Θα σας πω τα πάντα λεπτομερώς, με αναφορά και αρνητικά σημεία για να ξεκουραστείτε στο Poti ή τις γύρω πόλεις να αποφεύγουν τα λάθη μας. Έτσι, το καλοκαίρι αποφασίσαμε να πάμε στο Poti σχετικά με τη σύσταση των στενών φίλων του συζύγου - υποτιθέμενο υπόλοιπο δεν είναι χειρότερο από ό, τι στο Batumi, αλλά κατά καιρούς φθηνότερα.
Αμέσως αποφάσισε να σώσει τα εισιτήρια στο αεροπλάνο, τόσο περισσότερο ανησυχώ επίσης για αυτούς και αποφάσισα να πάμε στην Τιφλίδα στο λεωφορείο και εκεί είναι ήδη σε εσάς με το χέρι για να τοποθετήσετε ένα λεωφορείο ή ένα μίνι λεωφορείο, όπως το ίδιο είπε οι φίλοι. Η τιμή των εισιτηρίων ήταν ευχάριστα έκπληκτος - $ 50 ανά άτομο, το λεωφορείο άνετο, με το "Condishn" και την τηλεόραση. Στο δρόμο, το λεωφορείο σταμάτησε τακτικά για τους επιβάτες να κάνουν ένα βιολογικό διάλειμμα και να κατατεθεί. Όλα ήταν ωραία μέχρι να φτάσουμε στο τελωνειακό σημείο του Lars. Ένα αηδιαστικό μέρος! Όχι μόνο η ουρά μετακόμισε για πολύ καιρό (στάθηκα περισσότερο από 8 ώρες), έτσι μια ενιαία τουαλέτα! Οι επιβάτες των λεωφορείων και των ιδιωτικών μηχανών πρέπει να κατεβούν κατά μήκος μιας πολύ απότομης πλαγιάς για να επιλέξουν ανάμεσα σε μια λακκούβα (συγνώμη!) Fakeholds Place για τον εαυτό σας. Έτσι, αν ξαφνικά πηγαίνετε από τη Μόσχα με λεωφορείο, "Fuely" εκ των προτέρων για να υπομείνετε το τελωνείο σε Lars. Το μόνο πράγμα που αποζημιώθηκαν με κάποιο τρόπο σε αυτές τις φρίκες είναι οι υπέροχοι τύποι των βουνών του Καυκάσου, υπάρχουν πολλές πολύχρωμες φωτογραφίες!
Στην Τιφλίδα συναντήθηκαν από φίλους και νωρίς το πρωί (περίπου 6 π.μ.) κάθισαμε σε ένα τακτικό λεωφορείο πριν από το Poti. Το εισιτήριο κοστίζει περίπου 6 δολάρια ανά άτομο. Το λεωφορείο ήταν μεγάλο, και πάλι με κλιματισμό, κάποτε σταμάτησε κοντά στο καφενείο, σνακ και πήγε στην "ανθρώπινη" τουαλέτα (ήδη φοβισμένη από "φυσικές" συνθήκες σε Lars). Αργά το βράδυ ήρθε στο λάκκο, όπου είχαμε συναντήσει ήδη τον ιδιοκτήτη του ιδιωτικού τομέα (συμφωνήθηκε στο τηλέφωνο εκ των προτέρων). Έτσι είναι κουρασμένοι ότι δεν πήγαν πλέον στη θάλασσα, και ήταν σκοτεινό, αναβλήθηκε μέχρι το πρωί. Θα πω ότι ο λόγος της τιμής και των συνθηκών που ήμουν ευχάριστα χτύπησε - ένα άριστο δωμάτιο με συνημμένη κουζίνα, με κλιματισμό και δορυφορική τηλεόραση, κοστίζουν περίπου 15 δολάρια.
Το πρωί πήγαν "για εξερεύνηση" στην πόλη, ελέγξτε ταυτόχρονα την παραλία. Αρχικά, ήταν απογοητευμένοι - το λάκκο έκανε μια εντύπωση ενός snaped (με διαφορετικό τρόπο δεν μπορείτε να πείτε!) Η πιο συνηθισμένη επαρχιακή πόλη. Μια μικρή περιοχή, ένα μικρό παζάρι, καμπύλες, όχι πολύ καθαρά δρομάκια, ένα λιμάνι, μια παραλία, αυτή είναι όλη η πόλη. Στην παραλία κρατήθηκε μέχρι το μεσημέρι, λούζεται στη θάλασσα. Η παραλία είναι μικρή, αλλά εκπληκτικά καθαρή, μερικώς πέτρα, εν μέρει αμμώδης. Αυτό που είναι καλό, στην παραλία της θάλασσας είναι μια ρηχή. Έπεσαν στην απογοήτευση, που δεν βρίσκουν άμεσα στην παραλία ενός μεγάλου καφέ, τελικά δεν είναι ένα τόσο σημαντικό θέρετρο, αυτή η υπηρεσία δεν είναι πολύ αναπτυγμένη εκεί. Αλλά η εξαφάνισή μας διαλύθηκε γρήγορα όταν οι έμποροι πήγαν άμεσα "τροχόσπιτο", το οποίο, που κυμαίνεται από το βραστό καλαμπόκι (λατρεύω!) Και τελειώνοντας με τηγανητό cababami. Αρχικά φοβούνται να αγοράσουν, αλλά η σύζυγος του ιδιοκτήτη της συζύγου (αυτή, παρεμπιπτόντως, ήταν πέρα από μας με το Hot Khachapuri) μας διαβεβαίωσε ότι όλοι οι απολύτως έμποροι τροφίμων είχαν άδεια από τον υγειονομικό έλεγχο ότι είχαν πολύ αυστηρά και δηλητηρίαση! Τραβήξτε τα πάντα! Hot Hacapuri - πάνω απ 'όλα ο έπαινος! Ο Kababa δεν αγόρασε, αλλά προσπάθησε πίτες με κρέας και με πατάτες - επίσης νόστιμο! Τα ποτά παρέδωσαν επίσης οποιοδήποτε κρύο - σε ειδικούς καταλόγους ψυκτικού μέσου.
Η θάλασσα βρίσκεται στο Poti, όπως είπα - εκπληκτικά καθαρό, απαλό μπλε νερό είναι ασυνήθιστα ζεστό! Όπως έπειτα διαβάζω - ξεκινώντας από το Poti και τελειώνει με το Batumi, σε αυτή τη γραμμή το νερό σπαθί στη Μαύρη Θάλασσα. Το βράδυ, όταν ήρθαν στη θάλασσα και πάλι, το νερό ήταν ακόμα θερμότερο αέρα!
Όπως ίσως καταλάβατε, αποφασίσαμε να μην ψάξουμε ένα καφενείο και να φάμε "dicer". Το περίβλημα στέγασης πρότεινε να παραδώσουμε τηγανισμένα Kefal κάθε μέρα (το πιο πιθανό να πιάσει το διάσημο τραγούδι για την Οδησσό!). Νωπά ψάρια εκείνη τη νύχτα που εξακολουθεί να πιτσιλίζεται στη θάλασσα, καλό ψητό - εκπληκτικό πιάτο σπιτιού!
Ήταν ευχάριστα εντυπωσιασμένος από την εξωπραγματική καλοσύνη των τοπικών κατοίκων! Ψάξαμε για μια τράπεζα όπου μπορείτε να αποσύρετε χρήματα και σχεδόν η μισή πόλη μας εξήγησε, και στη συνέχεια συνοδευόμενη στην τράπεζα. Χρειάστηκε ένα μικρό τηγάνι (μερικές φορές το μαγείρεμα) - στο παζάρι έφερε απευθείας στη σειρά, όπου σερβίρονται σκεύη κουζίνας.
Κολυμένο, ηλιοθεραπεία, οδήγησε ένα σκάφος (μια τέτοια "υπηρεσία" βρίσκεται στο λάκκο κυριολεκτικά για μια δεκάρα), αλλά στην "μπανάνα" δεν έλαβε διακινδύτισε! Κοστίζει αυτή την εξαιρετική ευχαρίστηση περίπου $ 5, η κατηγορία επισυνάπτεται στην κατηγορία "κάτι" φωτεινό πορτοκαλί χρώμα με καθίσματα και λαβές, και σε αυτό, τα κύματα δοκιμάζονται εκεί και κατά μήκος της ακτής των εραστών για να πιέσουν τα νεύρα σας. Δεν τυλιγμένα, φοβόταν να πέσουν, αλλά από μακριά, φωτογραφήθηκαν! Που βλέπει στη φωτογραφία στα αριστερά:
Μια από τις δυσάρεστες στιγμές στα νυχτερινά κουνούπια! Μόνο μερικά μεταλλάγματα σε σύγκριση με την περιοχή της Μόσχας. Έπρεπε να συμπεριλάβω έως και 2 "φουτίλες".
Καλαίσθητη παραλία το βράδυ το βράδυ, απλά γοητεία! Υπάρχουν λίγοι παραθεριστές, ήσυχοι, δροσεροί, αλλά όχι κρύο, ζεστός θάλασσα, και η ομορφιά είναι εξαιρετικό, χαλαρωτικό "σώμα" και ψυχή!
Στηριζόταν, με μια λέξη, τέλεια, στη σιωπή, σε καλές συνθήκες, τροφοδοτούσαν πολύ νόστιμα, αν και όχι σε καφετέριες και εστιατόρια. Έπεσαν στη θάλασσα, μαυρισμένοι, έφεραν με τις ζεστές μνήμες της μια ήσυχη καλοπροαίρετη πόλη της Πτιάς στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας.