Πιθανώς, ο καθένας μας παρακολούθησε ένα κινούμενο σχέδιο για τη Μαδαγασκάρη στην παιδική ηλικία, όπου, εκτός από τους κύριους χαρακτήρες, χνουδωτά λεμούρια με τα μάτια, όπως τα χάντρες, με τεράστια μακρά πόδια και ταχύτητα σαν πάνθηρα, ευελιξία όπως μια γάτα που εισήλθε στο παιχνίδι. Κοίταξα και ονειρευτήκαμε τουλάχιστον το μάτι για να δει αυτή την υπέροχη Μαδαγασκάρη. Ομολογώ, ονειρευόμουν γι 'αυτό, ακόμα περισσότερο από το να επισκεφτούμε το φεστιβάλ Kansky. Αλλά, και το άλλο όνειρο έγινε πραγματικότητα.
Για μια εβδομάδα, καταφέραμε να επισκεφτούμε το Nusi-Be Island, για να δείτε την πρωτεύουσα της Μαδαγασκάρης - Antananarivo, για να δούμε τον Ντιέγκο Σουάρζ και να επισκεφθείτε το Εθνικό Πάρκο Ankarana. Ενδιαφέρων? Τότε σας προσκαλέσω να ονειρευτώ την παιδική μου ηλικία!
Μαδαγασκάρη. Παραμύθι ή σοβαρή πραγματικότητα; Εξοικείωση με το νησί Nusi-Be
Μετά την επανεξέταση της γελοιογραφίας μία φορά, ερωτεύτηκα με αυτά τα αφράτα. Και όταν έπρεπε να πάω στην Antananariva στην εργασία, συμφώνησα χωρίς να σκέφτομαι, γιατί είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ άλλες πόλεις της Μαδαγασκάρης. Στο κεφάλι ζωγράφισε άμεσα ένα όμορφο νησί και τη θάλασσα των αξιοθέατων, ντόπιοι, πολυτελείς παραλίες και τόνους φρούτων στις αγορές. Στην πραγματικότητα, όλα είναι πολύ πιο σκληρά: τα σύνορα ζητιάνο με πολυτέλεια, και είναι τόσο εντυπωσιακό ότι γίνεται τρομακτικό. Ναι, παρά την κατάσταση αυτή, απολύτως ολόκληρο τον τοπικό πληθυσμό, με το οποίο έπρεπε να αντιμετωπίσουν το καλοπροαίρετο! Και δεν πιστεύουν ότι ζουν δίπλα στο πρόσωπο. Και εγώ, λυπάμαι, μετά από αυτό το ταξίδι κοίταξε το περιβάλλον μου και συνειδητοποίησε ότι όλα αξίζουν να επισκεφθούν τη Μαδαγασκάρη και όχι ένα παραμύθι με τους Lemuras που φοριέται γύρω από τα δέντρα και να περπατούν καταλογιστικά γύρω από το χωριό
Και τουλάχιστον να περάσουν τη νύχτα και να βυθιστούν στη ζωή του τοπικού πληθυσμού με το κεφάλι σου, τότε η ζωή τους φαίνεται να είναι παράδεισος!
Στο Antananarivo, πετάξαμε την Παρασκευή το βράδυ, οι συνομιλίες διορίστηκαν μόνο την Τρίτη, επομένως η ομάδα μας είχε χρόνο να χαλαρώσει και να προετοιμαστεί για μια επαγγελματική συνάντηση. Αυτό αποφασίσαμε να κάνουμε τη Δευτέρα και ως εκ τούτου να εγκατασταθούν στο ξενοδοχείο, έχοντας το Dot, κοιτάζοντας την πρωτεύουσα της Μαδαγασκάρης σε μια εκδρομή στα αξιοθέατα, αποφασίσαμε να δούμε. Nusi-be. Περιγράφεται ως κάτι πανέμορφο και εκπληκτικό, με εξαιρετικές υποδομές, κομψές παραλίες, μια ελαφρότητα ενός ξενοδοχείου και μια ακριβή ζωή. Γιατί να μην κοιτάξετε αν υπάρχει χρόνος και χρηματοδότηση;!
Είναι δυνατό να φτάσουμε στο Nusi, με διάφορους τρόπους, αλλά επιλέξαμε την πτήση αεροπορικών εταιρειών από την πρωτεύουσα, ακριβό, αλλά εξοικονόμηση χρόνου.
Το κόστος του εισιτηρίου κυκλοφόρησε 160 ευρώ και στις δύο κατευθύνσεις. Το ξενοδοχείο μας ενημέρωσε στον συνάδελφό μας από το Antananarivo, μας συνέλαβε επίσης τη διαδρομή για να δούμε και πολύ καλύτερα να μην πάει. Εγκαταστήσαμε στο "Manga Be"
Ένα καλό δωμάτιο, άνετο και αρκετά καθαρό, αριθμοί στο 4_h δεν ήταν, επομένως έπρεπε να αφαιρέσω 2 για δύο. Από την ταλαιπωρία - στο δωμάτιο δεν υπάρχουν ξεχωριστά κρεβάτια, αλλά ένα διπλό κρεβάτι. Το κόστος ζωής έχει δημοσιευθεί σε 35 ευρώ για 2 ημέρες με πρωινό. Το πλεονέκτημα ήταν αρκετές μηχανές καφέ στον 1ο όροφο και τη δυνατότητα να κάνουν καφέ, εκμεταλλευόμαστε την προσφορά και κατασκευάστηκαν στον δρόμο.
Πήραν τα ποδήλατα ενοικίασης, οδήγησαν στο νησί (με κόστος 7 ευρώ).
Και ήταν nosi-be ήμουν σιωπηλός από μια τόσο απότομη οριοθέτηση του πλούτου και της φτώχειας. Η ακτή, όπου βρίσκονται τα ξενοδοχεία, το κέντρο - πανέμορφες, αμμώδεις όμορφες καλά διατηρημένες παραλίες με διάφορες προσφορές (καφετέριες, μπαρ, νερό τουρισμού - κατάδυση)
Και μια τέτοια αθλιότητα στην κορυφή του νησιού, αλλά η ειδοποίηση, η τοπική (όχι όλα, η αλήθεια) είναι καθαρά ντυμένοι και γέλασαν στα κρεβάτια.
Και αραιώστε αυτή τη θλίψη της χλωρίδας και της πανίδας: Lemurties και σαύρες διαφορετικών ποικιλιών.
Πράσινη σαύρα, παρεμπιπτόντως, κατάφερε να τραβήξει μια φωτογραφία στο ξενοδοχείο μας)
Καταφέραμε να επισκεφτούμε την τοπική αγορά, ήθελα πραγματικά εξωτικά φρούτα. Λέγοντας ένα πράγμα, και βλέποντας την πραγματική εικόνα, ξέχασα γιατί ήρθαν. Αλλά οι δύο εικόνες παρέμειναν ακόμα.
Κοιτάξτε προσεκτικά: την αγορά, το τραπέζι και το παιδί είναι ειρηνικά κάτω από το τραπέζι. Οι γυναίκες παίρνουν μαζί τους στο εμπόριο, επειδή δεν φύγετε. Ευθεία όπως στο Κίεβο. Μόνο η διαφορά είναι ότι οι κατσαρίδες δεν σέρνουν τα παιδιά μας!
Για τοπικό - Αυτός είναι ο κανόνας, και για εμάς είναι σοκ!
Στη συνέχεια, είδαμε έναν έμπορο με χιλιάδες μπουκάλια, στα οποία υπήρχε ένα μείγμα λαχανικών για να παρεμβαίνει στο ρύζι (έχουν παραδοσιακά πιάτα και κατά κανόνα, αυτές οι σάλτσες είναι αιχμηρές)
Δεν είχαμε κινδύνους και αγοράσαμε μετά την παρακολούθηση της σιωπηλής σκηνής με το παιδί, πήγε στο ξενοδοχείο.
Με τον τρόπο που είδαν ένα τεράστιο καφέ παπαγάλο, να σπάσει το καβούρι.
Ναι, για καβούρια, πιάστε μια φωτογραφία!
Ρωτήστε γιατί είναι σε έναν τόνο βρωμιάς; Αυτή η μέθοδος ήρθε με τους κατοίκους της περιοχής. Ενώ στη λάσπη, τα καβούρια παραμένουν φρέσκα. Όταν ζυγίζετε καβούρια, λίγο κατώτερη τιμή λόγω βάρους.
Μάζα συναισθημάτων, δείπνο, δείτε φωτογραφίες και ύπνο.
Πρέπει να πω ότι ο καιρός ευχαριστημένος και οι δύο μέρες. Κατάφερα ακόμη και να αγοράσω (η θερμοκρασία του νερού ήταν περίπου 21 μοίρες) και λάβει ηλιόλουστα λουτρά στην παραλία (25 μοίρες θερμότητας).
Η διαδρομή σχεδιάστηκε μεγάλη, υπήρχε ένας χρόνος για το χρόνο και η λήψη ηλιόλουστων λουτρών δεν υπήρχε χρόνος.
Και πάλι, αναχώρηση και νέες πόλεις στη διαδρομή.
Antsirana και Ankarana. Diego_saires.
Εάν έχετε ένα δίλημμα: μπορείτε να κρεμάσετε στην παραλία ή να μεταφέρετε στο Εθνικό Πάρκο και το Reserve, σας συμβουλεύω να σύρετε. Ένα εξαιρετικό αποθεματικό ομορφιάς, μια τέτοια χλωρίδα και πανίδα που δεν θα δείτε πουθενά.
Στο Antsijnan καταφέραμε να επισκεφτούμε το παλαιότερο εθνικό πάρκο στη Μαδαγασκάρη. Είδαν κάτι στην ομοιότητα των σταλακτίνων, των φυσικών οντοτήτων. Η είσοδος στο πάρκο δεν είναι φτηνή ευχαρίστηση, αλλά αξίζει τον κόπο (η τιμή είναι 68 ευρώ).
- Ενδιαφέρουσες πολύχρωμες πεταλούδες στα δέντρα, δεν θα συναντήσουμε τόσο ακριβώς!
Τροφοδοσία σε ένα καφενείο, πήγαμε στο Εθνικό Πάρκο Ankarana.
Ήταν δυνατό να δείτε διαφορετικούς τύπους Lemurhikov, σπάνια χλωρίδα και πανίδα, και ένα τεράστιο κροκόδειλο.
Και το πάρκο Ankarana ήταν έκπληκτος από τα τεράστια φαράγγια και τα δάση, και δυστυχώς δεν υπάρχουν φωτογραφίες, αλλά χτύπησαν τις σπηλιές, το σοκ ήταν νυχτερίδες. Υπάρχει ακόμη και μια διαδρομή με τη μελέτη των πτητικών ζευγών, καλά, λυπάμαι, φοβάμαι ότι τους φοβάμαι, επομένως αυτή η εκδρομή έχει τελειώσει για μένα, χωρίς να έχει χρόνο να ξεκινήσω!
Αν και όλοι οι υπόλοιποι τους συναδέλφους μου πήγαν και επέστρεψαν εμπνευσμένα)
Μετά την επίσκεψη στο Εθνικό Πάρκο, πήγαμε στο ξενοδοχείο, ένα πολύ μη τυποποιημένο, αρίθμηση 8 μπανγκαλόου με ψυγείο και έναν ανεμιστήρα, το οποίο χαμηλώνει τόσο χαμηλά που έπρεπε να κάμψω είτε να το χτυπήσω. Το ξενοδοχείο "Ankarana Lodge" σταματά όχι μόνο ομάδες τουριστών κατά μήκος της διαδρομής, καλά, ανεξάρτητους ταξιδιώτες. Το ξενοδοχείο βρίσκεται ακριβώς στο πάρκο και το πλεονέκτημά του είναι παπαγάλοι και λεμόνια που έρχονται σε σας στη βεράντα. Στιγμιότυπα που έκανα μόνο από τη βεράντα. Όσον αφορά τα τρόφιμα, προσφέρονται κυρίως από την τοπική κουζίνα. Αρκετά νόστιμο, αλλά αρκετά ακριβό. Και αν δεν σας αρέσει πολύ απίστευτα, προειδοποιείς αμέσως το προσωπικό. Έτσι, το δείπνο στο 4_x κοστίζει US 69 ευρώ, υπήρχαν συμβουλές. Για συμβουλές, έπρεπε να αλλάξω χρήματα για μικρά.
Τη Δευτέρα, το βράδυ σχεδιάσαμε να είμαστε ήδη στην πρωτεύουσα και ως εκ τούτου αποφασίσαμε να περπατήσουμε στο Diego Suarez. Είχαμε ένα αυτοκίνητο στην πανοπλία, αλλά με τον τρόπο που συναντήσαμε πολλά οικονομικά οχήματα και ιδιωτικό μίνι λεωφορείο στη γέφυρα.
Ο Ντιέγκο Σουάρζ χτύπησε την ομορφιά του αναχώματος
Η αγορά του Diego Suarez ήταν παρόμοια με την αγορά στο νησί Nusi-Be
Πολύ ακριβό και τρομερά δυσάρεστο ταξί για εμάς, που πραγματικά βρίσκονται στο κέρατο της πόλης.
Το ταξίδι μας προσέγγισε το τέλος, πραγματικά ήθελα να επισκεφτώ το μετακομισμένο εθνικό πάρκο, αλλά δεν λειτούργησε εγκαίρως.
Antananarivo
Επιστρέφει στο ξενοδοχείο μόλις αργά το βράδυ, και αντί να προετοιμαστεί για μια επαγγελματική συνάντηση, κάθισε κάτω από ένα φλιτζάνι καφέ για να συζητήσει τις εντυπώσεις του ημερήσιου ταξιδιού. Και ο καθένας μας είναι εντελώς διαφορετικός και τόσο διφορούμενος.
Αποφάσισε να επιστρέψει σε αυτό το ζήτημα αργότερα, τις πληροφορίες για την πέψη.
Στο Antananarivo, είχαμε 3 ημέρες. Εργαζόμενες συναντήσεις, έργα, όχι αρκετό καιρό και έχουμε ήδη περιμένει την ημέρα της αναχώρησης, να κάνετε μια βόλτα στην πόλη και πάλι, καθίστε στο ήδη αγαπημένο καφενείο.
Και αυτή η μέρα ήρθε. Η πόλη σε μια μέρα συνάντηση και κατά τη διάρκεια μιας νύχτας επισκέπτεται πολύ διαφορετικό, αλλά ένα πολύχρωμο και φωτεινό. Ο τοπικός πληθυσμός ανταποκρίνεται, στο καφενείο και τα εστιατόρια είναι πολύ νόστιμα. Αλλά λείπει τόσο χνουδωτά λεμούρια!
Παλάτια, πάρκα, λόφους - θα επιστρέψω εδώ. Πολύ εντυπωσιασμένοι τοιχογραφίες και αρχαία σχέδια στα παλάτια.
Zuma αγορά
Τόνισα αυτό το "έλξη" ξεχωριστά, επειδή δεν είναι μόνο ένα θορυβώδες παζάρι, αλλά μια τεράστια υπαίθρια αγορά και το παλαιότερο στον κόσμο. Χιλιάδες έμποροι με σπάνια προϊόντα έρχονται εδώ και αν αποφασίσετε να αγοράσετε σπάνια φυτά, προϊόντα από σμαράγδια - χρειάζεστε ένα πιστοποιητικό από έναν έμπορο, ώστε να μην αντιμετωπίζετε προβλήματα στο τελωνείο και να μην φτάσετε στο πρόστιμο.
Εάν τα οικονομικά σας μετά από ένα μακρύ ταξίδι τραγούδησαν ένα ρομαντισμό, δεν είναι πρόβλημα - απλά περπατήστε γύρω από το ζουμ, το οποίο είναι κατάλληλο, κατά κανόνα, στο κεντρικό δρόμο Antananarivo.
Και να περάσετε χρόνο για να επισκεφθείτε το προεδρικό παλάτι και τον βοτανικό κήπο - αξέχαστες εντυπώσεις!
Αναχώρηση και εντυπώσεις
Λίγο περισσότερους από 7 μήνες πέρασαν και είμαι ακόμα εντυπωσιακός. Ήθελα να δω την Μαδαγασκάρη τόσο πολύ και τόσο διφορούμενα προς αυτόν να επιστρέψει. Ναι, φυσικά, η πρωτεύουσα και τα τουριστικά θέρετρα είναι πρωτοφανής πολυτέλεια! Αλλά 5 χλμ. Για την πολυτέλεια είναι το πιο ούτε το φαγητό, και οι άνθρωποι ζουν έτσι, και δεν χρειάζονται κανέναν. Συστήστε - μάλλον, ναι, τι δεν είναι. Ειδικά οι υποψηφιότητές μας, κοιτάζοντας τη ζωή πίσω από τη γραμμή, είμαι βέβαιος ότι θα αλλάξει τη στάση απέναντι στη ζωή τους.
Ο ίδιος ο ίδιος επιστρέφει δεν είναι ακόμα έτοιμος, ακόμη και στο Lemurry, στο οποίο μόλις ερωτεύτηκαν!
