδης - Μπανγκόκ. Ως εκ τούτου, έχοντας γρήγορα όμορφα στο διαδίκτυο φόρουμ επαγγελματικών ταξιδιωτών, βρήκα πληροφορίες ότι έχουν τη δική τους μέκκα σε αυτή την πόλη, ή μάλλον, το στρατόπεδο τους. Είναι ο δρόμος Kaosan, ο οποίος βρίσκεται φτηνές ξενώνες, μπαρ και καταστήματα.
Αποδείχθηκε ότι έφτασε για μένα μόνο ακριβώς. Δεν υπάρχει άμεση διαδρομή από το αεροδρόμιο Suvarnabhumi, είναι απαραίτητο να πάρετε με μεταφορές είτε με ταξί. Δεδομένου ότι ένα ταξί είναι ένα κόστος, προτίμησα να προσπαθήσω να πάρω με λεωφορείο. Κάπου στους ανοιχτούς χώρους, διάβασα αυτό από το αεροδρόμιο, είναι απαραίτητο να φτάσετε στο Shattl Bas (δωρεάν λεωφορείο) στον σταθμό λεωφορείων και από εκεί για να αφήσετε τον αριθμό του λεωφορείου 556. Αλλά το 556ο, αποδείχθηκε, δεν περπατάει πλέον!
Ακατάλληλο στους σταθμούς του σταθμού, έμαθα ότι πριν από την Kaosan πρέπει να πάρετε δύο λεωφορεία - πρώτα Νο. 555, τότε κάντε μια μεταμόσχευση σε №171.
Υπήρξε μια άλλη επιλογή να επιστρέψουμε στο αεροδρόμιο και στο σταθμό MRT του μετρό (υπόγεια μετρό) για να φτάσετε στο σπίτι της Thaya Thai Stop και στη συνέχεια να πάρετε ένα από τα ακόλουθα λεωφορεία: №2, №79 ή №60, №79 ή απορρέει 511. Δεν το έκανα αυτό και κάθισε το 555ο.
Ο δρόμος πήρε περίπου σαράντα λεπτά και κοστίζει 34 μπατ. Πρέπει να σταματήσω τον Πνεύεν, όπου προσγειώθηκα και άρχισα να περιμένω το 171ο. Χρειάστηκε περίπου μισή ώρα. Υπήρχαν πολλοί άνθρωποι στη στάση του λεωφορείου, αλλά ήμουν τυχερός και έφυγα. Ο δρόμος πήρε επίσης για σαράντα λεπτά στην κυκλοφοριακή συμφόρηση της Μπανγκόκ και με κοστίζει 16 μπατ.
Εδώ, τέλος, και ο Kaosan! Βρίσκεται κοντά στο μνημείο της νίκης - δεκαπέντε λεπτά με τα πόδια.
Κανονικός αστικός δρόμος, πολλή μεταφορά και μικρό χώρο. Το πρώτο ξενοδοχείο δεν ήταν ευχαριστημένο - 1500 μπατ ανά δωμάτιο. Κύλιση στο δρόμο Rambutri, πήρα σε κάποιο σκοτεινό Ardor, όπου ανακάλυψα τον ξενώνα Marco Polo.
Αυτό είναι το πώς φαίνεται μέσα:
Προσφέρθηκα στην επιλογή δύο δωματίων: για 400 μπατ και για 500. Η πρώτη αποδείχθηκε ότι ήταν ένας εντελώς άθλια πύργος, στην οποία δεν υπήρχε καν κουβάς σκουπιδιών. Το 500 δωμάτιο είναι εξοπλισμένο με κλιματισμό, έναν ανεμιστήρα, ένα ευρύ κρεβάτι, ένα ντους ... Τι χρειάζεται! Αποθήκευση των πραγμάτων στο ασφαλές στη ρεσεψιόν κοστίζει 20 μπατ ανά ημέρα. Το Διαδίκτυο κοστίζει 50 μπατ ανά ώρα.
Περπατώντας το βράδυ κατά μήκος της οδού Kaosan, ανακάλυψα ότι είναι αρκετά εύθραυστο στο δρόμο της νυχτερινής οδού στο Pattaya, το οποίο είχε την ευκαιρία να επισκεφθεί την προηγούμενη άφιξη στο Tai.
Εδώ είναι:
Μεγάλη μουσική, θόρυβος-gam, δίσκοι με φαγητό, που προετοιμάζεται μαζί σας - όλα είναι εκεί, αλλά υπάρχει μια διαφορά ... γενικά, μπορείτε να περπατήσετε με τα παιδιά)) Όλα είναι λίγο πιο πολιτιστικά από το Pattaya.
Σχετικά με το θόρυβο που δεν ανέφερα μάταια - δεν έδωσε στον ύπνο μέχρι το πρωί. Μια άλλη μέρα που ανακάλυψα μια σειρά από ντίσκο. Και όμως ... στην ώρα για ύπνο υπήρχαν μερικά μικρά κόκκινα έντομα. Είχα μια υπνόσακο μαζί μου, ξεκουράστηκε σε αυτό. Μια βόλτα από άλλους ξενώνες δεν έφερε αποτελέσματα - περισσότερα ή λιγότερο φτηνά δωμάτια ήταν απασχολημένα παντού.
Μαζί με το Marco Polo, υπήρχε ένα αρκετά αξιοπρεπές και φτηνό καφενείο - αν φύγετε από τον ξενώνα, στρίψτε δεξιά, βγείτε έξω στο δρόμο και δείτε το δεξί της χέρι.
Αυτό είναι που διέταξα εκεί)
Εδώ είναι μια σύντομη και όλα που ήθελα να μιλήσω για τον Kaosan - δρόμο, όπου υπάρχουν backpackers από όλο τον κόσμο.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ. Ένα άλλο: Αν παρακολουθήσατε την παραλία "Beach", τότε ο ήρωας, ο οποίος έπαιζε το Dihacprio, έζησε στο Kaosan))