Τον Σεπτέμβριο του 2016, μετά από ένα ζεστό καλοκαίρι στην περιοχή Tyumen, αποφασίσαμε να επεκτείνουμε τη ζεστή περίοδο και πήγαμε στις διακοπές στην Αμπχαζία. Θα πω αμέσως ότι αγαπώ τη σιωπή και ηρεμία, καθώς δουλεύω ως οδηγός για το ιστορικό και αρχιτεκτονικό μουσείο topolsk, η επικοινωνία με τους ανθρώπους είναι αρκετός. Επιλέξαμε να ξεκουραστούμε το θέρετρο Gagra, καθώς είναι πλησιέστερο στα σύνορα του Ρωσίου-Αμπχαζ, και είχαμε έναν στόχο να προχωρήσουμε σε εκδρομές τόσο από την Αμπχαζία όσο και στο ολυμπιακό πάρκο Adler και στο κόκκινο πολυάνα. Σταματήσαμε στο Sanatorium "Καύκασος" για τη συμβουλή της φίλης και δεν το λυπάμαι καθόλου, καθώς το σανατόριο βρίσκεται σε ένα υπέροχο πράσινο μέρος, έχει τη δική του παραλία και απομακρύνεται σημαντικά από τις θορυβώδεις περιοχές της πόλης.
Σε κοντινή απόσταση είναι η περιοχή του Gagarin, όπου υπάρχει ένα μικρό παγκόσμιο κατάστημα, όπου αγοράσαμε και τα προϊόντα και τα στελέχη και το σπίτι ραντεβού. Από την πλατεία μπορείτε να αφήσετε με ασφάλεια σε διαφορετικές γωνιές της Αμπχαζίας, αφού όλες οι πτήσεις υπεραστικών εταιρειών περνούν μέσα από αυτό. Επισκεφθήκαμε ανεξάρτητα τον Pitsundu, το Νέο Άθω και τον Sukhumi. Ο ναύλος της πόλης είναι περίπου 15 ρούβλια, ανάλογα με τον προορισμό και τα εισιτήρια σε άλλες πόλεις είναι από 50-120 ρούβλια. Οι τιμές στην Αμπχαζία με ικανοποιούν προσωπικά, σε σύγκριση με το Σότσι, όλα είναι πολύ φθηνότερα εδώ, αλλά η υποδομή, φυσικά, είναι διαφορετική, επειδή δεν υπάρχουν πρακτικά αξιοθέατα για παιδιά, και το καφενείο προσφέρεται, κυρίως καυκάσιος κουζίνα. Η Αμπχαζία είναι ιδανική για αναψυχή σε όσους κουράζονται από τον πολιτισμό και θέλουν να απολαύσουν αυτή τη σιωπή και την ηρεμία. Τον Ιούλιο-Αύγουστο, υπάρχει μια μεγάλη εισροή τουριστών εδώ, αλλά στα μέσα Σεπτεμβρίου υπάρχουν ήδη κάπως εγκαταλελειμμένα στις παραλίες και τα ξενοδοχεία είναι μισά κενά.
Εκτός από τις διακοπές στην παραλία, αποφασίσαμε επίσης να επισκεφτούμε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα εκδρομών, οπότε επισκεφθήκαμε τη λίμνη Ricz. Θα πω αμέσως ότι αν φοβάστε το ύψος, τότε δεν πρέπει να πάτε εκεί, καθώς ο δρόμος πρόκειται να αντιμετωπιστεί σε ένα απότομο ορεινό σερπεντινό, και μερικοί άνθρωποι στο λεωφορείο μας ήταν πολύ κακοί. Στο ρύζι αξίζει τουλάχιστον 3 ώρες, καθώς θέλετε σαφώς να δοκιμάσετε το τοπικό κεμπάπ σε ένα καφενείο με θέα στη λίμνη, καθώς και να οδηγήσετε στο καταμαράν και να κάνετε πολλές φωτογραφίες.