Σε γενικές γραμμές, η αδελφή μου έφτασε από μακριά και όλα φαίνεται να είναι όλοι μαζί της στην πόλη, τόσο τα μνημεία όσο και οι εκκλησίες και η ίδια η πόλη. Και αγαπά κάθε είδους εκκλησίες, μοναστήρια και αρχαία αρχιτεκτονική. Και τότε θυμήθηκα για τη Μονή Μασάνων! Αυτό είναι ένα θαύμα των θαυματουργών. Ειδικά επειδή υπάρχει μια τόσο υπέροχη εικόνα - η μητέρα της μητέρας του Θεού του Θεού, που δημιουργεί θαύματα. Και η αδελφή μου πιστεύει τα θαύματα μου. Γενικά, συγκεντρώθηκαν και οδήγησαν.
Μπορείτε να φτάσετε εκεί (με την έννοια του μοναστηριού) με δύο τρόπους. Ο πρώτος τρόπος είναι στο λεωφορείο με κόκκινη πλατεία, μπορείτε 21, 21k, 93g. Δεν πηγαίνουν στο μοναστήρι, θα πρέπει να βγουν έξω στο stop "Railway Street, το χωριό Tolgobol". Και τότε υπάρχει περίπου 2 χιλιόμετρα με τα πόδια στο μοναστήρι. Ή στην ίδια περιοχή, πάρτε ένα λεωφορείο 34, το οποίο θα σας φέρει στο μοναστήρι. Αυτός είναι ένας τρόπος.
Αλλά υπάρχει επίσης ένα άλλο - πιο ρομαντικό στο τραμ ποταμού, δηλαδή στο αυτοκίνητο "Μόσχα". Φεύγει από την προβλήτα ενός ποταμού στο Yaroslavl. Εάν δεν γνωρίζετε - θα το βρείτε στο ανάχωμα κοντά στην Κόκκινη Πλατεία. Ο χρόνος στο δρόμο είναι περίπου μία ώρα, αλλά με τον τρόπο που θα απολαύσετε επίσης το όμορφο τοπίο.
Σε γενικές γραμμές, η αδελφή μου και εγώ επιλέξαμε τη δεύτερη επιλογή - πήρε στο πλοίο και έπεσε στο μοναστήρι. Φαίνεται πολύ όμορφα ότι από την ακτή, ότι από το νερό, και όταν πηγαίνετε μέσα του, έτσι γενικά το πνεύμα συλλαμβάνει και μια τέτοια διφάσματα συμβαίνει. Είναι πολύ παλιά αυτό το μοναστήρι - ιδρύθηκε ακόμα και σε μια εποχή που υπήρχαν τρομερά πολίτες μεταξύ των πρίγκιπες, και δεν απαλλαγούν επίσης από τον ζυγό τατάρ. Οι μεγάλοι χρόνοι ήταν.
Και το 1314, το Trophone του Rostov Bishop που επιστρέφει μετά την επιθεώρηση των εκκλησιαστικών περιουσιακών στοιχείων εντάχθηκε στο δάσος και ονειρευόταν γι 'αυτόν σε ένα όνειρο την εικόνα της εικόνας της μητέρας του Θεού. Και ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα - πίστευε σε αυτό το όνειρο και το επόμενο πρωί βρισκόταν στην απέναντι στη Βόλγα την ακτή μαζί με τους βοηθούς βρήκαν αυτό το πολύ εικονίδιο στο δάσος. Σε αυτό το ίδιο μέρος, η πρώτη ξύλινη εκκλησία ανεγέρθηκε πολύ γρήγορα, και στη συνέχεια με την πάροδο του χρόνου ιδρύθηκε η κατοικία. Και πήρε το όνομα - massaya. Με το όνομα του ποταμού που ρέει εδώ κοντά - η συζήτηση.
Σε γενικές γραμμές, το μοναστήρι επέζησε πολύ καλό και κακό για την ιστορία του, αλλά η Iconel βοήθησε τους ανθρώπους όλη την ώρα σε όλα τα προβλήματα και πολλές από τις ασθένειες να θεραπεύσουν και από τέτοια ώστε οι γιατροί μερικές φορές αρνήθηκαν να αντιμετωπίσουν. Αλλά το μοναστήρι υπήρχε και ήδη το 1987, το πρώτο γυναικείο μοναστήρι ιδρύθηκε σε αυτό.
Εδώ είναι μια τέτοια ιστορία, ωστόσο, παρόμοιες ιστορίες θα βρείτε πιθανώς σε κάθε παλιό μοναστήρι. Η είσοδος στην κατοικία είναι δωρεάν, αλλά υπάρχει μια ορισμένη τάξη να επισκεφθείτε το μοναστήρι, όπως και αλλού. Πρέπει αναγκαστικά να χειριστούμε το κεφάλι στο κεφάλι των γυναικών, οι άνδρες αντιτίθενται φυσικά στα καπέλα, είναι αδύνατο σε σύντομες φούστες, παντελόνια (γυναίκες) και σορτς. Μην ανησυχείτε αν φτάσαμε από μακριά και δεν γνώριζαν τέτοιους αυστηρούς κανόνες - ως έσχατη λύση, θα σας δοθεί μια μακρά φούστα στην είσοδο, είστε σε αυτό και στη συνέχεια κρεμάστε πίσω στην κρεμάστρα. Πολύ άνετα.
Σήμερα, στην Ιερή Εισαγωγή του μοναστηριού της Τολγκάς (που ονομάζεται τόσο πλήρως) υπάρχουν πέντε ναοί, όλοι αυτοί είναι γνωστές και μέσα σε πολύ όμορφα ζωγραφισμένα. Με την ευκαιρία, ήμουν σε έναν από αυτούς πριν από την αποκατάσταση, οπότε υπάρχει κάτι που πρέπει να συγκρίνουμε. Ο ουρανός και η Γη!
Ο πρώτος καθεδρικός ναός εισάγεται, χτίστηκε το 1681-1683, οι υπηρεσίες πραγματοποιούνται αποκλειστικά το καλοκαίρι. Ένας απίστευτα όμορφος μνημειώδης καθεδρικός ναός, το πενταπλάσιο του Μαλαχίτη του είναι πολύ καλά ορατό από το Βόλγα, όταν κολυμπάτε στο εξώφυλλο. Ιδιαίτερα εντυπωσιακή τεράστια βεράντα με ξανθά νήματα, αυξάνεται με την οποία θα πάρετε κατ 'ευθείαν κάτω από τις υψηλές θόλους του καθεδρικού ναού.
Ο δεύτερος ναός στον οποίο είναι απαραίτητο να συνδεθείτε. Αυτός είναι ο πιο αρχαίος ναός στην επικράτεια του μοναστηριού, αφού χτίστηκε το 1625. Χτίστηκε τόσο ζεστό και εξυπηρετεί εδώ η φθινοπωρινή χειμερινή περίοδο. Είναι πολύ πιο μέτρια από τον εγχυμένο ναό, αλλά είναι η πιο διάσημη εικόνα της μητέρας της μητέρας του Θεού του Θεού. Υπάρχουν πάντα πολλοί άνθρωποι κοντά της, οι άνθρωποι προσεύχονται, ζητώντας θεραπευτική και για τη μεσολάβηση. Λένε ότι βοηθάει. Το κύριο πράγμα που πιστεύει.
Στη συνέχεια, ο Nikolsky Short Temple, χτίστηκε το 1672. Υπηρεσίες που πραγματοποιούνται μόνο τις Πέμπτες. Αυτός ο μινιατούχος ναός βρίσκεται ακριβώς πάνω από τις κομψές ιερές πύλες, μέσω της οποίας ήρθα στο μοναστήρι από την προβλήτα.
Ο ναός Spassky είναι αργότερα, χτισμένος κατά την περίοδο από το τέλος του δέκατου έβδομου έως τις αρχές του δέκατου όγδοου αιώνα. Διαβάστε ένα μη κορεσμένο ψαλτήριο γύρω από το ρολόι. Ο ναός είναι απίστευτα κομψός, ίσως το πιο όμορφο από όλα τα μοναστικά κτίρια, εκτός από, διατίθεται σαφώς από την άτυπη αρχιτεκτονική του μεταξύ άλλων μοναστικών κτιρίων. Είναι τόσο ψηλά, πλούσια διακοσμημένα με όλα τα είδη των στοιχείων γυψοσανίδας, σε λευκά-λευκά-πράσινα χρώματα και υπάρχει επίσης μια κομψή βεράντα κάτω από την ταράτσα και έναν θόλο με εννέα επιχρυσωμένα κεφάλαια (ένα μεγάλο και οκτώ μικρές).
Το τελευταίο - ο Βαρβαρικός Ναός, χτίστηκε επίσης το 2006. Αφιερωμένο προς τιμήν του μεγάλου μάρτυρα Barbara και ουσιαστικά μια μνήμη ζωής της μόνιμης προτεραιότητας του Varvar.
Στο έδαφος του μοναστηριού υπάρχει ένα πολύ ενδιαφέρον παρεκκλήσι - κόκκινο. Παραδόθηκε εδώ το 1893 στη μνήμη των πόλων της 46 μονή inkon που σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της προβληματικής εποχής. Μετά την τελευταία σταγόνα αίματος, υπερασπίστηκαν την κατοικία τους από τους εισβολείς και όλοι πέθαναν. Την ημέρα αυτή - 31 Μαΐου, μια αναμνηστική υπηρεσία πραγματοποιείται εδώ κάθε χρόνο. Το παρεκκλήσι είναι πάντα ανοιχτό και το φως καίγεται μέσα, μπορείτε να πάτε και να βάλετε ένα κερί στη μνήμη των νεκρών επαφών.
Λοιπόν, το έδαφος του μοναστηριού (το καλοκαίρι ειδικά) είναι πολύ όμορφο, φωτεινό και κομψό. Οι καλόγριες παρακολούθησαν συνεχώς την - εδώ είναι πολύ καλλωπισμένες διαδρομές, κομψά κομμένα σμαραγδένια γκαζόν, φωτεινά πολυάριθμα λουλούδια, και συνεχώς ανθίζουν, δηλαδή, οι μοναχές τους έβαλαν όλα τα είδη των λουλουδιών που ανθίζουν σε διαφορετικές περιόδους.
Το μεγαλύτερο μέρος όλων από όλα μου αρέσει μια μικρή λίμνη, πολύ ακριβής, εκεί όλη την ώρα (και ακόμη και το χειμώνα που είδα) οι κύκνοι πλέουν, μερικές φορές ένα ζευγάρι, μερικές φορές δύο. Ακόμη και στο μοναστήρι υπάρχει δικό του Cedar Grove, το οποίο φυτεύτηκε τον δέκατο έκτο αιώνα μετά από μια μεγάλη φωτιά. Δηλαδή, ολόκληρο το μοναστήρι καίγεται και θα παρέμενε θαυμάσια την πιο διάσημη εικόνα της μητέρας της μητέρας του Θεού του Θεού. Έτσι δεν πιστεύει στα θαύματα;
Φυσικά στην επικράτεια του μοναστηριού υπάρχουν κελιά για τις καλόγριες, όλα τα είδη οικονομικών κτιρίων (το μοναστήρι ενεργεί) και το Σώμα για προσκυνητές. Έτσι, αν το επιθυμείτε, μπορείτε να έρθετε και να εγκαταστήσετε εδώ για λίγες μέρες. Οι απαραίτητες προϋποθέσεις είναι εκεί.
Και κυριολεκτικά πρόσφατα, κατά τη διάρκεια της Μονής, το κλειστό "Archondarik" άνοιξε. Αυτή είναι μια τόσο μικρή χιονισμένη επέκταση που μοιάζει με ένα καλοκαιρινό καφενείο. Βρίσκεται πίσω από τους τοίχους της μονής. Προετοιμάζουν τις ίδιες τις καλόγριες από τα προϊόντα της τοπικής παραγωγής. Οι τιμές είναι πολύ εύκρατες. Εδώ, κοντά σε μια τουαλέτα κάτω από τη διαφάνεια. Είναι δωρεάν και εξοπλισμένο με μοντέρνα.
Σε γενικές γραμμές, αυτό ήταν το ταξίδι μας, μου άρεσε πραγματικά η αδελφή μου εδώ. Σε γενικές γραμμές, μεταφέρω όλους τους συγγενείς εδώ, οι οποίοι έρχονται να επισκεφθούν και όλοι παραμένουν σε πλήρη απόλαυση.