Θέλαμε πραγματικά να ξεκουραστούμε ταυτόχρονα σε ένα μέρος όπου, πρώτα απ 'όλα, τα παιδιά θα ήταν ικανοποιημένοι και όπου δεν μπορείτε όχι μόνο ηλιοθεραπεία και να αγοράσετε, αλλά και να βρείτε επαγγελματική βοήθεια αναψυχής. Και εδώ θυμήθηκα για την Anapa - η μητέρα μου και η αδελφή μου έφτασε εκεί κάθε καλοκαίρι και είπε ότι δεν υπήρχε τίποτα καλύτερο Anapa για παιδιά. Λοιπόν, πήγαμε εκεί από δύο οικογένειες, δύο μητέρες και τρία παιδιά.
Αμέσως, με την άφιξη, η νοσταλγία απλώς έπεσε, το ίδιο μικρό, αλλά τακτοποιημένο αεροδρόμιο, ζεστό, αλλά δεν καίει τον ευχάριστο αέρα, το πλήθος των οδηγών ταξί που είναι έτοιμοι να σας μεταφέρουν τουλάχιστον στο κατώφλι του ξενοδοχείου, ακόμη και σε ένα σανατόριο, ακόμη και μέσα τον ιδιωτικό τομέα. Υπάρχουν γιαγιάδες και θεία με διαφάνειες, στις οποίες ζωγραφίζονται οι συνθήκες στέγασης και οι τιμές. Αλλά πήγαμε στη θεία Ole στην οδό Κριμαίας (μετά από συμπεράσματα μαζί της) - αν και μακριά από τη θάλασσα, αλλά οι συνθήκες που γνωρίζουμε ήδη (το διαμέρισμα με φυσικό αέριο / φως / έπιπλα και πρωινό).
Την πρώτη μέρα αποφάσισαν να προχωρήσουν για εξερεύνηση στην Jamet. Παρόλο που, η μαμά δεν ήθελε να οδηγήσει εκεί, υπήρχαν πάντα πολύ βρώμικες και καμία συνθήκες. Λοιπόν, τι να που να πω - τα μικρά οικιστικά σπίτια, στην παραλία υπάρχουν ήδη τουαλέτες, canopies, αλλά η ίδια η παραλία (είναι η λωρίδα άμμου δίπλα στη θάλασσα) και παρέμεινε δυσαρεστημένος και λίγο φωτισμένος όπως και στους σοβιετικούς χρόνους ...
Στην πόλη την επόμενη μέρα, οι παραλίες αρχικά δεν ήταν ευχαριστημένοι - σχεδόν όλο το έδαφος είναι περιφραγμένο με ιδιωτικό και "άγριο" καλά, πολύ βρώμικο και όπως μας είπαν - θα πρέπει να έρθετε νωρίς το πρωί. Ευχαριστώ τον Θεό, σε έναν ιδιωτικό χώρο Μπορείτε να αγοράσετε μια συνδρομή όσο θέλετε μέρες και θα κάνετε ηλιοθεραπεία σε μια περιφραγμένη περιοχή στο "πολιτιστικό" κρεβάτι ηλιοθεραπείας. Γύρω από την παραλία - καφετέριες, εστιατόρια, έξω από τη μυρωδιά, τη μουσική. Anapa, πρέπει να πω πώς ήταν μια πολύ θορυβώδη πόλη, και παρέμεινε ... μουσική, θόρυβος των αυτοκινήτων, παρτικά παντού.
Πολύ τοποθέτηση στις παλιές μέρες των πάρκων. Ήμασταν με τα παιδιά, έτσι δεν πήγαν σε εστιατόρια / ντίσκο, περπάτησαν κυρίως στα πάρκα. Τα πάρκα είναι καθαρά, κατάφυτα με χόρτα, με ακρίβεια κάτω από την επιλογή "Παιδική" - η δαπάνη των καρουσέλ, τα στοιχεία, πολλά παγκάκια.
Η θάλασσα στην Anapa δεν είναι πολύ ζεστή (18 κάπου μοίρες το πρωί και λίγο περισσότερο από 20 ημέρες), αλλά δεν είχαμε συνηθίσει σε αυτό, γνωρίζαμε ποια θερμοκρασία νερού στην Anapa, και αυτό διοργανώθηκε. Και όπως πριν, κατά μήκος της άκρης της ακτής, τα φύκια και μετά τη βροχή - μέδουσες ... αληθινά, τα καθαρίζουν γρήγορα σε ιδιωτικές παραλίες, αλλά αν έρχεσαι νωρίς - θα πρέπει να λάμψει τη μύτη για να περιπλανηθεί προσεκτικά στο καθαρό θάλασσα.
Το φαγητό είναι το πιο διαφορετικό, σε ακριβά εστιατόρια δεν πήγαιναν, αλλά δεν επέλεξαν στο καφενείο :) - ερυθρελάτης και Cababa, και Belyashi, και ζεστά πιάτα. Ακριβά, όμως, αλλά αυτό είναι ένα θέρετρο!
Ξέχασα να πω - στο σπίτι επιβίβασης, αγόρασε επίσης μια συνδρομή στις διαδικασίες, πήγε σε μασάζ και κοκτέιλ οξυγόνου (επίσης καθαρά για τις παιδικές αναμνήσεις!).
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ. Είναι λυπηρό ότι το τσίρκο-σχήμα εξαλείφθηκε, όπου ο θείος ταξίδεψε σε μια μοτοσικλέτα στους τοίχους ... και έτσι ήθελα να δείξω τα παιδιά!